гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
آرتروز یک مشکل شایع در ستون فقرات کمری است که می تواند باعث علائم زیادی شود. آرتروز کمر و ستون فقرات یک مشکل شایع در بین بیماران مسن بوده ولی ممکن است در بین همه رده های سنی مشاهده گردد. بیمارانی که خطر ابتلا ی آن ها به آرتروز ستون فقرات بالاست، عبارت اند از :
بیماران مسن
افراد مبتلا به اضافه وزن
کارگران
افرادی که قبلا آسیبی به ستون مهره ی آن ها وارد شده باشد.
آرتروز کمر، عارضه ای است که در مفاصل متصل کننده ی مهره ها ایجاد می شود.
مهره های ستون فقرات در سه نقطه به یکدیگر متصل می شوند. اول، در جلوی نخاع، مهره ها به وسیله ی یک دیسک بالش مانند به یکدیگر متصل شده اند. دوم، در پشت نخاع، مهره ها به وسیله ی دو مفصل کوچک به نام مفاصل فاست به یکدیگر متصل اند. این مفاصل فاست به کمک دیسک بین مهره ای باعث حرکات ستون فقرات می شوند مانند خم شدن به جلو و عقب و یا چرخیدن به طرفین.
شایع ترین نوع آرتروز ستون فقرات ، استئوآرتریت یا آرتروز استهلاکی (آرتروز فرسودگی و پارگی) می باشد. پزشکان به استئوآرتریت به وجود آمده در ستون فقرات، اسپوندیلوز می گویند. هنگامی که مفاصل ستون فقرات به آماس مبتلا شوند، حرکات آن ها خشک و دردناک خواهند شد. آرتروز ستون فقرات کمری معمولا با دیگر عارضه های مربوط به ستون مهره ظاهر می شود که عبارت اند از :
انحطاط دیسک بین مهره ای : با تحلیل رفتن مفاصل فاست ستون فقرات در اثر آرتروز، ممکن است دیسک نیز به مرور زمان فرسوده شود.آرتروز فاست معمولا با عارضه های دیسک های ستون فقرات همراه است.
علائم و نشانه ها
آرتروز ستون فقرات کمری معمولا باعث گرفتگی و درد در کمر می شود. بیماران به خصوص در اوایل صبح و هنگام بیرون آمدن از تخت خواب احساس گرفتگی می کنند که ممکن است با طی شدن روز بهبود یابد. همچنین ممکن است فعالیت های طولانی مدت و یا شدید باعث تشدید علائم شوند.
با بد تر شدن آرتروز فاست ستون فقرات، این مفاصل خار های استخوانی می سازند که باعث التهاب و تورم بافت می شود. ریشه های عصبی اطراف مفاصل ممکن است به این دلیل تحت فشار قرار بگیرند. به این عارضه تنگی کانال نخاعی گفته می شود که معمولا در میان بیماران مبتلا به آرتروز کمر وجود دارد. این بیماران معمولا علائم عمومی تنگی کانال نخاع را تجربه می کنند.
بیماران مسن
افراد مبتلا به اضافه وزن
کارگران
افرادی که قبلا آسیبی به ستون مهره ی آن ها وارد شده باشد.
آرتروز کمر، عارضه ای است که در مفاصل متصل کننده ی مهره ها ایجاد می شود.
مهره های ستون فقرات در سه نقطه به یکدیگر متصل می شوند. اول، در جلوی نخاع، مهره ها به وسیله ی یک دیسک بالش مانند به یکدیگر متصل شده اند. دوم، در پشت نخاع، مهره ها به وسیله ی دو مفصل کوچک به نام مفاصل فاست به یکدیگر متصل اند. این مفاصل فاست به کمک دیسک بین مهره ای باعث حرکات ستون فقرات می شوند مانند خم شدن به جلو و عقب و یا چرخیدن به طرفین.
شایع ترین نوع آرتروز ستون فقرات ، استئوآرتریت یا آرتروز استهلاکی (آرتروز فرسودگی و پارگی) می باشد. پزشکان به استئوآرتریت به وجود آمده در ستون فقرات، اسپوندیلوز می گویند. هنگامی که مفاصل ستون فقرات به آماس مبتلا شوند، حرکات آن ها خشک و دردناک خواهند شد. آرتروز ستون فقرات کمری معمولا با دیگر عارضه های مربوط به ستون مهره ظاهر می شود که عبارت اند از :
انحطاط دیسک بین مهره ای : با تحلیل رفتن مفاصل فاست ستون فقرات در اثر آرتروز، ممکن است دیسک نیز به مرور زمان فرسوده شود.آرتروز فاست معمولا با عارضه های دیسک های ستون فقرات همراه است.
علائم و نشانه ها
آرتروز ستون فقرات کمری معمولا باعث گرفتگی و درد در کمر می شود. بیماران به خصوص در اوایل صبح و هنگام بیرون آمدن از تخت خواب احساس گرفتگی می کنند که ممکن است با طی شدن روز بهبود یابد. همچنین ممکن است فعالیت های طولانی مدت و یا شدید باعث تشدید علائم شوند.
با بد تر شدن آرتروز فاست ستون فقرات، این مفاصل خار های استخوانی می سازند که باعث التهاب و تورم بافت می شود. ریشه های عصبی اطراف مفاصل ممکن است به این دلیل تحت فشار قرار بگیرند. به این عارضه تنگی کانال نخاعی گفته می شود که معمولا در میان بیماران مبتلا به آرتروز کمر وجود دارد. این بیماران معمولا علائم عمومی تنگی کانال نخاع را تجربه می کنند.
