آداب و رسوم ملل آداب و رسوم نوروزی مردم لرستان؛ از"گَردیله" تا"باوُ نوروز"

*ROyA

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2016/12/28
ارسالی ها
3,052
امتیاز واکنش
25,600
امتیاز
1,070
محل سکونت
Sis nation
وروز از کهن‌ترین جشن‌های به‌ جامانده از دوران باستان است که در جای‌جای ایران جشن گرفته می‌شود و آداب‌ و رسومی پس‌وپیش این جشن وجود دارد که مردم لرستان نیز مانند سایر استان‌ها برای برپایی بهتر این جشن آن آداب را اجرا می‌کنند.

مردم لرستان از اوایل اسفندماه با گردگیری به استقبال سال نو رفته و درگذشته با مراسمی هم چون الفه، برات، کوسه سوار، دیدوبازدید و درنهایت سیزده به در این روزهای نوروزی را به پایان می‌رسانند که امروزه مقداری از این آداب‌ورسوم پابرجا است.

بهزاد پاکدل، رئیس کانون آیین سنتی لرستان در رابـ ـطه با آداب‌ و رسوم مردم لرستان در ایام نوروز اظهار داشت:‌ آداب‌ورسوم نوروز همانند آداب‌ورسوم سایر مناسبت‌ها در سراسر کشور به شکل‌های ویژه و متمایزی با توجه به موقعیت جغرافیایی، ادبیات، رفتار و نوع زندگی مردم انجام می‌شود.

گَردیله آغاز آداب‌ورسوم نوروزی لرستان

139412270942526627365334.jpg


وی با بیان اینکه گردگیری یا خانه‌تکانی در گویش لری به گَردیله معروف است، افزود: اول اسفندماه مردم لرستان با گذاشتن کاسه‌ای آب، چراغ و قران کریم در خانه به استقبال خانه‌تکانی یا گردیله گیری می‌رفتند.

رئیس کانون آیین سنتی لرستان با اشاره به اینکه هر یک از این وسایل نماد و نشانه خاصی است، بیان کرد: استفاده از قران برای این است که آغاز و پایان با همه‌کاره‌ای ما مسلمانان با قران بود و هست، آب نیز مطهر پاکی و روشنایی و چراغ مطهر نور و فرار از سرمای زمستان و تاریکی است.

وی عنوان کرد: مردم لرستان حدود 15 روز قبل از عید نوروز با کاشتن سبزه به نماد حیات، باروری، زایش سبزینگی را به خانه‌شان دعوت می‌کنند.

نوروزی خوانی حکایت‌گر نوروز

139412270941171427365284.jpg


پاکدل تصریح کرد: در زمان‌های گذشته خبری از تقویم، رادیو، ساعت یا تلویزیون نبود و گاهی مردم یادشان می‌رفت که دقیق چه روزی نوروز است بنابراین نوروز خوان با آمدنش حکایت‌گر نوروز بود.

وی خاطرنشان کرد: 10 تا 15 اسفندماه افرادی فرهیخته و باسواد به ‌عنوان جارچی یا نوروز خوان سوار بر اسب در روستاها و داخل آبادی‌ها کوچه به کوچه می‌گشتند و با خواندن اشعاری خبر آمدن عید نوروز را به مردم می‌داد و روزهای باقیمانده به عید و سال‌تحویل را جار می‌زدند و برخی از مردم نیز به آن‌ها یک‌کاسه گندم، پول یا تخم‌مرغ هدیه می‌دادند.

رئیس کانون آیین سنتی لرستان با بیان اینکه به گفته برخی کارشناسان عمو فیروز نیز از همین نوروزی خوانی گرفته‌شده است، گفت: در دوران بهرام گور یا صفوی به بعد کار نوروز خوانی را افرادی خواننده و آوازخوان به عهده گرفته‌اند.

وی بیان کرد: به اعتقاد برخی از کارشناسان میر نوروزی از آیینی است که در کل کشور وجود داشته ولی در لرستان به دلیل اینکه مردسالاری مطلق وجود داشته، میر نوروزی اجرانشده است چراکه در میر نوروزی زنان یا فردی از عامه مردم در جهت فراهم ساختن شادی، نشاط و سرگرمی عموم مردم پادشاه می‌شد و حکم می‌دادند و حکم آن‌ها نیز درآن روز لازم‌الاجرا بود.

