تنهای تنها
کاربر نگاه دانلود
یکی از اهداف اصلی حضور فرش در خانه، کمک کردن به تعریف یک فضا است. در هنگام انتخاب فرش، شما وسعت کف مورد نظر تان، مبلمانی که رو یا اطراف فرش قرار می گیرد و رابـ ـطه و تعادل بین این دو را در نظر می گیرید. برخی از ابعاد رایج فرش عبارت اند از: ۱۲۰ در ۱۸۰ یا ۱۵۰ در ۲۱۰ (استاندارد)، ۱۸۰ در ۲۷۰ (بزرگ) و ۲۴۰ در ۳۰۰ یا ۲۷۰ در ۳۶۰ (خیلی بزرگ). قبل از اینکه برای خرید فرش اقدام کنید، با استفاده از روزنامه یا چیزی دیگر اندازه ی ایده آل فرش را بر روی کف منزل تان علامت گذاری کنید و ببینید مبلمان تان چگونه با آن ست می شود.
[h=2]فرش در دکوراسیون نشیمن[/h]نشیمن های کوچک تا متوسط با پلان باز. در یک فضا با پلان باز با استفاده از یک فرش بزرگ که با مبلمان ست است، می توان نشیمن را از نظر بصری تفکیک کرد. این راه حل به تعریف یک فضا درون فضای بزرگ تر و چندگانه کمک خواهد کرد. یک فرش نسبتا بزرگ (مثلا ۱۸۰ در ۲۷۰) پاسخ گوی چنین فضایی خواهد بود و اشکالی ندارد اگر پشت کاناپه و صندلی کمی خارج از لبه ی فرش قرار گیرد.
نواحی بزرگ با پلان باز. اگر فضای زیاد و مبلمان های بزرگ دارید، یک فرش بزرگ انتخاب کنید اما آن را طوری قرار دهید که لبه اش در زیر مبل و نزدیک پایه های جلویی آن قرار گیرد. این کار اتصال مبلمان و فرش را حفظ می کند و در عین حال بدون الزام کردن شما به خرید فرشی بسیار بزرگ و گران، فضای بزرگ شما را پر می کند. به طور معمول یک فرش ۱۸۰ در ۲۷۰ یا ۲۴۰ در ۳۰۰ برای پر کردن فضاهای بزرگ تر مناسب است.
اگر فقط یک کاناپه ی بزرگ دارید، فرش طویل تری انتخاب کنید یا مبل راحتی را کمی از لبه ی فرش بیرون بگذارید تا حس انتزاعی بیشتری منتقل کند.
نشیمن بزرگ. در فضاهای نشیمن بسته و بزرگ که فقط یک فضا برای نشستن دارند، ممکن است برای صمیمی تر کردن فضا، یک فرش غیر متعارف بزرگ بخواهید. در این مورد، بهتر است تمام مبلمان را روی فرش قرار دهید و جای کافی برای راه رفتن پیرامون آن بگذارید.
نشیمن های طویل و باریک. اگر یک فضای دراز و باریک دارید، شاید بخواهید یک مبل راحتی طویل هم داشته باشید. در این مورد، من پیشنهاد می کنم فرشی انتخاب کنید که کل طول کاناپه را در بر بگیرد و اندکی هم اضافات داشته باشد. یک فرش ۱۵۰ در ۲۱۰ یا ۱۸۰ در ۲۷۰ برای این فضا بسیار مناسب است. شما می توانید مقداری از فرش را که زیر کاناپه قرار گرفته با عرض اتاق هماهنگ کنید.
[h=2]فرش در دکوراسیون غذاخوری[/h]فضاهای غذاخوری با پلان باز. در فضاهای بزرگ با پلان باز، فرش به تعریف فضای غذاخوری کمک زیادی می کند و آن را از آشپزخانه ی هم جوار و دیگر فضاهای نشیمن جدا می کند.
موضوع مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که میز و صندلی ناهارخوری طوری روی فرش قرار گیرد که حاشیه ی کافی فراهم کند و پایه های عقبی صندلی ها هنگام نشستن فرد روی آن ها خارج از فرش قرار نگیرد. هنگامی که صندلی ها زیر میز قرار گرفته اند، به اندازه ی حداقل ۵۰ سانتی متر حول پایه های عقبی باید حاشیه وجود داشته باشد.
