- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
نام آلاشت در زبان محلی به معنی آشیانه عقاب است. وجه تسمیه آن نیز احتمالاً وجود عقابهای فراوان در کوههای بلند این منطقهاست. منطقه آلاشت نیز با طبیعت زیبای خود دارای آبشارها و اقلیم بی نظیری است، یکی از این آبشارها به نام آبشار نارم در روستای چرات واقع در هجده کیلومتری جنوب غرب آلاشت است.
مقاله های مرتبط:
آلاشت زیبا هر ساله پذیرای تعداد زیادی از هموطنانمان است.
خانهای که رضاشاه در آن بهدنیا آمد، خانه عموی رضاشاه میباشد( ۲۴ اسفند۱۲۵۶) که به غلط در برخی از وبلاگها و سایتها به منزل رضاشاه تعبیر میشود، این مکان درحال حاضر موزه مردم شناسی آلاشت بوده و عموم مردم برای بازدید از آن به این مکان سفر میکنند.
نام مازندران در شاهنامه فردوسی
در شاهنامه فردوسی روایت شده است که رستم سنگی بزرگ به سوی دیوان پرتاب میکند و آن سنگ در مازندران فرود میآید. این سنگ شاید همان سنگی باشد که امروزه در نزدیکی یکی از روستاهای مجاور آلاشت به نام " گلیون" قرار دارد و به (رستم دکت restem daket) به معنی جایی که رستم افتاده است معروف است. اگرچه نام آلاشت در شاهنامه نیامده است ولی مکانهای دیگری از مازندران همچون ساری، آمل، تمیشه در شاهنامهی فردوسی آمده است و این موضوع نشان از پیشینهی این سرزمین در ایران دارد.
شهر آلاشت نمونه زیبایی از همزیستی زندگی مدرن و سنتی است. عناصر دنیای مدرن بدون آنکه لطمات زیادی به جریان زندگی کهن وارد سازند خودرا درون آن جای دادهاند. کوچههای بسیار باریک که فقط دونفر میتوانند از کنار هم عبور کنند از خصوصیات آلاشت است. خانهها عموماً خشتی و سقفها تخته پوشند. قبل از ورود به شهرآلاشت محلهای وجود دارد که نزد مردم آن به نام کاربار معروف است.
مقاله های مرتبط:
- آلاشت؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
- دیدنی های سوادکوه؛ از آبشار گزو تا دریاچه شورمست
آلاشت زیبا هر ساله پذیرای تعداد زیادی از هموطنانمان است.
خانهای که رضاشاه در آن بهدنیا آمد، خانه عموی رضاشاه میباشد( ۲۴ اسفند۱۲۵۶) که به غلط در برخی از وبلاگها و سایتها به منزل رضاشاه تعبیر میشود، این مکان درحال حاضر موزه مردم شناسی آلاشت بوده و عموم مردم برای بازدید از آن به این مکان سفر میکنند.
نام مازندران در شاهنامه فردوسی
در شاهنامه فردوسی روایت شده است که رستم سنگی بزرگ به سوی دیوان پرتاب میکند و آن سنگ در مازندران فرود میآید. این سنگ شاید همان سنگی باشد که امروزه در نزدیکی یکی از روستاهای مجاور آلاشت به نام " گلیون" قرار دارد و به (رستم دکت restem daket) به معنی جایی که رستم افتاده است معروف است. اگرچه نام آلاشت در شاهنامه نیامده است ولی مکانهای دیگری از مازندران همچون ساری، آمل، تمیشه در شاهنامهی فردوسی آمده است و این موضوع نشان از پیشینهی این سرزمین در ایران دارد.
شهر آلاشت نمونه زیبایی از همزیستی زندگی مدرن و سنتی است. عناصر دنیای مدرن بدون آنکه لطمات زیادی به جریان زندگی کهن وارد سازند خودرا درون آن جای دادهاند. کوچههای بسیار باریک که فقط دونفر میتوانند از کنار هم عبور کنند از خصوصیات آلاشت است. خانهها عموماً خشتی و سقفها تخته پوشند. قبل از ورود به شهرآلاشت محلهای وجود دارد که نزد مردم آن به نام کاربار معروف است.