الفه و برات آیینی برای مردگان

139412270942074847365304.jpg


پاکدل عنوان کرد: 26 اسفند روز مردگان و افراد از دست‌رفته است به این مناسبت مردم لباس‌های نوی خود را پوشیده و قبور را نیز تمیز می‌کردند و با سبزه و گل بر سر مزارها رفته و حلوای خیرات برای مردگان آماده می‌کردند چراکه معتقد بودند زمانی که مردگان توجه بازماندگان را می‌دیدند دعای خیر برای بازماندگان می‌کردند.

وی با اشاره به اینکه به اعتقاد برخی افراد شب الفه جمعه آخر سال و به اعتقاد برخی افراد نیز 26 اسفند است، افزود: در روز الفه مردان و زنان به قبرستان می‌رفتند ولی زنان زودتر از مردان از قبرستان برمی‌گشتند و مشغول درست کردن حلوا با روغن حیوانی می‌شدند، سپس مردان آبادی به طور دسته‌جمعی به در خانه اهالی روستا می‌رفتند و با خواندن ابیاتی صاحب‌خانه را از آمدنشان مطلع می‌کردند.

رئیس کانون آیین سنتی لرستان خاطرنشان کرد: وقتی مردان آبادی با اجازه صاحب‌خانه داخل می‌رفتند، پس از خوردن حلوا فاتحه‌ای برای اموات آن خانه می‌خواندند و با خواندن ابیاتی آن خانه را به مقصد خانه بعدی ترک می‌کردند و درنهایت به منزل کدخدا می‌رفتند و در منزل کدخدا با تهیه آش از اهالی پذیرایی می‌شد و پس از آن شاهنامه و بیت‌هایی خوانده می‌شد یا چل سرو می‌گرفتند.

چهارشنبه‌سوری

وی گفت: چهارشنبه‌سوری در لرستان وجود داشته اما نه به شکل و شمایل امروز بلکه مردم بر بام‌های کاه‌گلی خود رفته و آتش‌بر بام منزل خود روشن می‌کردند و برخی کارشناسان دلیل این کار را مقابله با تاریکی و سردی دانسته اما برخی معتقدند چهارشنبه‌سوری بعد از ورود اعراب به ایران و اسلام در ایران این رسم نمود پیداکرده است.

پاکدل اظهار داشت: برخی کارشناسان نیز معتقدند چون قیام مختار به‌ واسطه ایرانیان برای خون‌خواهی امام حسین (ع) انجام‌شده و آغاز این قیام با آتش روشن کردن بر بام‌ها در آخرین شب چهارشنبه سال انجام‌گرفته و چون این قیام به‌ واسطه ایرانیان بوده مردم این شب را جشن می‌گیرند در جوامع شهری نیز برخی در خیابان‌ها آتش روشن می‌کردند و از روی آتش می‌پریدند.

کوسه سوار آیینی برای دور کردن سختی زمستان

رئیس کانون آیین سنتی لرستان افزود: آیین کوسه سوار برگرفته از داستانی است که در مورد پیرزنی به نام ننه پیره است که عامل سرمای سخت و مرگ‌ومیر در اواخر زمستان بوده است.

وی بیان کرد: آیین کوسه سوار این‌گونه بوده که مردی بدون ریش را می‌آوردند و مردم او را ننه پیره می‌نامیدند و در خرمن‌جا از او سواری می‌گرفتند و می‌گفتند و این عمل نشان از این داشت که ننه پیره کاری دیگر نمی‌تواند انجام دهد و زمستان رو به اتمام است.

پاکدل عنوان کرد: کوسه سوار آیینی برای خداحافظی با زمستان است که در چهارمحال و بختیاری، سیلاخور و در حاشیه‌های خرم‌آباد آیینی به نام سبزه‌قبا یا سوٌزه قبا مشابه همین کوسه سوار است؛ که جنگ زمستان و بهار را به نمایش می‌گذاشتند.

برساق شیرینی سنتی لرستان در نوروز

139412271020129557365564.jpg


وی تصریح کرد: مردم لرستان شب قبل از عید شیرینی برساق آماده می‌کردند و تنها شیرینی که برای نوروز مردم لرستان استفاده می‌کردند برساق بود.

رئیس کانون آیین سنتی لرستان بابیان اینکه اختلاف طبقاتی بین مردم لرستان وجود داشت، گفت: خان‌ها و افراد ثروتمند در شب عید گوشت اُو درست می‌کردند ولی مردم عام و قشر متوسط لرستان با خمیر آرد گندم رشته‌هایی درست می‌کردند و آشی شبیه به آش رشته درست می‌کردند تا در سال جدید سررشته کار از دست آن‌ها در نرود.