میز های ناهارخوری گرد. فرش گرد بهترین گزینه برای میز ناهارخوری گرد است.
[h=2]فرش در دکوراسیون اتاق خواب[/h]اتاق خواب مستر. فرش کردن تنها بخشی از کف، راه حل بسیار مناسبی برای دکوراسیون اتاق خواب است و شیک تر به نظر می رسد. ابعادی که برای فرش تان نیاز دارید، بر اساس ابعاد اتاق متفاوت است، مخصوصا فضایی که در پایین تخت خواب دارید. بهتر است فرش از جلوی میز های پا تختی شروع شود و حداقل ۵۰ سانتی متر در پایین تخت ادامه یابد. یک فرش ۱۵۰ در ۲۱۰، کوچکترین گزینه برای تخت خواب های دونفره است اما ۱۸۰ در ۲۷۰ بهترین گزینه است.
اتاق خواب کودک. یک فرش کوچک گرد، عنصر تزیینی زیبایی در این فضاها است که وقتی سایر لوازم و مبلمان در کنار دیوار ها چیده شده اند، یک نقطه ی کانونی در دکوراسیون اتاق کودک ایجاد می کند.
[h=2]فرش در دکوراسیون ورودی ها و فضاهای تعریف نشده[/h]بعد از نشیمن ها، شاید راهرو ها رایج ترین مکان هایی باشند که فرش در آن ها استفاده می شود. شما در این فضاها برای طول و درازای فرش انعطاف پذیری بیشتری دارید، اما بهتر است عرض را طوری انتخاب کنید که اندکی از کف در دو سمت آن نمایان باشد.ابعاد یک فرش معمولی برای راهرو ۶۰ در ۲۴۰ است، اما می توان آن ها را با ابعاد دیگری نیز تهیه کرد.
فرش می تواند یک فضای مینیمال را دعوت کننده نماید. شکل فرش چرم گاوی در این تصویر، لبه های نرمی به این فضای مستطیل شکل بخشیده است. فرش گرد نیز در چنین فضایی اثربخشی خوبی دارد.
یک فرش گرد در زیر صندلی راحتی می تواند درون یک فضای بزرگ تر مانند اتاق خواب یا نشیمن، گوشه ی دنجی برای مطالعه یا استراحت تعریف کند. فرش در زیر میز تحریر در گوشه ی اتاق نیز می تواند چنین تأثیری داشته باشد. به طور معمول، فرش گرد زیر صندلی راحتی باید حداقل قطری به اندازه ی ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر داشته باشد.
[h=2]فرش در دکوراسیون نشیمن[/h]نشیمن های کوچک تا متوسط با پلان باز. در یک فضا با پلان باز با استفاده از یک فرش بزرگ که با مبلمان ست است، می توان نشیمن را از نظر بصری تفکیک کرد. این راه حل به تعریف یک فضا درون فضای بزرگ تر و چندگانه کمک خواهد کرد. یک فرش نسبتا بزرگ (مثلا ۱۸۰ در ۲۷۰) پاسخ گوی چنین فضایی خواهد بود و اشکالی ندارد اگر پشت کاناپه و صندلی کمی خارج از لبه ی فرش قرار گیرد.
نواحی بزرگ با پلان باز. اگر فضای زیاد و مبلمان های بزرگ دارید، یک فرش بزرگ انتخاب کنید اما آن را طوری قرار دهید که لبه اش در زیر مبل و نزدیک پایه های جلویی آن قرار گیرد. این کار اتصال مبلمان و فرش را حفظ می کند و در عین حال بدون الزام کردن شما به خرید فرشی بسیار بزرگ و گران، فضای بزرگ شما را پر می کند. به طور معمول یک فرش ۱۸۰ در ۲۷۰ یا ۲۴۰ در ۳۰۰ برای پر کردن فضاهای بزرگ تر مناسب است.
اگر فقط یک کاناپه ی بزرگ دارید، فرش طویل تری انتخاب کنید یا مبل راحتی را کمی از لبه ی فرش بیرون بگذارید تا حس انتزاعی بیشتری منتقل کند.
