MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
وقتی این طور با اشتیاق به استقبال فناوری های روز دنیا می رویم، انتظار داریم در حوزه فناوری و تولید محصولات مبتنی بر پیشرفت های علمی روز دنیا هم خوش بدرخشیم؛ اما متاسفانه انگار فقط فناوری های روز دنیا را به شکل ابزاری برای سرگرمی می بینیم و نگاه جدی تری به آنها نداریم.
در این مواقع این دانشجوست که دیواری کوتاه تر از او پیدا نمی شود و همه کاستی ها به گردنش می افتد. یکی از شکایت های مسئولان این است که با وجود افزایش ظرفیت جذب دانشجو در دانشگاه های کشور همچنان در اجرای بسیاری از طرح های کلان ملی به واردات از دیگر کشورها متکی هستیم و این نشان می دهد در دانشگاه های کشور دانشجوی فن آور که صاحب ایده ای برای حمایت از کشور و بی نیازی به واردات باشد تربیت نمی شود و خلاصه این که همه نگاه ها به سمت دانشجوی بیچاره است.
غافل از این که بخشی از این کاستی ها ناشی از اختصاص ندادن بودجه به ایده های دانشجویی است و از همه مهم تر این که یکی از مهم ترین نقایص موجود در آموزش عالی کشور ضعف سیستم آموزشی است.
در بسیاری از دستاوردهای علمی ردپایی از علوم و فناوری های جدید مانند نانو و بیوتکنولوژی یافت می شود، اما در این شرایط دانشجویان رشته داروسازی فقط دو واحد درسی بیوتکنولوژی می خوانند.
در این صورت چگونه انتظار داریم آنها بتوانند صاحب ایده های جدید باشند؟ سیستم آموزش عالی به زیرساخت های جدید نیاز دارد که اگر ایجاد نشود به جای این که دانشجویانی صاحب ایده و نوآور تربیت شوند، دانشجویانی از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند که آموخته های آنها فقط پشت میزی است.
