...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
آدولف تی‌یر از سیاستمداران برجسته‌ی فرانسوی در قرن نوزدهم بود که نقشی برجسته در عرصه‌ی سیـاس*ـی کشور ایفا کرد. او همچنین یک روزنامه‌نگار متبحر و مورخی نامدار بود که با نگارش مجموعه‌ی ده جلدی تاریخ فرانسه و ۲۰ جلد تاریخ امپراتوری ناپلئون، به نماد ملی‌گرایان فرانسه تبدیل شد.
مجموعه تاریخ امپراتوری ناپلئون اثر آدولف تی یر
**********************
لوئی آدولف تی‌یر در ۱۳ مه ۱۷۹۷ در شهر مارسی به دنیا آمد. او در همین شهر به مدرسه رفت. امروزه نام او بر این مدرسه گذارده شده است. تی‌یر در دانشکده‌ی حقوق تحصیل نمود و در سال ۱۸۲۱ به پاریس رفت. او در پایتخت فرانسه، به عنوان مقاله‌نویس روزنامه‌ی تاثیرگذارِ قانون اساسی مشغول به کار شد.
آدولف تی‌یر در سال ۱۸۳۰ روزنامه‌ی ناسیونال را تاسیس کرد که در جرگه‌ی مخالفین دولت وقت (خاندان بوربون) قرار داشت. او صریحاً از تغییر نظام سیـاس*ـی حمایت می‌کرد و خواستار واگذاری قدرت به احزاب لیبرال بود. در ۲۷ تا ۲۹ ژوئیه ۱۸۳۰ انقلاب سراسری در فرانسه، شاه وقت را مجبور به خروج از کشور نمود. تی‌یر در این مدت، به حومه‌ی پاریس رفت تا از درگیری‌های خشونت‌بار شهری، دور بماند.
تی‌یر در ۲۹ ژوئیه به پاریس بازگشت. خاندان بوربون از سلطنت برکنار شده و دوک اورلئان -لویی فیلیپ- به مقام پادشاهی فرانسه رسیده بود. شاه وقت، تی‌یر را به سبب خدمات سیـاس*ـی وی، به عضویت شورای ایالتی منصوب کرد و چندی بعد نیز مقام فرمانداری ایالت Aix-en را به او اعطا نمود.
شاه لویی فیلیپ
فعالیت سیـاس*ـی
در دوره سلطنت شاه لویی فیلیپ، آدولف تی‌یر به متاصب متعددی رسید؛ از جمله وزارت امور داخله (۱۸۳۲ و ۱۸۳۴-۱۸۳۶) و وزارت تجارت و خدمات عمومی (۱۸۳۳-۱۸۳۴). در آن دوران، تی‌یر مشهورترین نماینده‌ی محافظه‌کار پارلمان فرانسه بود.
او در سال ۱۸۴۰ به مقام وزارت امور خارجه منصوب شد. حمایت او از محمد علی پاشا -والی مصر- فرانسه را در آستانه‌ی جنگی دشوار با بریتانیا قرار داد اما شاه لویی فیلیپ با برکناری تی‌یر، اوضاع را به حالت عادی بازگرداند. البته آدولف تی‌یر با وجود این اتفاق، اعتبار و نفوذ سابق خود را در میان محافظه‌کاران حفظ کرد.
پس از پیروزی انقلاب فوریه ۱۸۴۸، که منجر به سقوط سلطنت لویی فیلیپ شد، تی یر به نمایندگی پارلمان برگزیده شد. او در سال ۱۸۴۹ نقشی مهم در به قدرت رسیدن شاهزاده لویی ناپلئون (بعدها ناپلئون سوم) ایفا کرد. با این حال، روابط آن دو به زودی به تیرگی گرایید. آدولف تی یر به سبب اختلاف با رئیس جمهور و سپس امپراتور وقت، از سال ۱۸۵۱ تا ۱۸۵۳، را در تبعید گذراند.
او بعد از مدتی مورد عفو ناپلئون سوم قرار گرفت و به عرصه ی قدرت بازگشت. تی یر از جمله ی دولتمردانی بود که طرفدار جنگ با پروس در ۱۸۷۰ بودند. با شروع جنگ، تی یر از موضع پیشین خود کنار رفت و خواستار پایان درگیری ها شد. جنگی که در ابتدا با حمایت تی یر و همفکرانش آغاز شده بود، به شکست تحقیرآمیز فرانسوی ها و سقوط امپراتوری ناپلئون سوم در سپتامبر ۱۸۷۰ انجامید. او از کمون پاریس و خشونتهایی که به دنبال آورده بود، شدیداً انتقاد کرد و همین مسئله باعث شد که بار مسئولیت سقوط پاریس در ژانویه ۱۸۷۱ از روی دوش او برداشته شود.
او در ۱۷ فوریه ۱۸۷۱ به عنوان رئیس جمهور دولت جمهوری سوم فرانسه برگزیده شد. او بر این باور بود که وجود یک جمهوری محافظه کار خواهد توانست امنیت و اتحاد ملی را به فرانسه بازگرداند. به همین دلیل، درصدد بود جبهه سلطنت طلبان را به سوی خود بکشاند. آدولف تی یر در وهله ی نخست به دنبال آن بود که نظم سیـاس*ـی را در کشور برقرار نماید.
تی یر با سرکوب کمون پاریس و شورش های پس از آن، عملاً قشر سوسیالیست ها و کارگران فرانسوی را از سیاست بیرون راند. تلاش های او برای جلب حمایت سلطنت طلبان، به نتیجه نرسید و لذا در ۱۸۷۳ استعفاء کرد. طی این مدت، اقدامات او در عرصه ی اقتصادی موجب شد فرانسه بتواند غرامت های جنگی را به آلمان عودت دهد.
