Diba
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/04/15
- ارسالی ها
- 86,552
- امتیاز واکنش
- 46,640
- امتیاز
- 1,242
به خيال خيلي از ما طراحان داخلي آدمهايي هستند كه ياد گرفتهاند خيلي بهتر از ما وسايل خانه را با هم متناسب و هماهنگ بچينند. ما هميشه بر اين باور هستيم كه طراحان بيشتر از ما كتاب قوانين طراحي داخلي را خوانده و از بر كردهاند در حالي كه داستان كاملا برخلاف اين قضيه است.
ما كار طراحان داخلي را ميپسنديم براي اينكه آنها بهراحتي هر قانوني را زير پا ميگذارند ولي فقط صدايش را درنميآورند. درواقع طراحان داخلي هيچ قانون خاصي ندارند. آنها فقط دنبالهروي ذوق و سليقه خودشان هستند و بيتوجه به كتاب قانونهايي كه ما در همه اين سالها درباره چيدمان خانه و زندگيمان تدارك ديده بوديم. اگر ميخواهيد مانند يك طراح حرفهاي خانهتان را زيبا كنيد لازم است گاهي بيخيال قانونها شويد و كمي جسارت به خرج دهيد. نگران هم نباشيد؛ هر قانوني يك روزي نقض ميشود!
قانون اول: جاي كتابخانه در سالن غذاخوري نيست
هيچ جاي كتاب قانونهاي دكوراسيون داخلي نيامده كه سالن غذاخوري خانه بايد آرامترين و دنجترين فضا را به خودش اختصاص دهد. اگر تا امروز اين مساله در زمان طراحيها باب بوده فقط به خاطر باور اشتباه يا موج خاصي بوده كه در دوراني به راه افتاده وگرنه برخلاف تصور همه ميتوان اتاق غذاخوري را شلوغ هم جلوه داد؛ مثلا قرار دادن كتابخانه در سالن غذاخوري اين روزها يكي از ترفندهايي است كه طراحان مدرن به آن دست ميزنند. پس بيخود و بيجهت دور تا دور ميز غذاخوريتان را خالي نكنيد و اجازه دهيد مهمانها موقع غذاخوردن فرصتي براي كنجكاوي هم داشته باشند.
قانون دوم: هر اتاق نشيمن يك كاناپه ميخواهد
اينكه بايد حتما در اتاق نشيمن مبل راحتي وجود داشته باشد باز هم از آن قانونهايي است كه اصلا خط و ربطش معلوم نيست. هيچ لزومي ندارد كه در هر اتاق نشيمني يك يا دو كاناپه عريض و طويل وجود داشته باشد. درواقع در باور ما تا امروز مبلهاي نيمست هم بدون كاناپه نبودهاند در حالي كه امروز در طراحي مدرن قانون نانوشته عجيبی را كنار گذاشتهاند و خيلي وقتها به داشتن چهار مبل ساده راحت اكتفا ميكنند. طراحان داخلي اين روزها كاناپهها را بيشتر در اتاق خواب يا كنار كتابخانههاي شخصي جا ميدهند. اگر هم خانهها خيلي بزرگ باشند آنها را به اتاق ديدن تلويزيون و محل دور هم نشينيشان منتقل ميكنند.
قانون سوم: طرح و رنگهاي شلوغ در خانههاي كوچك ممنوع است
خانههاي امروزی ديگر همه كوچك شدهاند اما اين مساله دليل نميشود كه كسي ديگر سراغ ايدههاي ناب طراحي نرود و به خاطر يك قانون عجيب در طراحي داخلي كلي از زيباييهای خانه را كم كند. قانوني كه ميگفت در خانههای كوچك بايد كمتر ريسك به خرج داد و از به كار بردن رنگهاي برجسته و طرحهاي شلوغ خودداري كرد اين روزها ديگر خريداري ندارد. پس هر قدر هم كه خانهتان كوچك باشد باز هم ميتوانيد طرح كاغذديواري شلوغ برايش انتخاب كنيد يا در و ديوار آن را پر از رنگ و طراوت كنيد. فقط اين وسط يك ايراد كوچك هست؛ اينكه ممكن است شلوغي زود دلتان را بزند يا فضا آنقدر برایتان خستهكننده شود كه ديگر مايل نباشيد مدت زيادي در آن بمانيد كه البته اين مشكل را هم ميتوان با انتخاب مناسب لوازم محيط درست كرد.