وی عنوان کرد: درگذشته مردم لرستان اعتقاد داشتند که لحظه تحویل سال در خانه باید باز باشد چون باور داشتند که در لحظه سال‌تحویل باوُ نوروز می‌آید پس اگر برف هم می‌بارید نباید دربسته می‌بود.

پاکدل افزود: باوُ نوروز در لحظه تحویل سال به تعداد افرادی که بر سفره جمع شده‌اند، ازآنچه بر سفره موجود بود برکت سال ان خانه را تقسیم می‌کرد و روزی سال افراد حاضر بر سفره را از برکت‌های سفره مشخص می‌کرد و اگر درها بسته بودند باوُ نوروز پشت درمی‌ماند.

سفره هفت‌سین



وی بیان کرد: بر سفره هفت‌سین در لرستان دوازده ستون به نماد 12 ماه سال آماده می‌کردند و بر دوازده ستون سبزه می‌گذاشتند.

رئیس کانون آیین سنتی لرستان بابیان اینکه هفت سینی که مردم درگذشته به آن معتقد بودند شامل سیر، سبزه، سماق، سیب و سکه بوده است، عنوان کرد: مردم لرستان معتقد بودند سکه‌ای که باید بر سفره هفت‌سین گذاشته شود پول معمولی نباشد بلکه سکه نقره یا طلا باشد.

وی افزود: برخی افراد سرکه را برکت و برخی افراد شوم می‌دانستند و در برخی مناطق سیب بر سفره‌ها می‌گذاشتند ولی سنجد، سمنو و ماهی قرمز مختص لرستان نبوده و اخیراً برای نسل جدید واردشده است.

پاکدل با اشاره به اینکه سکه به‌ عنوان عیدی در لرستان باب نبوده، گفت: مرد خانه عیدی خواهر، برادر و خانواده را روز قبل از عید به آن‌ها می‌داد و عیدی افراد خانواده که بر سفره نشسته بودند شیرینی، پسته وحشی و تنقلات بوده است.

وی بیان کرد: مردم لرستان در 6 روز اول سال فقط به دیدوبازدید و به‌ جا آوردن صله ارحام می‌رفتند و در خرمن‌جا به شادی کردن، شعر گفتن و آواز خواندن می‌پرداختند.

سیزده بدر

139412271000253927365474.jpg


رئیس کانون آیین سنتی لرستان خاطرنشان کرد: در ایام گذشته مردم لُر(خرم آباد) میانه خوبی با روز سیزده به در نداشتند و روز چهارده نوروز به طبیعت می‌رفتند ولی امروزه با ملی شده این آیین لرستانی‌ها نیز روز سیزدهم به دامان طبیعت می‌روند.
 
  • پیشنهادات
  • *ROyA

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/12/28
    ارسالی ها
    3,052
    امتیاز واکنش
    25,600
    امتیاز
    1,070
    محل سکونت
    Sis nation
    در محرم
    مردم استان لرستان برای عزاداری محرم و ایام تاسوعا و عاشورا آداب و رسوم خاص و ویژه‌ای دارند که از جمله آنها می‌توان به چهل منبر و به گل افتادن، اشاره کرد.

    مردم استان لرستان در ایام محرم هر کدام به نوعی ارادت خود را به امام حسین(ع) و مقوله عاشورا به اثبات می رسانند، به طوری که مرد و زن پیر و جوان در مراسمی که بیشتر با همان شیوه سنتی برگزار می‌شود، شرکت می کنند.

    جوانان لرستانی از همان روزهای اول محرم با برپا کردن خیمه‌های عزاداری و نصب پلاکارد در جای جای این اس‍ت‍‍ان شیعه نشین بار دیگر ح‍‍ال و ه‍و ای ع‍‍اش‍ور ای‍‍ی را ب‍ه ت‍ص‍وی‍ر م‍‍ی‌ک‍ش‍‍ان‍ن‍د.

    با آغاز ماه محرم جوانان با تهیه پارچه‌های سیاه و داربست‌های فلزی به شیوه سنتی تکیه‌های عزاداری در سطح محلات مختلف دایر می‌کنند و افراد مسن‌تر نیز با آماده کردن ابزار عزاداری خاص این استان همچون زنجیز، چهل چراغ، علم عزاداری و بلندگوها و طبل‌ها خود را برای عزاداری امام حسین(ع) آماده می‌کنند.

    مردم این دیار در این ایام با حضور در محل‌های عزاداری و تشکیل مجالس نوحه‌سرایی و سـ*ـینه‌زنی به گرامیداشت این روزها می‌پردازند.

