نقاشی انواع سبک های نقاشی جدید

[@nicedavil]

نقاشی را می توان اولین هنر و اولین وسیله ارتباطی بین انسان ها دانست چراکه بشر آن زمان که هنوز خط اختراع نشده بود برای بیان منظور خود اقدام به ترسیم اشکال بر روی دیوار غارها و دیواره های سنگی می نمود. واژه نقاشی در واقع تداعی گر ترکیب خطوط، رنگ ها و تصاویری است که بر روی سطحی از کاغذ یا بوم نقاشی توسط نقاش کشیده می شود. البته متخصصان هنر نقاشی؛ نقاشی یا نگارگری را فرآیندی دانسته اند که طی آن نقاش با رنگ، نقش هایی را بر روی سطح کاغذ یا بوم ایجاد می کند.

براساس اعتقاد هنرمندان نقاشی، «نقاشی» هنری است که در اثر پیوند با اندیشه، جهان بینی و شرایط حاکم بر جامعه شکل می گیرد و معنا و مفهوم پیدا می کند و در نهایت در غالب تصویر بیان می گردد. در آثار هنری تنها خطوط، اشکال و رنگ ها مطرح نیست بلکه مهم خلاقیت ذهنی هنرمند است که بتواند با الهام گرفتن از جهان برون، برداشت ذهنی خود را در قالب تصاویر رنگی و یا رنگ هایی در قالب فرم هایی بدون شکل تجسم بخشد، به همین دلیل است که هنر نقاشی را یکی از هنرهای تجسمی نیز به شمار می آورند.
در واقع در هنر نقاشی، دو نوع طرز بیان «نقاشی تصویر» و «نقاشی انتزاعی» وجود دارد.

 

[@nicedavil]

نقاشی تصویر: این سبک مشتمل بر انواع سبک هایی است که در آن هنرمند به خلق اثری از محیط اطراف خود می کند و طبیعت و اشکال شناخته شده در پیرامون خود را، از دیدگاه خاص خود به تصویر می کشد.
نقاشی انتزاعی: در این نوع نقاشی، هنرمند براساس یک سری تجربیات طولانی خود، به خلق آثاری می پردازد که در آن سعی می کند بدون اشاره به طبیعت، فقط از ترکیب فرم و رنگ، احساسات و عواطف هنری خود را به تصویر بکشد. در این نوع نقاشی، هدف هنرمند در واقع استفاده از ذوق و سلیقه ذاتی و ایجاد نیروی آفرینندگی و ابداع است.

علاوه بر طرز بیان در هنر نقاشی، این هنر دارای سبک های متنوعی نیز است که عبارتند از: کلاسیک، نئوکلاسیک، رمانتیسم، رئالیسم، ناتورالیسم، امپرسیونیسم، نئوامپرسیونیسم، سمبولیسم، پات آرت، آبستره، دادائیسم، سور رئالیسم، اکسپرسیونیسم، فوتوریسم و کوبیسم. در اینجا اشاره ی کوتاهی به این سبک ها می کنیم.

 

[@nicedavil]

کللسیک: در این سبک، نقاش با الهام از طبیعت سعی در به تصویر کشیدن اشیا و مناظر می کند. بیشتر نقاشان معروف جهان تا قرن نوزدهم از این سبک پیروی می کردند.

نئوکلاسیک: در این نوع نقاشی، نقاش با الهام از روایت ها، افسانه ها و اساطیر و با ترکیب رنگ های جدید، نوعی سنگینی و خشونت را به تصویر می کشید.

رمانتیسم: در این سبک که از قرن نوزده میلادی رایج شده، هنرمندان بیشتر به احساسات، عواطف و خیالات توجه داشتند. بنیانگذار سبک رمانتیسم یک هنرمند فرانسوی به نام «ژریکو» بود.

 

[@nicedavil]

پُست‌امپرسیونیسم
پُست‌امپرسیونیسم یا پساامپرسیونیسم جنبش هنری گسترده‌ای بود شامل مجموعه‌ای از گروه‌ها و سبک‌های نقاشی‌ای که یا در امتداد دریافتگری یا به‌عنوان واکنشی در برابر آن، به‌وجود آمده بودند. نبی‌ها، ترکیب‌گری، مجزاگری و نودریافتگری از جمله گروه‌ها و سبک‌های این جنبش می‌باشند.

اصطلاح پست‌امپرسیونیست نخستین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی به‌کار گرفته شد که در سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را «مانه و پست‌امپرسیونیست‌ها» نامید.

پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن از برجسته‌ترین هنرمندان این جنبش می‌باشند. شیوهٔ کار سزان به‌گونه‌ای بود که او را هموارکنندهٔ راه برای حجم‌گری می‌دانند. امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسادریافتگر می‌باشند. این هنرمندان در فاصله زمانی ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۵ در این جنبش فعالیت داشتند.

نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

اکپرسیونیسم انتزاعی
اکسپرسیونیسم آبستره یا هیجان‌نمایی انتزاعی شیوهٔ هنری نوینی است که از دههٔ ۱۹۴۰ در نیویورک، متأثر از دو شیوهٔ هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم) و فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) پا گرفت؛ در این طرز بیان تلاش می‌شود تا شکل و فضا از قید بازنمایی عینی و سنتی رها شود. به دلیل گرد هم آمدن هنرمندان این مکتب در شهر نیویورک، هیجان‌نمایی انتزاعی گاه با عنوان مکتب نیویورک نیز شناخته می‌شود.

در حوزه نقاشی، هیجان‌نمایی انتزاعی مکتبی است که در سال ۱۹۱۲ با انتشار مجلهٔ سوارکار آبی از مکتب هیجان‌نمایی ایجاد شد. پیشوایان این مکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانز مارک در مونیخ بودند.

نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

کوبیسم (حجم گری)
در لغت کوبیسم به معنای مکعب گری است و به شیوه ی از نقاشی گفته می شود که در سال ۱۹۰۷ پیکاسوی اسپانیایی و براک مطرح کردندمعمولا هنر شناسان سزان را پدر کوبیسم دانسته اند و معنقدند که یکی از عوامل بوجود آمدن این سبک جمله ی معروف سزان است ” باید همه ی مشهودات را به واسطه ی حجم های هندسی منظم چون استوانه وکره و مخروط را به تصویر در آورد”انواع کوبیسم:۱- کوبیسم سزانی:در این نوع کوبیسم عناصر تابلو همان اشکال استوانه و مخروط و مکعب شکسته شده است و در کلموضوع تابلو مشخص است.۲-تحلیلی:در این کوبیسم شکل اصلی در شکل های مکعبی حل می شود.۳-ترکیبی:در این کوبیسم از مواد و عناصر مختلف در تابلو تر کیب می شود.از خواسته های نقاشان کوبیسم این بود که آنها بتوانن علاوه بر نز مایش وجهی از شئ پشت و پهلوی آن را نیز به نمایش بگذارند.وآثار این دوران ترکیبی از سطوح شکسته که نه تنها نشانی از شی مورد نظر نداشت بلکه دیگر رنگ نیز در ان ها به حد اقل رسید و ضعیف شده بود.نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

فوتوریسم
فوتوریسم یا آینده‌ گری یکی از جنبش‌های هنری اوایل قرن بیستم بود. مرکز این جنبش در ایتالیا بود و در کشورهای دیگر از جمله روسیه نیز فعالیت داشتند. فوتوریست‌ها در بسیاری از زمینه‌ها مانند ادبیات، نقاشی، عکاسی، مجسمه‌سازی، سفالگری، تئاتر، موسیقی، معماری و حتی آشپزی فعالیت داشته‌اند.فیلیپو تومازو مارینتی با انتشار بیانیهٔ فوتوریسم در سال ۱۹۰۹ در روزنامه فیگارو فعالیت جنبش را رسماً آغاز کرد. در آن بیانیه، مارینتی نوشته بود که فوتوریست‌ها از هنر گذشته بیزارند و دغدغه‌های اصلی این جنبش، پویایی، سرعت و تکنولوژی است. برای فوتوریست‌ها ماشین، هواپیما و شهرهای صنعتی نشانه‌های بسیار مهمی بودند چراکه آن‌ها پیروزی انسان بر طبیعت را نشان می‌دادند.نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

ورتیسیسم
ورتیسیسم یا دَوَران‌گری یک جنبش هنری کوتاه مدت بود که در اوایل قرن بیستم در بریتانیا و تحت تأثیر حجم‌گرایی و آینده‌گری به‌وجود آمد. نام «ورتیسیسم» را ازرا پاوند در سال ۱۹۱۳ به این جنبش داد، اما مهم‌ترین هنرمند این جنبش ویندهم لوئیس بود که از یک سال قبل نیز به این سبک نقاشی می‌کرد.اگرچه دوران‌گری از درون حجمگری درمی‌آمد، اما به پویایی و دیگر ملاک‌های آینده‌گری نزدیکتر بود. تفاوت اصلی دوران‌گری با آینده‌گری در شیوهٔ نشان دادن حرکات است. در دوران‌گری زندگی مدرن به‌وسیلهٔ یک سری خط کلفت نشان داده می‌شود که چشم را به مرکز تابلو هدایت می‌کنند. دیگر مشخصه‌های این سبک استفاده از کمان‌ها و زاویه‌های چندگانه بر سطحی تخت، به‌منظور پدیدآوردن تجسمی از دَوَران یا اِلقای چرخش و التهابی گرداب‌مانند است.تنها نمایشگاهی که از آثار دوران‌گرها برگزار شد در سال ۱۹۱۵ در نگارخانه «دوره» بود. بعد از آن به‌خاطر جنگ جهانی اول این جنبش از میان رفت. هرچند در سال‌های بعد از جنگ «گورو اِکس» سعی کرد این جنبش را دوبازه زنده کند، اما نتوانست.برای مدت کوتاهی آلوین لنگدون کابرن به این گروه پیوست. در واقع او یک سری وُرتوگراف تجربی تهیه کرد. احتمالاً اولین عکس‌های انتزاعی با استفاده از سه آیینه متصل به هم مانند کالیدوسکوپ تهیه شده‌اند. دوربین از میان این آرایش به محدوده‌ای که شیشه، چوب و امثال آن جای داده شده بود نگاه می‌کرد.نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