قانون چهارم: هر اتاقي يك فرش ميخواهد
باوري كه در بين ما ايرانيها رواج زيادي دارد اين است كه بعد از چيدن وسايل هر كدام از اتاقها بايد وسط هر فضاي خالي يك قالي يا قاليچه پهن كنيم. فرقي هم برايمان ندارد كه طراح ساختمان با چه زحمت و ظرافتي براي انتخاب نوع و جنس كفپوشها وقت گذاشته است. سراميك يا سنگ، لمينت يا پاركت فرقي ندارد؛ تا امروز قانون اين بوده كه اتاق بايد با فرش پوشيده باشد در حالي كه ديگر اينطور نيست. حالا طراحان داخلي دارند به سمت خداحافظي با فرشها پيش ميروند. به عقيده خيلي از اين طراحان تركيب سنگ و چوب روي كف خانه زيباترين نمايي است كه ميتوان خلق كرد.
قانون پنجم: وسايل بايد با هم هماهنگ باشند
اين روزها اگر به كارهاي هر طراح معروفي نگاهی بيندازيد، متوجه نكته عجيبي ميشويد؛ اينكه ديگر در كارهاي طراحان بزرگ خبري از ست بودن همه وسايل خانه با هم نيست. يك قانون قديمي هميشه ميگفت وسايل خانه بايد از هر لحاظ مانند جنس، رنگ، استيل و. . . هماهنگ باشند در حالي كه ديگر اين روزها كسي به اين قانون توجهي ندارد. اگر مبلهاي چوبي بزرگي داريد، حتما نبايد يك ميز چوبي جلويش قرار دهيد. فرفورژهها هم ميتوانند كارساز باشند يا اگر پردههایتان آبي و راهراه هستند ديگر دليلي ندارد كه مبلها را همرنگ و همطرح آنها انتخاب كنيد. اين روزها زيبايي در ناهمگون بودن خلاصه شده است!
قانون ششم: هر دست مبل يك ميز لازم دارد
محال است به خانهاي وارد شويد و جلوي كاناپه بزرگي كه در وسط هال و پذيرايياش قرار گرفته يك ميز چوبي بزرگ همراه چند عسلي نبينيد. اين تصويري است كه قانونهاي طراحي قديمي در خانههاي ما شكل دادهاند؛ اينكه بايد جلوي هر دست مبل راحتي حتما يك ميز باشد. در حالي كه اين روزها ديگر خبري از اين قانون عجيب نيست. اين روزها يا ديگر جلوي كاناپههاي روبهروي تلويزيون ميزي نميگذارند يا اگر به آن نياز داشته باشند به يك صندلي عثماني اكتفا ميكنند. روي اين صندليهاي عثماني كه ما تا امروز به چشم مزاحم به آنها نگاه ميكرديم ميتوان يك سيني چوبي گذاشت و لوازم دمدستي را جا داد.
قانون هفتم: وسايل چوبي همه قهوهاي هستند
معلوم نيست از آن لحظهاي كه بشر ساخت وسايل چوبي را آغاز كرد چه كسي اين قانون را هم سر زبانها انداخت كه چوب بايد رنگ خودش را داشته باشد؛ اينكه بايد قهوهاي باشد حالا در هر طيف و درجهاي. اين باور ساليان سال است كه بين مردم رايج شده؛ طوري كه همه به يك دست مبل و صندلي چوبي زرد يا آبيرنگ مدتها خيره ميمانند يا وقتي كسي صحبت از داشتن يك تخت و كمد قرمزرنگ ميكند انگار كه از سيارهاي ديگر آمده است. در حالي كه اين روزها خيلي از طراحان براي متفاوت جلوه دادن كارهايشان سراغ رنگها ميروند. آن هم پاشيدن رنگ روي چوبهايي كه ما هميشه به قهوهاي ديدن آنها عادت كردهايم.
