آشنایی با لیست قرمز IUCN
لیست قرمز گونههای در معرض خطر سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی که در سال 1963 بوجود آمد جامعترین لیست وضعیت نگهداری از منابع طبیعی گیاهی و جانوری است.
سازمان بینالمللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی معتبرترین سازمان اعلام نظر در مورد وضعیت گونهها است.
این لیست قرمز (لیست دادههای سرخ) بر روی ضوابط دقیقی جهت ارزیابی خطر انقراض هزاران گونه و زیر گونه استوار شده است. این ضوابط مربوط به همه گونهها در تمام مناطق دنیا میشود.
هدف از تدوین این لیست جلب توجه مردم، تصمیمگیران و همچنین اجتماعات بینالمللی به موضوع حفاظت از منابع طبیعی است تا از این طریق از روند رو به رشد انقراض گونههای گیاهی و جانوری جلوگیری شود.
اصلیترین ارزیابها و سنجشگران گونهها در دنیا، انجمن مطالعه بر زندگی حیوانات لندن، موسسه مطالعه بر زندگی حیوانات، مرکز جهانی نظارت بر منابع طبیعی و بسیاری از گروههای تخصصی که با کمیسیون بقای گونههای سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی کار میکنند هستند. به طور کلی تا کنون ارزیابهای این سازمان و گروهها حدود نیمی از گونههای در خطر انقراض را گزارش کردهاند.
یکی دیگر از اهداف IUCN بدست آوردن دستههای هر گونه و ارزیابی آنها در صورت امکان هر 5 سال و یا هر 10 سال است. در باز بینی گونهها در سال 2006 ، بیش از 7 هزار گونه زنده برای درج در لیست قرمز شناسایی شد. این گونهها تا سال 1996 سنجیده نشده بودند.
این سازمان در آخرین ارزیابیاش در 12 سپتامبر سال 2007 گونههای لیست قرمز خود را تا 16 هزار و 306 گونه در معرض انقراض بالا بـرده است. این رقم 188 گونه بیشتر از آخرین ارزیابی در سال 2006 است.
لیست قرمز گونههای در معرض خطر سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی که در سال 1963 بوجود آمد جامعترین لیست وضعیت نگهداری از منابع طبیعی گیاهی و جانوری است.
سازمان بینالمللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی معتبرترین سازمان اعلام نظر در مورد وضعیت گونهها است.
این لیست قرمز (لیست دادههای سرخ) بر روی ضوابط دقیقی جهت ارزیابی خطر انقراض هزاران گونه و زیر گونه استوار شده است. این ضوابط مربوط به همه گونهها در تمام مناطق دنیا میشود.
هدف از تدوین این لیست جلب توجه مردم، تصمیمگیران و همچنین اجتماعات بینالمللی به موضوع حفاظت از منابع طبیعی است تا از این طریق از روند رو به رشد انقراض گونههای گیاهی و جانوری جلوگیری شود.
اصلیترین ارزیابها و سنجشگران گونهها در دنیا، انجمن مطالعه بر زندگی حیوانات لندن، موسسه مطالعه بر زندگی حیوانات، مرکز جهانی نظارت بر منابع طبیعی و بسیاری از گروههای تخصصی که با کمیسیون بقای گونههای سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی کار میکنند هستند. به طور کلی تا کنون ارزیابهای این سازمان و گروهها حدود نیمی از گونههای در خطر انقراض را گزارش کردهاند.
یکی دیگر از اهداف IUCN بدست آوردن دستههای هر گونه و ارزیابی آنها در صورت امکان هر 5 سال و یا هر 10 سال است. در باز بینی گونهها در سال 2006 ، بیش از 7 هزار گونه زنده برای درج در لیست قرمز شناسایی شد. این گونهها تا سال 1996 سنجیده نشده بودند.
این سازمان در آخرین ارزیابیاش در 12 سپتامبر سال 2007 گونههای لیست قرمز خود را تا 16 هزار و 306 گونه در معرض انقراض بالا بـرده است. این رقم 188 گونه بیشتر از آخرین ارزیابی در سال 2006 است.
![redlist2-zr.jpg](http://images.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8608/redlist2-zr.jpg)