آیا جهت چرخش آب در دو نیمکره متفاوت است ؟
✅اثر کوریولیس یا نیروی کوریولیس یک اثر ناشی از حرکت جسم در دستگاه مختصات چرخان است. نیروی کوریولیس یک نیروی واقعی نیست و به آن شبه نیرو میگویند.
اثر ناشی از نیروی کوریولیس واقعاً وجود دارد اما تنها در مقیاسهای بزرگ دیده میشود، مانند طوفانها و جریانهای آب و هوایی؛ بهعبارتدیگر نیروی کوریولیس آنقدر بزرگ نیست که تأثیر قابلمشاهدهای بر اینگونه حرکات داشته باشد.
سوءتفاهم از آنجایی شروع میشود که فیزیکی که حاکم بر یک جریان جوی و طوفان است را به یک فنجان یا سینک ظرفشویی تعمیم میدهیم. در یک سینک ظرفشویی، شکل ظرف و حرکات آب بسیار اثرگذارتر هستند و نیروی کوریولیس در چنین مقیاسی آنقدر کم است که تأثیر تعیینکنندهای نخواهد داشت. جریانهای موجود در آب حتی ممکن است تا یک روز بعد از پر کردن ظرف در آن باقی بمانند.
در سال ۱۹۶۲ آشر شاپیرو، متخصص مکانیک سیالات در ام آی تی، در آزمایشی نشان داد که نیروی کوریولیس بر جهت چرخش آب هنگام تخلیه در یک ظرف تأثیر میگذارد اما این اثر آنقدر کوچک است که توسط عوامل دیگر تحت تأثیر قرار میگیرد. او آزمایش خود را با پر کردن یک ظرف بزرگ کمعمق با آب شروع کرد. آب را طوری وارد ظرف کرد که در جهت عقربههای ساعت در ظرف بچرخد. سپس با یک پلاستیک روی ظرف را پوشاند تا جهت جریان هوا روی آب تأثیری نداشته باشد. ۲۴ ساعت صبر کرد تا هرگونه حرکت در ظرف از بین برود. زمانی که درب محفظه زیر ظرف را برداشت تا آب تخلیه شود، در ابتدا چرخی را مشاهده نکرد، پس از مدتی درنهایت آب در خلاف عقربههای ساعت شروع به چرخش با سرعت بسیار کم کرد. چند سال بعد، تیمی در دانشگاه سیدنی این موضوع را برای نیمکره جنوبی نشان دادند.
البته ظرفی که آشر شاپیرو و همکارانش از آن برای آزمایش استفاده کردند، یک ظرف دایرهای ۶ فوتی بوده است و در نهایت تأثیر کمی از نیروی کوریولیس مشاهده شده است. این در حالی است که این ابعاد بسیار بزرگتر از یک سینک میباشد.
احتمالاً شما جهت چرخش را در منزل یا محل کارتان همواره ثابت میبیند. علت این جهت بخصوص در آن مکان بیشتر از آنی که حاصل اثر کوریولیس باشد، ناشی از شکل و جریان ورودی آب است.
✅اثر کوریولیس یا نیروی کوریولیس یک اثر ناشی از حرکت جسم در دستگاه مختصات چرخان است. نیروی کوریولیس یک نیروی واقعی نیست و به آن شبه نیرو میگویند.
اثر ناشی از نیروی کوریولیس واقعاً وجود دارد اما تنها در مقیاسهای بزرگ دیده میشود، مانند طوفانها و جریانهای آب و هوایی؛ بهعبارتدیگر نیروی کوریولیس آنقدر بزرگ نیست که تأثیر قابلمشاهدهای بر اینگونه حرکات داشته باشد.
سوءتفاهم از آنجایی شروع میشود که فیزیکی که حاکم بر یک جریان جوی و طوفان است را به یک فنجان یا سینک ظرفشویی تعمیم میدهیم. در یک سینک ظرفشویی، شکل ظرف و حرکات آب بسیار اثرگذارتر هستند و نیروی کوریولیس در چنین مقیاسی آنقدر کم است که تأثیر تعیینکنندهای نخواهد داشت. جریانهای موجود در آب حتی ممکن است تا یک روز بعد از پر کردن ظرف در آن باقی بمانند.
در سال ۱۹۶۲ آشر شاپیرو، متخصص مکانیک سیالات در ام آی تی، در آزمایشی نشان داد که نیروی کوریولیس بر جهت چرخش آب هنگام تخلیه در یک ظرف تأثیر میگذارد اما این اثر آنقدر کوچک است که توسط عوامل دیگر تحت تأثیر قرار میگیرد. او آزمایش خود را با پر کردن یک ظرف بزرگ کمعمق با آب شروع کرد. آب را طوری وارد ظرف کرد که در جهت عقربههای ساعت در ظرف بچرخد. سپس با یک پلاستیک روی ظرف را پوشاند تا جهت جریان هوا روی آب تأثیری نداشته باشد. ۲۴ ساعت صبر کرد تا هرگونه حرکت در ظرف از بین برود. زمانی که درب محفظه زیر ظرف را برداشت تا آب تخلیه شود، در ابتدا چرخی را مشاهده نکرد، پس از مدتی درنهایت آب در خلاف عقربههای ساعت شروع به چرخش با سرعت بسیار کم کرد. چند سال بعد، تیمی در دانشگاه سیدنی این موضوع را برای نیمکره جنوبی نشان دادند.
البته ظرفی که آشر شاپیرو و همکارانش از آن برای آزمایش استفاده کردند، یک ظرف دایرهای ۶ فوتی بوده است و در نهایت تأثیر کمی از نیروی کوریولیس مشاهده شده است. این در حالی است که این ابعاد بسیار بزرگتر از یک سینک میباشد.
احتمالاً شما جهت چرخش را در منزل یا محل کارتان همواره ثابت میبیند. علت این جهت بخصوص در آن مکان بیشتر از آنی که حاصل اثر کوریولیس باشد، ناشی از شکل و جریان ورودی آب است.