چرا سیارهی زمین هنوز پیامی از موجودات فرازمینی دریافت نکرده است؟ شاید بهاین دلیل که ما ناخواسته در یک باغوحش کهکشانی اسیر هستیم.
این یکی از سناریوهایی بود که گروهی از محققان بینالمللی در ۱۸ مارس در نشستی که در سازمان غیرانتفاعی پیامرسانی اطلاعات فرازمینی (METI) برگزار شد، مورد بررسی قرار دادند. در این نشست که در موزهی شهر علم و صنعت در پاریس برگزار شد، حدود ۶۰ دانشمند که در مورد امکان ارتباط با موجودات فرازمینیهای هوشمند فرضی تحقیق می کنند، گردهم آمدند.
در این جلسه، آنها در مورد «سکوت بزرگ» – چرا بیگانگان با ما تماس نگرفتهاند – بحث کردند و یک فرضیهی شناختهشده با عنوان «باغوحش کهکشانی» را بررسی کردند. به گزارش کیهانشناس و بهنقل از وبسایت فوربس، این فرضیه برای اولین بار در دههی ۱۹۷۰ مطرح شد، و زمین را به عنوان سیاره ای که در حال حاضر تحت نظارت «باغوحشداران کهکشانی» است، توصیف کرده است. کسانی که عمدا خود را از تیر رس شناسایی انسانها مخفی کردهاند.
فلورنس رولین سرسیو (Florence Raulin-Cerceau)، استادیار موزهی ملی تاریخ در پاریس، در گفتوگویی اظهار کرد: «هنگامی که ما تلاش میکنیم جهان را بهتر درک کنیم، این سوال که ما تنها هستیم یا نه، اجتنابناپذیر است.»
اینکه زمین تنها سیارهی میزبان و تحولبخش زندگی هوشمند در بین میلیاردها سیاره در کهکشان ما باشد، بسیار بعید است. اما اگر موجودات فرازمینی هوشمند وجود داشته باشند، کجا هستند و چرا هنوز آنها را پیدا نکردهایم؟ این معما که توسط فیزیکدان ایتالیایی انریکو فرمی (Enrico Fermi) در سال ۱۹۵۰ مطرح شد، به عنوان پارادوکس فرمی شناخته شده است و امروز هنوز کارشناسان را درگیر کرده است.
متاسفانه فرمی قبل از کشف شواهدی از اولین سیارات فراخورشیدی از دنیا رفت. از سال ۲۰۱۴، تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، وجود صدها جهان دور (distant worlds) را تأیید کرده و یافتههای آن به بیش از ۲۳۰۰ مورد دیگر اشاره کرده است. با این وجود، بر خلاف این اکتشافات هیجان انگیز، ارتباط با موجودات فرازمینی در حال حاضر نزدیکتر از آن چیزی نیست که در زمان فرمی بود.
آیا ما در باغوحش کهکشانی تحت نظارت بیگانگان هستیم؟
داگلاس واکوش (Douglas Vakoch)، رئیس METI، در کارگاهی گفت: یکی از توجیهاتی که دانشمندان در جلسه METI بررسی کردند، این است که بیگانگان از وجود زمین آگاه هستند و ما را مشاهده می کنند. همانطور که ما حیوانات نگهداری شده در یک باغوحش را مشاهده می کنیم. واکوش توضیح داد که اگر این درست باشد، انسان ها باید تلاش خود را برای ارسال پیامهایی که بتواند با «نگهبانان»شان ارتباط برقرار کنند، افزایش دهند و هوش خود را به آنها نشان دهند.
بهعنوان مثال، اگر یک گورخر در قفس به طور ناگهانی با الگویی از اعداد اول، توجهات را به سمت خود جلب کند، انسانها مجبور خواهند شد تا درک خود را از شناخت گورخر، مجددا ارزیابی کنند. در نتیجه ما مجبور به واکنش هستیم.
اما اگر بخشی از باغوحش وسیع بیگانگان نباشیم و بهجای آن، بشریت توسط تمدن بیگانه مورد ارزیابی قرار گرفته و از همسایگان کهکشانیمان جدا شده باشیم، چطور؟
مسئول دیگر جلسه ژان پیررزپارس (Jean-Pierre Rospars)، مدیر تحقیقات موسسه ملی تحقیقات کشاورزی در یک گردهمایی گفت: «ممکن است که موجودات ماورایی ما را به خاطر خودمان از ارتباط با بیگانگان محدود کردهاند، زیرا ارتباط با بیگانگان برای زمین ممکن است خطرناک و مخرب باشد.»
اینکه تابهحال از بیگانگان خبری نشده ممکن است به این علت باشد که آنها در زیر لایهای از یخ در اقیانوسهای زیرزمینی زندانی شده باشند، یا کشش شدید جاذبه در دنیای «سوپر زمین»شان، آنها را به دام انداخته باشد و یا شاید به خاطر تمدن پیشرفتهی خود، مرده باشند. همانطور که ممکن است بشریت نیز بهدلیل مصرف بیرویهی منابع طبیعی، سیاره و تمدن خود نابود کند.
با این وجود اگر ما بخواهیم از وجود بیگانگان مطلع شویم، باید آرامش خود را حفظ کرده و صبور باشیم. همچنین، عمر سیارهی زمین در حدود ۴.۶ میلیارد سال برآورد شده، درحالیکه سابقهی تحقیقات فرازمینی کمتر از ۱۰۰ سال است.