قانون هشتم: خانه كوچك بايد لوازم كوچك داشته باشد
كوچكترين اتاقها در خانههاي ما هميشه كوچكترين وسايل را داشتهاند. ما بيشتر ترجيح ميدهيم براي يك خانه با فضاي كوچك همه وسايل را داشته باشيم اما در حد و اندازههايي كوچك. به عنوان مثال ما هيچوقت در خانه بيخيال ميز ناهارخوري نميشويم كه به جايش يك دست مبل راحت بزرگ داشته باشيم. ما هر دو دست را ميخريم اما كوچك و تقريبا بياستفاده. اين در حالي است كه به عقيده كارشناسان هر اتاق كوچكي با وسايل كوچك، از چيزي كه هست كوچكتر هم به نظر ميرسد. پس ترس به خودتان راه ندهيد و همين امروز براي اتاق خوابتان يك تخت بزرگ با پشتي چوبي مجلل انتخاب كنيد؛ آن وقت به تفاوتها پي ميبريد.
قانون نهم: كاغذديواري مخصوص ديوار است نه سقف
كاغذديواري فقط مخصوص ديوارهاي خانه نيست. بياييد به كاغذ كردن سقف خانه هم فكر كنيد. اين روزها بين طراحان داخلي رنگ كردن سقفها متفاوت از رنگ سفيد هميشگي رواج زيادي پيدا كرده. اما اينكه كسي بخواهد سقف خانه را كاغذديواري كند كمي جسارت ميخواهد. براي اينكه در كتاب قانون دكوراسيون سقفها هميشه يا سفيد و نباتي بودهاند يا حداكثر به رنگ نيلي، صورتي و. . . . اما اينكه سقف خانهاي گلدار باشد با طرح و نقشهاي متفاوت كاري است كه فقط از يك قانونگريز جسور برميآيد.
قانون دهم: نقاشي بچهها روي يخچال نصب شود
نقاشي بچهها را كمي جدي بگيريد؛ البته نه از لحاظ روانشناختي و اين حرفها. نقاشي بچهها ميتواند يكي از مهمترين و زيباترين وسايل تزييني خانهتان باشد؛ بهطوري كه حتي جاي تابلوهاي گرانقيمت هنري را در خانه بگيرد. قانون نانوشتهاي تا امروز ميگفت نقاشي بچهها فقط براي چسباندن روي در يخچال است يا روي در و ديوار اتاق خودشان در حالي كه اين روزها طراحان داخلي از كوچكترين خطخطيهاي خردسالان خانه براي زيباتر كردن فضا استفاده ميكنند. فقط كافي است يكي از بهترينهاي آنها را يك قاب چوبي ساده بگيريد و جلوي ديد نصب كنيد. قابهاي رنگي ساده با زمينه سفيد نقاشي بچهها جريان انرژي زيادي به خانه ميدهند.
ما كار طراحان داخلي را ميپسنديم براي اينكه آنها بهراحتي هر قانوني را زير پا ميگذارند ولي فقط صدايش را درنميآورند. درواقع طراحان داخلي هيچ قانون خاصي ندارند. آنها فقط دنبالهروي ذوق و سليقه خودشان هستند و بيتوجه به كتاب قانونهايي كه ما در همه اين سالها درباره چيدمان خانه و زندگيمان تدارك ديده بوديم. اگر ميخواهيد مانند يك طراح حرفهاي خانهتان را زيبا كنيد لازم است گاهي بيخيال قانونها شويد و كمي جسارت به خرج دهيد. نگران هم نباشيد؛ هر قانوني يك روزي نقض ميشود!
قانون اول: جاي كتابخانه در سالن غذاخوري نيست
هيچ جاي كتاب قانونهاي دكوراسيون داخلي نيامده كه سالن غذاخوري خانه بايد آرامترين و دنجترين فضا را به خودش اختصاص دهد. اگر تا امروز اين مساله در زمان طراحيها باب بوده فقط به خاطر باور اشتباه يا موج خاصي بوده كه در دوراني به راه افتاده وگرنه برخلاف تصور همه ميتوان اتاق غذاخوري را شلوغ هم جلوه داد؛ مثلا قرار دادن كتابخانه در سالن غذاخوري اين روزها يكي از ترفندهايي است كه طراحان مدرن به آن دست ميزنند. پس بيخود و بيجهت دور تا دور ميز غذاخوريتان را خالي نكنيد و اجازه دهيد مهمانها موقع غذاخوردن فرصتي براي كنجكاوي هم داشته باشند.