نشیمن بزرگ. در فضاهای نشیمن بسته و بزرگ که فقط یک فضا برای نشستن دارند، ممکن است برای صمیمی تر کردن فضا، یک فرش غیر متعارف بزرگ بخواهید. در این مورد، بهتر است تمام مبلمان را روی فرش قرار دهید و جای کافی برای راه رفتن پیرامون آن بگذارید.
نشیمن های طویل و باریک. اگر یک فضای دراز و باریک دارید، شاید بخواهید یک مبل راحتی طویل هم داشته باشید. در این مورد، من پیشنهاد می کنم فرشی انتخاب کنید که کل طول کاناپه را در بر بگیرد و اندکی هم اضافات داشته باشد. یک فرش ۱۵۰ در ۲۱۰ یا ۱۸۰ در ۲۷۰ برای این فضا بسیار مناسب است. شما می توانید مقداری از فرش را که زیر کاناپه قرار گرفته با عرض اتاق هماهنگ کنید.
[h=2]فرش در دکوراسیون غذاخوری[/h]فضاهای غذاخوری با پلان باز. در فضاهای بزرگ با پلان باز، فرش به تعریف فضای غذاخوری کمک زیادی می کند و آن را از آشپزخانه ی هم جوار و دیگر فضاهای نشیمن جدا می کند.
موضوع مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که میز و صندلی ناهارخوری طوری روی فرش قرار گیرد که حاشیه ی کافی فراهم کند و پایه های عقبی صندلی ها هنگام نشستن فرد روی آن ها خارج از فرش قرار نگیرد. هنگامی که صندلی ها زیر میز قرار گرفته اند، به اندازه ی حداقل ۵۰ سانتی متر حول پایه های عقبی باید حاشیه وجود داشته باشد.
میز های ناهارخوری گرد. فرش گرد بهترین گزینه برای میز ناهارخوری گرد است.
[h=2]فرش در دکوراسیون اتاق خواب[/h]اتاق خواب مستر. فرش کردن تنها بخشی از کف، راه حل بسیار مناسبی برای دکوراسیون اتاق خواب است و شیک تر به نظر می رسد. ابعادی که برای فرش تان نیاز دارید، بر اساس ابعاد اتاق متفاوت است، مخصوصا فضایی که در پایین تخت خواب دارید. بهتر است فرش از جلوی میز های پا تختی شروع شود و حداقل ۵۰ سانتی متر در پایین تخت ادامه یابد. یک فرش ۱۵۰ در ۲۱۰، کوچکترین گزینه برای تخت خواب های دونفره است اما ۱۸۰ در ۲۷۰ بهترین گزینه است.
اتاق خواب کودک. یک فرش کوچک گرد، عنصر تزیینی زیبایی در این فضاها است که وقتی سایر لوازم و مبلمان در کنار دیوار ها چیده شده اند، یک نقطه ی کانونی در دکوراسیون اتاق کودک ایجاد می کند.
[h=2]فرش در دکوراسیون ورودی ها و فضاهای تعریف نشده[/h]بعد از نشیمن ها، شاید راهرو ها رایج ترین مکان هایی باشند که فرش در آن ها استفاده می شود. شما در این فضاها برای طول و درازای فرش انعطاف پذیری بیشتری دارید، اما بهتر است عرض را طوری انتخاب کنید که اندکی از کف در دو سمت آن نمایان باشد.ابعاد یک فرش معمولی برای راهرو ۶۰ در ۲۴۰ است، اما می توان آن ها را با ابعاد دیگری نیز تهیه کرد.
فرش می تواند یک فضای مینیمال را دعوت کننده نماید. شکل فرش چرم گاوی در این تصویر، لبه های نرمی به این فضای مستطیل شکل بخشیده است. فرش گرد نیز در چنین فضایی اثربخشی خوبی دارد.
یک فرش گرد در زیر صندلی راحتی می تواند درون یک فضای بزرگ تر مانند اتاق خواب یا نشیمن، گوشه ی دنجی برای مطالعه یا استراحت تعریف کند. فرش در زیر میز تحریر در گوشه ی اتاق نیز می تواند چنین تأثیری داشته باشد. به طور معمول، فرش گرد زیر صندلی راحتی باید حداقل قطری به اندازه ی ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر داشته باشد.
