فیلد مارشال آرتور ولزلی، اولین دوک ولینگتون (۱ مه ۱۷۶۹-۱۴ سپتامبر ۱۸۵۲ میلادی) سیاستمداری اهل پادشاهی بریتانیا ، اصالتاً از مردم ایرلند و یکی از برجستهترین چهره های نظامی قرن ۱۹ میلادی به شمار می آید. وی حتی پس از مرگش ، اغلب به عنوان دوک ولینگتون شناخته می شود.
در ابتدا در سال ۱۷۸۷ میلادی به عنوان پرچمدار ارتش بریتانیا استخدام شد. به دلیل مهارتهایی که در حل مسائل و معضلات ایرلند نشان داد، خیلی زود به عنوان یکی از اعضای پارلمان ایرلند برگزیده شد. او در ۱۷۹۶ برای عملیات نظامی به هند و هلند فرستاده شد. او در هندوستان در جنگ چهارم انگلستان و میسور شرکت جست و در نبرد معروف سرینگاپاتام حضور داشت. او در ۱۷۹۹ به عنوان فرماندار سرینگاپاتام و میسور منصوب گشت و در جنگ بعدی خود موفق شد در سال ۱۸۰۳ میلادی در نبرد آسای بر امپراتوری ماراتها فائق آید.
ولزلی طی جنگ شبه جزیره (در دوره جنگهای ناپلئونی) بود که به درجه ژنرالی نایل آمد و پس از آنکه در سال ۱۸۱۳ نیروهای متحدین اروپایی را در نبرد ویتوریا به پیروزی درخشانی علیه فرانسویان رهبری کرد ، به درجه فیلد مارشالی دست یافت. به دنبال تبعید ناپلئون در ۱۸۱۴ ، به عنوان سفیر انگلستان در فرانسه منصوب گردید و حتی به لقب دوک نایل شد. طی بازگشت صدروزه ناپلئون در ۱۸۱۵ ، او نیروهای متحدین علیه فرانسه را رهبری کرد که فرمانده شاخص دیگر آنها ، بلوخر ، ژنرال پروسی بود. این دو موفق شدند در جنگ واترلو ناپلئون را درهم شکسته و پس از نزدیک به ۲۰ سال به قدرت او خاتمه بخشند.
او دوبار به مقام نخست وزیری بریتانیا رسید (سالهای ۱۸۲۸-۱۸۳۰ و ۱۸۳۴). او که در حزب توری عضویت داشت ، نتوانست راهکاری جدی برای مشکلات سیـاس*ـی آن دوره بیابد؛ با این وجود ، همچنان به عنوان یکی از چهرههای شاخص مجلس اعیان بریتانیا تا زمان بازنشستگی به کارش ادامه داد. در ضمن ، او تا پایان عمر فرمانده کل ارتش بریتانیا بود.
![4532_714.png](http://lahzehnama.ir/files/fa/news/1393/2/17/4532_714.png)
در ابتدا در سال ۱۷۸۷ میلادی به عنوان پرچمدار ارتش بریتانیا استخدام شد. به دلیل مهارتهایی که در حل مسائل و معضلات ایرلند نشان داد، خیلی زود به عنوان یکی از اعضای پارلمان ایرلند برگزیده شد. او در ۱۷۹۶ برای عملیات نظامی به هند و هلند فرستاده شد. او در هندوستان در جنگ چهارم انگلستان و میسور شرکت جست و در نبرد معروف سرینگاپاتام حضور داشت. او در ۱۷۹۹ به عنوان فرماندار سرینگاپاتام و میسور منصوب گشت و در جنگ بعدی خود موفق شد در سال ۱۸۰۳ میلادی در نبرد آسای بر امپراتوری ماراتها فائق آید.
ولزلی طی جنگ شبه جزیره (در دوره جنگهای ناپلئونی) بود که به درجه ژنرالی نایل آمد و پس از آنکه در سال ۱۸۱۳ نیروهای متحدین اروپایی را در نبرد ویتوریا به پیروزی درخشانی علیه فرانسویان رهبری کرد ، به درجه فیلد مارشالی دست یافت. به دنبال تبعید ناپلئون در ۱۸۱۴ ، به عنوان سفیر انگلستان در فرانسه منصوب گردید و حتی به لقب دوک نایل شد. طی بازگشت صدروزه ناپلئون در ۱۸۱۵ ، او نیروهای متحدین علیه فرانسه را رهبری کرد که فرمانده شاخص دیگر آنها ، بلوخر ، ژنرال پروسی بود. این دو موفق شدند در جنگ واترلو ناپلئون را درهم شکسته و پس از نزدیک به ۲۰ سال به قدرت او خاتمه بخشند.
او دوبار به مقام نخست وزیری بریتانیا رسید (سالهای ۱۸۲۸-۱۸۳۰ و ۱۸۳۴). او که در حزب توری عضویت داشت ، نتوانست راهکاری جدی برای مشکلات سیـاس*ـی آن دوره بیابد؛ با این وجود ، همچنان به عنوان یکی از چهرههای شاخص مجلس اعیان بریتانیا تا زمان بازنشستگی به کارش ادامه داد. در ضمن ، او تا پایان عمر فرمانده کل ارتش بریتانیا بود.