آدولف تی یر سرانجام در ۳ سپتامبر ۱۸۷۷ هنگامی که خود را برای یک سخنرانی انتخاباتی در حومه پاریس آماده می کرد، به طور ناگهانی درگذشت.
مجموعه تاریخ امپراتوری ناپلئون اثر آدولف تی یر
**********************
لوئی آدولف تی‌یر در ۱۳ مه ۱۷۹۷ در شهر مارسی به دنیا آمد. او در همین شهر به مدرسه رفت. امروزه نام او بر این مدرسه گذارده شده است. تی‌یر در دانشکده‌ی حقوق تحصیل نمود و در سال ۱۸۲۱ به پاریس رفت. او در پایتخت فرانسه، به عنوان مقاله‌نویس روزنامه‌ی تاثیرگذارِ قانون اساسی مشغول به کار شد.
آدولف تی‌یر در سال ۱۸۳۰ روزنامه‌ی ناسیونال را تاسیس کرد که در جرگه‌ی مخالفین دولت وقت (خاندان بوربون) قرار داشت. او صریحاً از تغییر نظام سیـاس*ـی حمایت می‌کرد و خواستار واگذاری قدرت به احزاب لیبرال بود. در ۲۷ تا ۲۹ ژوئیه ۱۸۳۰ انقلاب سراسری در فرانسه، شاه وقت را مجبور به خروج از کشور نمود. تی‌یر در این مدت، به حومه‌ی پاریس رفت تا از درگیری‌های خشونت‌بار شهری، دور بماند.
تی‌یر در ۲۹ ژوئیه به پاریس بازگشت. خاندان بوربون از سلطنت برکنار شده و دوک اورلئان -لویی فیلیپ- به مقام پادشاهی فرانسه رسیده بود. شاه وقت، تی‌یر را به سبب خدمات سیـاس*ـی وی، به عضویت شورای ایالتی منصوب کرد و چندی بعد نیز مقام فرمانداری ایالت Aix-en را به او اعطا نمود.
شاه لویی فیلیپ
فعالیت سیـاس*ـی
در دوره سلطنت شاه لویی فیلیپ، آدولف تی‌یر به متاصب متعددی رسید؛ از جمله وزارت امور داخله (۱۸۳۲ و ۱۸۳۴-۱۸۳۶) و وزارت تجارت و خدمات عمومی (۱۸۳۳-۱۸۳۴). در آن دوران، تی‌یر مشهورترین نماینده‌ی محافظه‌کار پارلمان فرانسه بود.
او در سال ۱۸۴۰ به مقام وزارت امور خارجه منصوب شد. حمایت او از محمد علی پاشا -والی مصر- فرانسه را در آستانه‌ی جنگی دشوار با بریتانیا قرار داد اما شاه لویی فیلیپ با برکناری تی‌یر، اوضاع را به حالت عادی بازگرداند. البته آدولف تی‌یر با وجود این اتفاق، اعتبار و نفوذ سابق خود را در میان محافظه‌کاران حفظ کرد.
پس از پیروزی انقلاب فوریه ۱۸۴۸، که منجر به سقوط سلطنت لویی فیلیپ شد، تی یر به نمایندگی پارلمان برگزیده شد. او در سال ۱۸۴۹ نقشی مهم در به قدرت رسیدن شاهزاده لویی ناپلئون (بعدها ناپلئون سوم) ایفا کرد. با این حال، روابط آن دو به زودی به تیرگی گرایید. آدولف تی یر به سبب اختلاف با رئیس جمهور و سپس امپراتور وقت، از سال ۱۸۵۱ تا ۱۸۵۳، را در تبعید گذراند.
او بعد از مدتی مورد عفو ناپلئون سوم قرار گرفت و به عرصه ی قدرت بازگشت. تی یر از جمله ی دولتمردانی بود که طرفدار جنگ با پروس در ۱۸۷۰ بودند. با شروع جنگ، تی یر از موضع پیشین خود کنار رفت و خواستار پایان درگیری ها شد. جنگی که در ابتدا با حمایت تی یر و همفکرانش آغاز شده بود، به شکست تحقیرآمیز فرانسوی ها و سقوط امپراتوری ناپلئون سوم در سپتامبر ۱۸۷۰ انجامید. او از کمون پاریس و خشونتهایی که به دنبال آورده بود، شدیداً انتقاد کرد و همین مسئله باعث شد که بار مسئولیت سقوط پاریس در ژانویه ۱۸۷۱ از روی دوش او برداشته شود.
او در ۱۷ فوریه ۱۸۷۱ به عنوان رئیس جمهور دولت جمهوری سوم فرانسه برگزیده شد. او بر این باور بود که وجود یک جمهوری محافظه کار خواهد توانست امنیت و اتحاد ملی را به فرانسه بازگرداند. به همین دلیل، درصدد بود جبهه سلطنت طلبان را به سوی خود بکشاند. آدولف تی یر در وهله ی نخست به دنبال آن بود که نظم سیـاس*ـی را در کشور برقرار نماید.
تی یر با سرکوب کمون پاریس و شورش های پس از آن، عملاً قشر سوسیالیست ها و کارگران فرانسوی را از سیاست بیرون راند. تلاش های او برای جلب حمایت سلطنت طلبان، به نتیجه نرسید و لذا در ۱۸۷۳ استعفاء کرد. طی این مدت، اقدامات او در عرصه ی اقتصادی موجب شد فرانسه بتواند غرامت های جنگی را به آلمان عودت دهد.
آدولف تی یر سرانجام در ۳ سپتامبر ۱۸۷۷ هنگامی که خود را برای یک سخنرانی انتخاباتی در حومه پاریس آماده می کرد، به طور ناگهانی درگذشت.