    سـ*ـینه‌زن‌ها و دسته‌های زنجیرزنی دسته دسته گردهم می‌آ‌یند و با کامل شدن هیئت‌ با تشکیل دو ستون به عزاداری می‌پردازند.



    گرچه به ظاهر تفاوت‌های اندکی میان نوع عزاداری در بین مردم شهرستان‌های مختلف استان لرستان مشهود است، اما در واقع همه مردم این استان به یک شیوه خاص خود عزاداری می‌کنند که تفاوت‌های بسیار زیاد با نوع عزاداری دیگر اقوام دارد.
    در خرم‌آباد تکایای محلی، محل خاصی از عزاداری جوانان این شهر است، قدیمی‌ترین تکایا که به استناد کتیبه آن دارای 150 سال قدمت است، در محله درب دلاکان خرم‌آباد قرار دارد که در حال حاضر نیز میعادگاه سوگواران حسینی است.



    شروع مراسم عزاداری مردم خرم‌آباد با صدای ساز و دهل که آهنگ حزن‌انگیز (چمرونه) را می‌نوازد آغاز می‌شود، پس از نواخته شدن آهنگ چمریونه در محله‌ها و کوچه‌ها، دسته‌های عزادار که شامل سـ*ـینه زنان و زنجیرزنان حسینی هستند، در خیابان ها به راه می‌افتادند تا به جایگاه اصلی شهر بروند.



    سـ*ـینه زنان خرم‌آبادی به شیوه‌ای خاص که ویژه مردم این شهر است سـ*ـینه زنی می‌کنند، در این شیوه ابتدا سـ*ـینه زنان نشسته و سـ*ـینه می زنند بعد وقتی که نوحه خوان فریاد می‌زند( ای وا شهیدا به دشت کربلا) همگی سرپا می ایستند و ضمن جواب دادن به نوحه خوان با دودست و به شدت سـ*ـینه می زنند.



    مراسم چهل منبر یکی از رسوم خاص و منحصر به فرد خرم‌آباد است که در این مراسم که در روز تاسوعای حسینی برگزار می‌شود، زنان خرم‌آبادی به یاد اسارت حضرت زینب(س)، با پای برهنه و با نقابی بر صورت، از محله «باغ دختران» حرکت کرده و چهل شمع در خانه‌هایی که درب آنها باز است، روشن می‌کنند.



    Please, ورود or عضویت to view URLs content!



    آیین به گل افتادن، پیشینه این آیین مربوط به پیش از اسلام است که در ایران پیش از اسلام برای برگزاری مراسم سوگ بزرگان، قهرمانان و جوانان و عزیزترین درگذشتگان انجام می‌شده است، در استان لرستان نیز این آیین در سوگ عزیزان از دست رفته معمول بوده و اکنون نیز در سوگ سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش انجام می شود.



    در این مراسم ابتدا خاک تمیز طاهر از مکانی تهیه می‌شود که عاری از هرگونه آلودگی باشد، سپس حوضچه‌هایی که معمولاً به دو شکل مربع و دایره ساخته می‌شود، بعد خاک های از پیش آماده شده را الک کرده و درون حوضچه می‌ریزند و آن را با گلاب های نذر شده و آب آماده می‌کنند.


    در کنار حوضچه‌های گل، مقدار زیادی هیزم به‌صورت کپه بر روی هم انباشت می‌شود، این هیزم‌ها در روز عاشورا برای خشک کردن افرادی که به گل افتاده‌اند استفاده می‌شود.
    عزاداری مردم خرم‌آباد در شب تاسوعا با حزنی خاص تا روز عاشورا ادامه دارد، حدود نیمه‌های شب عزادارانی که برخی نذر دارند وارد حوضچه‌های گل شده و بعضی تمام سر و صورت و حتی چشمان خود را آغشته به گل می کنند و به اصطلاح به گل می‌افتند.
    برخی دیگر از عزاداران تنها سر و صورت و دو کتف و شانه خود را گل می‌زنند و در کنار شعله‌های آتش که به همین منظور تهیه شده خود را خشک می‌کنند و فرد به گل افتاده این وضعیت را تا ظهر عاشورا حفظ می‌کند.


    این آیین در خرم‌آباد توسط همه اقشار از هر فکر و سلیقه، فقیر و غنی و پیر و جوان و زن و مرد انجام می‌شود، در قدیم مرکب هر اسب سوار نیز گل بر سر می گذاست که امروزه به جای اسب افراد خودروی خود را گل مالی می‌کنند.