قانون دوم: هر اتاق نشيمن يك كاناپه ميخواهد
اينكه بايد حتما در اتاق نشيمن مبل راحتي وجود داشته باشد باز هم از آن قانونهايي است كه اصلا خط و ربطش معلوم نيست. هيچ لزومي ندارد كه در هر اتاق نشيمني يك يا دو كاناپه عريض و طويل وجود داشته باشد. درواقع در باور ما تا امروز مبلهاي نيمست هم بدون كاناپه نبودهاند در حالي كه امروز در طراحي مدرن قانون نانوشته عجيبی را كنار گذاشتهاند و خيلي وقتها به داشتن چهار مبل ساده راحت اكتفا ميكنند. طراحان داخلي اين روزها كاناپهها را بيشتر در اتاق خواب يا كنار كتابخانههاي شخصي جا ميدهند. اگر هم خانهها خيلي بزرگ باشند آنها را به اتاق ديدن تلويزيون و محل دور هم نشينيشان منتقل ميكنند.
قانون سوم: طرح و رنگهاي شلوغ در خانههاي كوچك ممنوع است
خانههاي امروزی ديگر همه كوچك شدهاند اما اين مساله دليل نميشود كه كسي ديگر سراغ ايدههاي ناب طراحي نرود و به خاطر يك قانون عجيب در طراحي داخلي كلي از زيباييهای خانه را كم كند. قانوني كه ميگفت در خانههای كوچك بايد كمتر ريسك به خرج داد و از به كار بردن رنگهاي برجسته و طرحهاي شلوغ خودداري كرد اين روزها ديگر خريداري ندارد. پس هر قدر هم كه خانهتان كوچك باشد باز هم ميتوانيد طرح كاغذديواري شلوغ برايش انتخاب كنيد يا در و ديوار آن را پر از رنگ و طراوت كنيد. فقط اين وسط يك ايراد كوچك هست؛ اينكه ممكن است شلوغي زود دلتان را بزند يا فضا آنقدر برایتان خستهكننده شود كه ديگر مايل نباشيد مدت زيادي در آن بمانيد كه البته اين مشكل را هم ميتوان با انتخاب مناسب لوازم محيط درست كرد.
قانون چهارم: هر اتاقي يك فرش ميخواهد
باوري كه در بين ما ايرانيها رواج زيادي دارد اين است كه بعد از چيدن وسايل هر كدام از اتاقها بايد وسط هر فضاي خالي يك قالي يا قاليچه پهن كنيم. فرقي هم برايمان ندارد كه طراح ساختمان با چه زحمت و ظرافتي براي انتخاب نوع و جنس كفپوشها وقت گذاشته است. سراميك يا سنگ، لمينت يا پاركت فرقي ندارد؛ تا امروز قانون اين بوده كه اتاق بايد با فرش پوشيده باشد در حالي كه ديگر اينطور نيست. حالا طراحان داخلي دارند به سمت خداحافظي با فرشها پيش ميروند. به عقيده خيلي از اين طراحان تركيب سنگ و چوب روي كف خانه زيباترين نمايي است كه ميتوان خلق كرد.
قانون پنجم: وسايل بايد با هم هماهنگ باشند
اين روزها اگر به كارهاي هر طراح معروفي نگاهی بيندازيد، متوجه نكته عجيبي ميشويد؛ اينكه ديگر در كارهاي طراحان بزرگ خبري از ست بودن همه وسايل خانه با هم نيست. يك قانون قديمي هميشه ميگفت وسايل خانه بايد از هر لحاظ مانند جنس، رنگ، استيل و. . . هماهنگ باشند در حالي كه ديگر اين روزها كسي به اين قانون توجهي ندارد. اگر مبلهاي چوبي بزرگي داريد، حتما نبايد يك ميز چوبي جلويش قرار دهيد. فرفورژهها هم ميتوانند كارساز باشند يا اگر پردههایتان آبي و راهراه هستند ديگر دليلي ندارد كه مبلها را همرنگ و همطرح آنها انتخاب كنيد. اين روزها زيبايي در ناهمگون بودن خلاصه شده است!
