ساینا
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 1970/01/01
- ارسالی ها
- 4,376
- امتیاز واکنش
- 775
- امتیاز
- 396
در مطالعه حاضر فون انگلي بچه ماهي تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus) در فصل تکثير مصنوعي سال 1382 در دو مرکز تکثير و پرورش ماهيان خاوياري شهيد بهشتي (سدسنگر) و دکتر يوسف پور (سياهکل)، مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. جهت اين منظور از هر مرکز سه استخر پرورش بچه ماهيان خاوياري انتخاب شدند. سپس در طي دو زمان ميان دوره و پايان دوره از هر استخر تعداد 30 قطعه بچه ماهي صيد و مورد بررسي آزمايشگاهي قرار گرفتند (در کل دوره 360 قطعه بچه ماهي تاس ماهي ايراني بررسي شدند). جهت انجام مطالعات انگل شناسي اندامهاي مختلف بچه ماهيان مثل چشم، آبشش و پوست مورد بررسي قرار گرفتند. بر طبق مطالعات انجام گرفته، دو انگلDiplostomum spathaceum و Trichodina sp شناسايي شدند. با توجه به آزمايشات انجام شده، درصد شيوع انگل D.spataceum در مرکز شهيدبهشتي 33/3 درصد و در مرکز دکتر يوسف پور 55/5 درصد و دامنه تعداد انگل مذکور به ترتيب برابر 2-1 عدد و 12-1 عدد بود. درصد شيوع انگل Trichodina sp نيز در مراکز فوق به ترتيب برابر 11/6 درصد و 22/57 درصد و دامنه تعداد آن به ترتيب 300-3 عدد و 263-1 عدد گزارش شد. در ضمن بر اساس آزمون آماري واريانس يک طرفه (ANOVA) دو مرکز از لحاظ آلودگي به انگل Trichodina sp اختلاف معني دار داشتند در حاليکه براي انگل D. spathaceum اختلاف معني داري مشاهده نشد.