    صبح عاشورا قبل از طلوع آفتاب ناله جانگداز ساز و دهل که نوای چمریونه می‌نوازد، شروع به نواختن می‌کند، عزادارانی که هنگام سحر به گل افتاده بودند در کنار آتش‌های برافروخته میدان محله بر سرزنان و (هی رو هی رو) گویان به عزداری می‌پردازند.
    در روز عاشورا سوگواری در قالب دسته‌جات سـ*ـینه زنی و زنجیر زنی تا ظهر عاشورا ادامه دارد و افرادی که نذر دارند در مسیر حرکت هیئت‌ها گاو و گوساله‌های نذری را سر می‌برند و این بدان معناست که این هیئت شام یا نهار را در خانه نذر کننده صرف کند.



    بعد از ظهر عاشورا که در گویش محلی به آن طوق اشگس گفته می‌شود، مراسم عزاداری به پایان می‌رسد و عزاداران برای اقامه نماز ظهر عاشورا به قبرستان معروف این شهر (قبرستان خضر) می‌روند و نماز ظهر عاشورا را به جا می‌آورند که بدین گونه مراسم سوگواری دهه محرم به پایان می‌رسد.
     

    *ROyA

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/12/28
    ارسالی ها
    3,052
    امتیاز واکنش
    25,600
    امتیاز
    1,070
    محل سکونت
    Sis nation
    آداب و سنن مردم لرستان در شب یلدا




    رسوم مردم لرستان در شب یلدا , آیین‌های شب یلدا



    آغاز فصل سرما و زمستانی سپیدپوش در شب یلدا نمادی از همدلی اقوام ایرانی در چهارگوشه کشور عزیزمان ایران است.
    مردم استان لرستان نیز همچون دیگر اقوام ایرانی همواره آیین‌های شب یلدا را ارج نهاده و از چند روز قبل از رسیدن آن شب، خود را برای برگزاری آیین‌های ویژه آن مهیا می‌کنند.



    مردم این استان نیز هر سال طولانی‌ترین شب سال "شب یلدا" را با آداب و رسوم ویژه‌ای سپری می‌کنند. آداب و رسوم طولانی‌ترین شب سال در آغاز فصل زمستان همواره از گذشته‌های دور در جای جای ایران زمین مرسوم بوده و آیین‌های ویژه آن نیز توسط مردم هر شهر و دیاری به شکلهای مختلف برگزار می‌شود.



    مراسم  شب یلدا , رسوم مردم لرستان در شب یلدا


    گندم شادونه یکی از تنقلات شب یلدا در استان لرستان است



    امشو اول قاره
    شب یلدا یا شب چله که مردم این خطه در گویش لری خود به آن " اول قاره " می‌گویند به همراه آداب و رسوم ویژه‌ای اجرا می‌شود که از گذشته‌های دور نسل به نسل انتقال یافته است.
    در شب یلدا بسیاری ‌از پشت بام منازل این شهر مملو از جوانان و نوجوانانی است که با شور و شوق فراوان عبارت "امشو اول قاره" (امشب شب یلدا است) را در شهر طنین‌انداز کرده و حال و هوای خاص شب یلدا را دو چندان می‌کنند.



    در این شب نوجوانان و جوانان با تاریک شدن هوا به پشت بام منازل همسایه رفته و شالی را به حیاط منزل آویزان می‌کنند و با سردادن شعار جمعی "امشو اول قاره، خیر د هونت بواره، نون و پنیره و شیره، کیخا حونت نمیره" از صاحبخانه می‌خواهند تنقلات شب یلدا را در شال آنها بریزد.



    تهیه گندم، کنجد و شاهدانه که به اصطلاح عامیانه به آن "گندم شادونه" می‌گویند، نخود، کشمش، پسته، بادام، گردو و انواع شیرینی‌های محلی از جمله تنقلاتی است که مردم این دیار در شب یلدا از آنها استفاده می‌کنند.



    غذای مخصوص مردم لرستان در شب یلدا بوقلمون، گوسفند، سبزی پلو ماهی و خورشت سبزی است. بنا به سنت دیرینه، اغلب خانواده‌های لرستانی شب یلدا را در کنار بزرگان طایفه به ویژه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های خود سپری می‌کنند.



    تفال به دیوان حافظ
    خواندن دیوان حافظ و تفال به آن، شاهنامه فردوسی و داستان سرایی از دیگر آدابی است که در شب یلدا زینت بخش محافل گرم مردم این دیار بوده و از محبوبیت ویژه‌ای نیز نزد مردم برخوردار است.
    یکی از سنت‌های دیرینه مردم این دیار در شب یلدا رفتن به پشت بام منازل و طلب کردن تنقلات شب یلدا ست.