قانون ششم: هر دست مبل يك ميز لازم دارد
محال است به خانهاي وارد شويد و جلوي كاناپه بزرگي كه در وسط هال و پذيرايياش قرار گرفته يك ميز چوبي بزرگ همراه چند عسلي نبينيد. اين تصويري است كه قانونهاي طراحي قديمي در خانههاي ما شكل دادهاند؛ اينكه بايد جلوي هر دست مبل راحتي حتما يك ميز باشد. در حالي كه اين روزها ديگر خبري از اين قانون عجيب نيست. اين روزها يا ديگر جلوي كاناپههاي روبهروي تلويزيون ميزي نميگذارند يا اگر به آن نياز داشته باشند به يك صندلي عثماني اكتفا ميكنند. روي اين صندليهاي عثماني كه ما تا امروز به چشم مزاحم به آنها نگاه ميكرديم ميتوان يك سيني چوبي گذاشت و لوازم دمدستي را جا داد.
قانون هفتم: وسايل چوبي همه قهوهاي هستند
معلوم نيست از آن لحظهاي كه بشر ساخت وسايل چوبي را آغاز كرد چه كسي اين قانون را هم سر زبانها انداخت كه چوب بايد رنگ خودش را داشته باشد؛ اينكه بايد قهوهاي باشد حالا در هر طيف و درجهاي. اين باور ساليان سال است كه بين مردم رايج شده؛ طوري كه همه به يك دست مبل و صندلي چوبي زرد يا آبيرنگ مدتها خيره ميمانند يا وقتي كسي صحبت از داشتن يك تخت و كمد قرمزرنگ ميكند انگار كه از سيارهاي ديگر آمده است. در حالي كه اين روزها خيلي از طراحان براي متفاوت جلوه دادن كارهايشان سراغ رنگها ميروند. آن هم پاشيدن رنگ روي چوبهايي كه ما هميشه به قهوهاي ديدن آنها عادت كردهايم.
قانون هشتم: خانه كوچك بايد لوازم كوچك داشته باشد
كوچكترين اتاقها در خانههاي ما هميشه كوچكترين وسايل را داشتهاند. ما بيشتر ترجيح ميدهيم براي يك خانه با فضاي كوچك همه وسايل را داشته باشيم اما در حد و اندازههايي كوچك. به عنوان مثال ما هيچوقت در خانه بيخيال ميز ناهارخوري نميشويم كه به جايش يك دست مبل راحت بزرگ داشته باشيم. ما هر دو دست را ميخريم اما كوچك و تقريبا بياستفاده. اين در حالي است كه به عقيده كارشناسان هر اتاق كوچكي با وسايل كوچك، از چيزي كه هست كوچكتر هم به نظر ميرسد. پس ترس به خودتان راه ندهيد و همين امروز براي اتاق خوابتان يك تخت بزرگ با پشتي چوبي مجلل انتخاب كنيد؛ آن وقت به تفاوتها پي ميبريد.
قانون نهم: كاغذديواري مخصوص ديوار است نه سقف
كاغذديواري فقط مخصوص ديوارهاي خانه نيست. بياييد به كاغذ كردن سقف خانه هم فكر كنيد. اين روزها بين طراحان داخلي رنگ كردن سقفها متفاوت از رنگ سفيد هميشگي رواج زيادي پيدا كرده. اما اينكه كسي بخواهد سقف خانه را كاغذديواري كند كمي جسارت ميخواهد. براي اينكه در كتاب قانون دكوراسيون سقفها هميشه يا سفيد و نباتي بودهاند يا حداكثر به رنگ نيلي، صورتي و. . . . اما اينكه سقف خانهاي گلدار باشد با طرح و نقشهاي متفاوت كاري است كه فقط از يك قانونگريز جسور برميآيد.
قانون دهم: نقاشي بچهها روي يخچال نصب شود
نقاشي بچهها را كمي جدي بگيريد؛ البته نه از لحاظ روانشناختي و اين حرفها. نقاشي بچهها ميتواند يكي از مهمترين و زيباترين وسايل تزييني خانهتان باشد؛ بهطوري كه حتي جاي تابلوهاي گرانقيمت هنري را در خانه بگيرد. قانون نانوشتهاي تا امروز ميگفت نقاشي بچهها فقط براي چسباندن روي در يخچال است يا روي در و ديوار اتاق خودشان در حالي كه اين روزها طراحان داخلي از كوچكترين خطخطيهاي خردسالان خانه براي زيباتر كردن فضا استفاده ميكنند. فقط كافي است يكي از بهترينهاي آنها را يك قاب چوبي ساده بگيريد و جلوي ديد نصب كنيد. قابهاي رنگي ساده با زمينه سفيد نقاشي بچهها جريان انرژي زيادي به خانه ميدهند.