پرسیژنیسم
پرسیژنیسم یا راست‌خط‌کاری (به انگلیسی: Precisionism) یک جنبش هنری است که بعد از جنگ جهانی اول و قبل از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده آمریکا به‌وجود آمد. سادگی اشکال، صراحت هندسی سطوح، راست‌بُری خط و دقت در سامان‌بخشی به عناصر تصویری از ویژگی‌های آثار نقاشان این جنبش بود که از سال ۱۹۱۵ گرد هم آمده بودند. این نقاشان معمولاً مضمون کار خود را صحنه‌هایی صنعتی، شهری و ساختمانی خالی از وجود آدمی انتخاب می‌کردند.به این جنبش نام‌های دیگری مانند حجمگری واقع‌نما (Cubist-Realists)، نقاشان پاکی‌پرداز (Immaculates) و پاکی‌پردازان (Sterilists) هم داده‌اند.جنبش راست‌خط‌کاری روی جنبش‌های واقع‌گرایی جادویی و هنر عامه تاثیر داشته‌است.نمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[@nicedavil]

مینیمالیسم

مینیمالیسم یا ساده‌گرایی یا کمینه‌گرایی یا هنر کمینه یا هنر موجز یک مکتب هنری است که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان و روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است. از نام‌های دیگر این جنبش abc art و هنر تحت‌اللفظی (literalist art) می‌باشد.کمینه‌گرایی را می‌توان زاییده هنرمندان روس دورهٔ پس از انقلاب اکتبر روسیه دانست که ساختارگرا بودند و به خلاصه‌نمایی و اشکال هندسی گرایش داشتند. مانند مالویچ با اثر «سفید روی سفید» ش. تجربیات هنرمندان روسیه در دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ بر هنرمندان اروپا و آمریکا مانند مجموعه تابلوهای تماماً سفید رابرت راشنبرگ جوان و کارهای تک‌رنگ ایو کلین، و سری آکروم پیرو مانتزونی اثر گذاشت و به نوع دیگری بر کارهای میناکاری روی مس رابرت ریمن و آثار اگنس مارتین که ترکیب شیارهای نامحسوس روی زمینه تک‌رنگ بود، تأثیر گذاشت.مینیمالیسم در ایالات متحده به سرعت تبدیل به یک جنبش هنری تازه شد که بیشتر با خلق آثار سه بعدی (به جای دو بعدی) همراه بود. آثار حجمی ریچارد سرا مرحله‌ای سنتی از ساده‌گرایی در آمریکا بود و به کارهای دیوید اسمیت نزدیک بود. قطعات حجمی او حالتی پویا و ناپایدار داشتند. حجم‌هایی که برای فضای بیرون ساخت به ویژه «طاق نوسان» تأثیر حسی و روانی تهدید کننده‌ای داشت و برای مدت‌ها باعث بحث‌های فراوان شد.جریان اصلی جنبش مینیمالیسم آمریکایی را می‌توان در آثار تونی اسمیت، دانالد جاد، کارل آندره، دان فلاوین، رابرت موریس، سول لوویت، جان مک کراکن دانست.مینیمالیسم در شکل‌های مختلفی از طراحی و هنر، به ویژه در هنرهای تجسمی و موسیقی استفاده می‌شود. مینیمالیسم پس از جنگ جهانی دوم، در هنر غرب به وجود آمد و بیشتر از سوی هنرمندان هنرهای تجسمی آمریکایی در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، گسترش پیدا کرد. مینیمالیست‌ها بر این باورند که با زدودن حضور فریبنده ترکیب‌بندی و کاربرد موارد ساده و اغلب صنعتی که به شکلی هندسی و بسیار ساده شده قرار گرفته باشند، می‌توان به کیفیت نابرنگ، فرم، فضا و ماده دست یافت. از هنرمندان این سبک می‌توان به دیوید اسمیت، دونالد جاد، ارنست تروا، سول لویت، کارل آندره، دن فلاوین، رابرت رایمن، رونالد بلادن و ریچارد سِرا اشاره کرد.آثار هنرمندان مینیمالیست گاه کاملاً تصادفی پدید می‌آمد و گاه زادهٔ شکل‌های هندسی ساده و مکرر بود. ساده‌گرایی نمونه‌ای از ایجاز و سادگی را در خود دارد و بیانگر سخن رابرت براونینگ است: Less is more (کمتر غنی‌تر استنمونه آثار این سبک :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!