    طولانی‌ترین شب سال , تنقلات شب یلدا


    از مراسم زیبای لرها در شب یلدا مراسم قاشق زنی است

    قاشق‌زنی
    یکی دیگر از رسوم دیرینه مردم این دیار در شب اول قاره سنت قاشق زنی است. دراین آیین نیز افراد با پوشاندن سر و صورت خود به درب منازل رفته و با به صدا در آوردن قاشق صاحب خانه را از حضور خود آگاه می‌کنند. در این هنگام صاحب خانه نیز به میمنت این شب مقداری از تنقلات و شیرینی خانگی را در ظرف آنان می‌ریزد.

    در لرستان مردم در شب چله «گندم شیره» مى‌خورند که گندمى است که در شیره مى‌خیسانند و زردچوبه و نمک را با آن مخلوط مى‌کنند؛ سپس آن را روى ساج برشته مى‌کنند و همراه خلال بادام، گردو، کشمش، سیاه دانه و کنجد مخلوط مى‌کنند و مى‌خورند.

    یکى دیگر از رسوم زیباى لرها به این شکل بوده که پسران کوچک و نوجوان شب یلدا بر پشت بام خانه‌ها مى‌رفتند و کیسه‌اى را به همراه طنابى از سوراخ دودکش خانه‌ها به داخل آویزان مى‌کرده‌اند و شعرى محلى مى‌خواندند با این مضمون که:
    صاحبخانه، انشاءالله خیر به خانه ات ببارد و کدخداى خانه‌ات نمیرد. چیزى بده این پسر کوچک بیاورد.



    صاحبخانه از تنقلاتى که براى شب چله تدارک دیده بود داخل کیسه مى‌گذاشت و گاهى پیش آمده که صاحبخانه براى مزاح دختر خردسال کوچکش را در کیسه گذاشته و آن پسر کیسه را کشیده بالا و این آشنایى در خیلى از موارد باعث ازدواج در بزرگسالى مى‌شده است.
     

    *ROyA

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2016/12/28
    ارسالی ها
    3,052
    امتیاز واکنش
    25,600
    امتیاز
    1,070
    محل سکونت
    Sis nation
    عروسی در استان لرستان به شکلی خاص وسنتی برگزار می شود که باعت هرچه باشکوه تر شدن آن است.

    نافه بریه و دسگیرو

    هنگامی که نوزاد دختری در خانواده ای( در لرستان ) بدنیا می آید ، بعضا ناف او را بنام پسر بچه (معمولا از اقوام نزدیک همچون پسر عمو ) و یا جوانی از خانواده یا طایفه دیگر می برند این عمل را نافه برییه می گویند و از این زمان به بعد است که نوزاد دختر اصطلاحا دسگیرو و یا نامزد طرف مقابل می شود و از جانب پسر و خانواده اش هدیه ای بنام نشونه برای دختر می برند و با برگزاری جشن کوچکی از این هنگام به بعد تا عروسی دختر مذکور ، تهیه لباس و برخی از مایحتاج دختر بعهده داماد خواهد بود.

    سرنجه گیرو

    هنگامی که دختری در لرستان به سن ازدواج رسید و بمناسبت های مختلف از سوی خانواده ها و اقوام و آشنایان بعنوان دختر دم بخت به دیگران معرفی و پیشنهاد گردید ، زنان و دختران به سن رسیده خانواده داماد به بهانه های مختلف به منزل دختر دم بخت می روند تا ضمن دیدن از نزدیک و ورانداز وی، او را مورد ارزیابی و سنجش نیز قرار دهند . این مرحله در اصطلاح لری سرنجه گیرو نامیده میشود . واژه سرنجه در زبان لری بمعنی سنجد است .

    شیرینی حرونی

    زمانی که دختر انتخاب شد در روز مقرر خانواده داماد مقداری شیرینی بهمراه کله های قند و قواره ای پارچه و یک یا چند قطعهطلا به خانه عروس میروند تا با اهدا آن نامزدی وی برای پسرشان را رسمیت داده و مورد تایید و تاکید مجدد قرار دهند . پذیرایی این روز را اصطلاحا شیرینی حرونی می نامند و معمولا رفت و آمد داماد بخانه عروس تا روز عقد بندرت صورت می گیرد.

    پشت عقد و سیاهه

    پس از مراسم شیرینی خوردن ، دو خانواده در مذاکراتی رودر رو به بحث در مورد میزان شیربها و سایر مخارج و احتیاجات زمان عقد و عروسی می پردازند. دو طرف لیستی را که در آن میزان شیربها یا مبلغ مهریه که اصطلاحا آن را پشت عقد یا پشت نکاح نیز می نامند و سایر احتیاجات روز عقد و عروسی قید شده است بین دو خانواده عروس و داماد رد وبدل نموده و با توافق و رضایت به امضا مسئولان یا بزرگان خانواده ها می رسد . این لیست که سیاهه نامیده می شود حتما به نام کلام الله مجید مزین است .

    آو ازیفه

    یک روز قبل از مراسم عقد داماد اجناسی از قبیل روغن، چای ، قند ، برنج با چند راس گوسفند (که به دست و پا و پیشانی آنها حنا بسته اند و معمولا گلونی { پارچه بلند رنگارنگ} نیز به گردن انها آویخته اند ) به همراه نوازندگانی که با ضرب و کمانچه و سینی حاوی اسفند دود شده است، روانه خانه عروس می کند . این کالاها و اجناس ارسالی داماد را اصطلاحا آو ازیفه می گویند.

    آداب دس بوسو

    پس از توافق و امضا قرارداد بین دو خانواده عروس و داماد ، خانواده داماد طبق قرار قبلی معمولا یک شب را جهت ادای احترام و کسب رسمی اجازه عروسی و اذن پدر دختر به منزل عروس می روند . در این شب پس از صرف چای و شیرینی ، برای آخرین بار یکی از بزرگان طایفه داماد ضمن کسب اجازه از بزرگان و پدر طایفه عروس با جملاتی چون: خدمت رسیدیم تا با اجازه شما فلانی را به غلامی خود قبول کنید ، به کسب اجازه نهایی و رسمی از پدر عروس می پردازد و پدر دختر نیز معمولا به نشانه احترام با اظهاراتی چون : اختیار با خود شماست و انشالله مبارک است ، رضایت خود از این وصلت را رسما در حضور دیگران اعلام می دارد . بدنبال اعلام موافقت پدر عروس، داماد یا برادر داماد از بین جمع برخاسته و دست پدر دختر را به نشانه سپاس و احترام می بوسد و حضار با فرستادن صلواتی ضمن تبریک به یکدیگر به شادی و پایکوبی می پردازند.

    حنا ونو

    در مراسم حنا ونو یا حنا بندان که معمولا شب قبل از عقدی است که ممکن است عروسی هم بدنبال آن باشد ، به دست و پای تازه عروس و همچنین تعدادی از دختران جوان و زنان ، در خانه عروس حنا می گذارند و عروس را آرایش کرده و برای روز عقد آماده می کنند.

    زو گوشونه
    در روز عقد با مواد و اجناسی که داماد بنام آو ازیفه به خانه عروس فرستاده است ، نهار مفصلی آماده می کنند تا به پذیرایی از مدعوین محدودی که از خانواده عروس و داماد به مهمانی مذکور دعوت شده اند ، بپردازند. صبح یا عصر همین روز توسط یکی از روحانیون ، صیغه عقد در خانه عروس جاری می شود . جناب داماد بایستی هنگام جاری شدن صیغه عقد برای گرفتن بله از زبان عروس خانم معمولا یک قطعه طلا همراه خود داشته باشد تا به عروس خانم هدیه کند ، این هدیه به زو گوشونه معروف است .
    معمولا جهیزیه عروس را نیز بعد از مراسم عقد به خانه داماد حمل می کنند و رسید آن را نیز دریافت می نمایند. پس از مراسم عقد ممکن است بلافاصله عروسی انجام گیرد . در این صورت با توافق طرفین همان روز عقد خانواده های عروس و داماد تعدادی از دوستان و آشنایان و اقوام خود را به خانه خودشان دعوت می نمایند تا برای پذیرایی از آنها شام مفصلی را تهیه ببینند.

    ری گوشونه- پش پرده گیر - مزگانا
    وقتی شام صرف شد ، گروه کوچکی از زن و مرد وابسته به خانواده داماد بخانه پدر عروس می روند تا عروس را بخانه داماد بیاورند. تعدادی زن و مرد نیز از خانواده عروس همراه این گروه می رود . وقتی عروس را بخانه بخت فرستادند همه همراهان باز می گردند بغیر از یک زن که به او پشت پرده گیر گفته می شود . جناب داماد باید هدیه ای از جمله یک قطعه طلا همراه داشته باشد تا جهت دیدن جمال رخصار یار به عروس هدیه نماید ، این هدیه را ریگوشونه می نامند. عروسی که انجام شد ، هر موقع شب که باشد پشت پرده گیر دستمالها و یا خبر عروسی را بخانه پدر عروس می برد تا مزگانا دریافت نماید .

    دوما سلام

    فردای شب عروسی از طرف پدر و خانواده عروس صبحانه عروس و داماد را به خانه تازه عروس می برند و معمولا تا مدت سه شبانه روز تهیه غذای عروس و داماد بعهده خانواده عروس می باشد . صبح روز اول عروسی داماد موظف است همراه یک نفر دیگر به خانه پدر عروس برود تا دست پدر زن خویش را مجددا ببوسد ، این ادب و آداب را دوما سلام می گویند که معمولا به داماد نیز پس از ادای این ادب هدیه ای داده می شود.

    مجمه - دس - بازنه و سازنه - شوا

    صبح روز اول عروسی ، یعنی در اولین روز زندگی مشترک عروس و داماد ، افرادی که شام یا نهار مهمان عروس و داماد بوده اند . اقدام به ارسال سینی ای به نام مجمه (سینی مسی چرخی بزرگ و کنگره دار ) به خانه داماد می کنند که درون آن هدایایی برای زوج جوان از جمله کله های قند ، شاخه نبات، پارچه ، لباس ، پول و یا وسایل دیگر است . فردی که هدایا را تحویل می دهد انعامی نیز از دست مبارک داماد دریافت خواهد نمود.
    اخیرا با تلفیق و ورود سنن دیگر مناطق کشورمان به لرستان نیز عصر سومین روز عروسی را برخی با عنوان پاتختی جشن گرفته و کلیه زنان خانواده هایی که به عروسی دعوت شده بودند در خانه داماد بصرف چای و شیرینی گرد می آیند تا هنگام پذیرایی هدایای خویش را نیز به عروس و داماد تقدیم نمایند.
    در طول مراسم عروسی که پیشتر هفت شبانه روز بود (و بعدا به سه شبانه روز رسید و و اخیرا یک شبانه و ... ) جشنی همراه با ساز و آواز و دهل لری و ضرب و کمانچه برگزار می شود و به سنت دیرینه مردان وزنان لر دست در دست به شادی و پایکوبی و رقـ*ـص های متنوع سنتی لری می پردازند و اصطلاحا دس می گیرند . مهمانان و بستگان درجه یک عروس و داماد با دادن مبالغی پول به بازنه ( افرادی که بازیکنان رقـ*ـص های محلی و گروهی لری اند ) و سازنه ( نوازندگان ساز و ضرب و و کمانچه ) و چوپی کش ( یا سرچوپی به سردسته بازیکنان و فردی گفته می شود که جلو صف رقـ*ـص محلی لری ، دستمال را می چرخاند و ریتم رقـ*ـص های دو پا و سه پا و شونه شکی لری را هدایت می نماید) و همچنین سایرین شوا ( شاباش ، مقداری پول بنشانه تشویق و ترغیب است که هنگام دادن آن با صدای بلند بنام صاحب پول به فرد مورد نظر داده و اصطلاحا به آن شاباش می گویند) می دهند.

    پاگشا
    پس از یک هفته از گذشتن مراسم عروسی ، خانواده عروس مهمانی ترتیب داده و با حضور عروس و داماد و اقوام و آشنایان به پذیرایی از مهمانان و عروس و داماد می پردازند ، این پذیرایی را مراسم پاگشا می نامند . در این مراسم نیز مجددا از طرف مادر و پدر عروس هدایای نفیسی به عروس تقدیم می شود .بدنبال این مراسم دیگر افراد خانواده عروس وداماد بنوبت و با رعایت بزرگتری و کوچکتری ، ضمن دعوت از عروس و داماد جوان به خانه خودشان اقدام به گشادن پای زوج جدید فامیل یه منازل اقوام و آشنایان می نمایند یا اصطلاحا عروس و داماد را با الگو گرفتن از مهمانی اخیر خانواده عروس ، پاگشا می کنند.
     

    برخی موضوعات مشابه

    پاسخ ها
    1
    بازدیدها
    226
    پاسخ ها
    1
    بازدیدها
    190
    پاسخ ها
    1
    بازدیدها
    185
    پاسخ ها
    0
    بازدیدها
    247
    پاسخ ها
    0
    بازدیدها
    243
    پاسخ ها
    7
    بازدیدها
    345
    بالا