ایدز

[dr.javaheri]

شرح بیماری
ایدز عبارت است از بوجود آمدن ضعف عمده در دستگاه ایمنی بدن (نقص ایمنی). این امر باعث کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونتها و توانایی سرکوب سلولهای غیرطبیعی مثل سلولهای سرطانی میشود. ویروس ایدز سلولهای ایمنی موجود در خون (لنفوسیتها) و سلولهای ایمنی موجود در بافتها مانند مغز استخوان، طحال، کبد و گرههای لنفاوی) را درگیر میسازد. این سلولها در تولید پادتن برای مقابله با بیماریها و سرطانها نقش دارند. در مجموع باید گفت که ایدز یک نوع نقص ایمنی ثانویه است که در سیر عفونت با ویروس ایدز ایجاد میشود.





علت بیماری
عامل بیماری ایدز یک نوع ویروس از گروه رترو ویروسها است که باعث کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن میزبان میشود. علایمی که ما در بیماری ایدز میشناسیم مربوط به بیماریهایی است که در اثر نقص دستگاه ایمنی بدن تولید میشوند. در اکثر بیماریهای ویروسی وضع به این منوال است که سلولهای مملو از ویروس ویروسها را آزاد کرده و این ویروسها خود را با پادتنهای آماده مواجه میبینند. در چنین وضعی بیماری شخص برطرف میشود. اما در مورد ویروس ایدز وضع به گونهای دیگر است.

در اینجا اولین ویروسی که وارد اولین سلول میزبان میشوند از حمله پادتنها در امان میمانند. ویروسهای جدیدی که از سلول خارج میشوند بعضا توسط پادتنها خنثی میشوند اما ژنهای اولیه در درون سلول میزبان به تولید ویروس ادامه میدهند. ممکن است که ویروس در بدو ورود به سلول میزبان به صورت غیر فعال درآید و بعد از گذشت چندین سال به مساعد شدن اوضاع فعالیت بیماریزایی خود را آغاز کند. این ویروس دستگاه ایمنی بدن را تضعیف میکند و در این یک سرماخوردگی ساده هم میتواند برای شخص مشکل ساز باشد.
سیر بیماری و علایم آن
ابتلا به بیماری ایدز در اغلب موارد با عوارض سادهای مانند اسهال ، خارش پوست و افزایش خفیف حرارت بدن شروع میشود. این عوارض پس از چند هفته خودبخود برطرف میشود و شخص خیال میکند که به سرماخوردگی دچار بوده است. از آنجا که ساخته شدن پادتنهای موثر حدود 14 روز طول میکشد دراین زمان جدال بین ویروسها و پادتنها در جریان است. پس از سپری شدن این مرحله دورانی فرا میرسد که حال شخص بیمار خوب میشود اما در خون او پادتن ضد ایدز را میتوان تشخیص داد و از خون وی ویروس ایدز را بدست آورد.

لنفوسیت T4 که مبتلا شده است شروع به تقسیم میکند همین امر باعث تورم غدد لنفاوی میشود. تورم غدد لنفاوی گاه ماهها یا سالها بعد از ابتلای اولیه پدیدار میشود و میتواند مدتها به همان حال باقی بماند. در بسیاری از موارد هم ناراحتیهای جدی دیگری به آن اضافه میشود. بیماران اکثرا به شدت لاغر میشوند چون دیواره روده آنها مواد غذایی را بطور کامل جذب نمیکند. در اروپا که تغذیه مردم رضایت بخش است کم شدن وزن چندان مخاطره آمیز نیست. اما در بعضی کشورهای جهان سوم که مردم با سوء تغذیه دست به گریبانند کاهش وزن فرد را نحیف میکند.

عرق کردن در شب و احساس خستگی ، التهاب بیضهها از سایر علایم این بیماری است. مرحله بعدی که در آن تصویر نهایی بیماری ایدز به نمایش گذاشته میشود حاصل از درهم شکسته شدن کامل سیستم دفاعی بدن است. تعداد سلولهای لنفوسیت T4 به شدت کاهش یافته است و در این حالت انواع بیماریهای باکتریایی ، ویروسی و انگلی قادر هستند که فرد مبتلا را از پای بیاندازند.





عوامل تشدید کننده بیماری
تماس جنـ*ـسی با افراد آلوده. همجنسبازها در معرض بیشترین خطر هستند.
بیبند و باری جنـ*ـسی
استفاده از سرنگهای آلوده برای تزریق مواد مخـ ـدر
تزریق خون یا فرآوردههای خونی آلوده
مواجهه کارکنان بیمارستانها و تکنسینهای آزمایشگاهی با خون ، مدفوع ، یا ادرار افراد آلوده به ویروس ایدز.
پیشگیری
از تماس جنـ*ـسی با افراد آلوده یا افرادی که مواد مخـ ـدر تزریقی مصرف میکنند خودداری شود.
از کاندوم استفاده شود.
از بیبندوباری جنـ*ـسی خودداری شود.
خون یا فرآوردههای خونی باید از لحاظ آلودگی بررسی شده باشد.
تشخیص بیماری
تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون امکانپذیر است. خوشبختانه در کشور ما این آزمایش به صورت رایگان انجام میشود تا افراد مختلف از سلامتی خود اطمینان حاصل کنند.
درمان
در حال حاضر داروها در معالجه عفونت ایدز مؤثر نیستند. برای مقابله با عفونتها یا پیشگیری از آنها ممکن است آنتیبیوتیک تجویز شود. داروهای ضد ویروسی مانند دیدانوزین ، استاوودین ، زالسی تابین ، زیدوودین و نیز داروهای مهارکننده پروتئاز در درمان عفونت با ویروس ایدز مورد استفاده قرار میگیرند و ممکن است پیشرفت بیماری را به تأخیر اندازند. تجویز آنها باید توسط پزشکان با تجربه انجام پذیرد. با این داروها (مثل زیدووین) میتوان انتقال عفونت به نوزادان مادران حامله را کاهش داد. تحقیقات زیادی در رابـ ـطه با داروهای جدیدتر و واکسن آن از طریق مهندسی ژنتیک در دست انجام هستند.





درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم عفونت ایدز را دارید.
اگر پس از تشخیص، علایم یک عفونت دیگر ظاهر شوند (تب، سرفه، یا اسهال).
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید. داروهای مورد استفاده در درمان، عوارض جانبی بسیاری

 

[FATEMEH_R]

ایدز که یکی از بیماری های ویرانگر دنیای امروزی است توسط ویروس نقص ایمنی انسانی یا HIV (اچ آی وی) ایجاد می شود.



ویروس اچ آی وی با ورود به بدن می تواند به بیماری AIDS و یا سندروم نقص ایمنی منجر شود. علائم HIV متفاوت اند و بسیاری از مردم تا سال ها بعد از ابتلا، هنوز نمی دانند به این بیماری مبتلا شده اند. در حالی که دانستن علائم این بیماری می تواند در تشخیص هرچه سریع تر بیماری مفید باشد.



ویروس HIV در تمام مایعات بدن پخش می شود. پس این ویروس می تواند از طریق خون، مایع منی و مایع واژینال منتقل شود. HIV در شیر مادر مبتلا هم وجود دارد، پس می تواند از طریق شیردهی نیز به نوزاد منتقل شود. اگرچه نوزاد در دوران جنینی هم به دلیل انتقال خونی با مادر می تواند به این بیماری مبتلا شود.



نداشتن اطلاعات کافی درباره این بیماری باعث نگرانی روزافزون مردم برای ابتلا یه این بیماری می شود، مخصوصا افرادی که اطلاعات نصفه نیمه ای درباره این بیماری دارند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید و نگران ابتلا به این بیماری، توصیه می کنیم تست های آزمایشگاهی را انجام دهید.



از طرفی حدود یک تا دو ماه بعد از ورود ویروس HIV به بدن، 40 تا 90 درصد افراد علائم شبیه سرماخوردگی را گزارش می کنند. به این علائم در کنار هم سندرم حاد ویروسی یا همان ARS گفته می شود.

@charsooyelm

 

[FATEMEH_R]

10 علامت شایع بیماری ایدز

1- تب

تب یکی از اولین علائم سندرم حاد ویروسی است که می تواند به صورت تب خفیف تا شدید تظاهر کند. این تب به دلیل ورود ویروس ایدزبه عروق خونی و تجمع آن در تعداد بالا و در نتیجه تحـریـ*ک سیستم ایمنی ایجاد خواهد شد.

می توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز افرادی لاغر اندام هستند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از علت آن مطلع باشند. این افراد وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند

2- خستگی

پاسخ التهابی سیستم ایمنی تحـریـ*ک شده می تواند باعث احساس خستگی و بی حالی شود. بنابراین خستگی می تواند هم علامت اولیه بیماری ایدز و هم نتیجه ی این بیماری باشد. این را هم فراموش نکنید که خستگی می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد و هر خستگی هم نشانه بیماری HIV نیست. این علامت زمانی ارزش پیدا می کند که همراه سایر علائم و مخصوصا در افراد در معرض خطر ابتلا باشد.



3- درد عضلات، درد مفاصل و ورم غدد لنفاوی

سندرم حاد ویروسی معمولا با سرماخوردگی و یا هر عفونت ویروسی دیگر، حتی سیفلیس و هپاتیت اشتباه گرفته می شود. کاملا طبیعی است. خب خیلی از علائم این بیماری با بیماری های دگیر مشابه است، مثل درد عضلات و مفاصل. ورم گره های لنفاوی هم که به دلیل ورود عفونت به بدن ایجاد می شود، در این سندرم به دلیل ورود ویروس HIV ایجاد خواهد شد.



4- گلودرد و سردرد

مثل سایر علائم نام بـرده، گلودرد و سردرد نیز مختص بیماری ایدز نیست. اما اگر شما اخیرا رفتار خطرناکی در خصوص ابتلا به HIV داشته اید و خود را مستعد ابتلا به آن می بینید، دیدن این علائم می تواند اخطاری به شما باشد که هر چه سریع تر تست های تشخیصی را انجام دهید.



5- راش های پوستی

راش های پوستی نیز از علائمی هستند که می توان آنها را هم به عنوان علائم شروع بیماری و هم عارضه ی ابتلا به HIV در نظر گرفت.



6- تهوع ، استفراغ و اسهال

حدود 30 تا 60 درصد مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری، تهوع، استفراغ و اسهال را داشته اند. اما از آنجایی که این علائم می توانند نشانه ی خیلی از بیماری های دیگر هم باشد، معمولا نادیده گرفته می شود.

اما توجه داشته باشید اسهال و استفراغ مقاوم به درمان می تواند علامت محکم تری برای ابتلا به HIV باشد. در این صورت عامل اصلی یا ویروس HIV است و یا هر ویروسی که سیستم ایمنی را شدیدا هدف گرفته باشد.



7- کاهش وزن

می توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز افرادی لاغر اندام هستند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از علت آن مطلع باشند. این افراد وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند. کاهش وزن اولیه معمولا حدود 10 درصد وزن فرد است و خیلی وقت ها از اسهال مقاوم به درمان ناشی می شود.



8- پنومونی یا ذات الریه

همراهی کاهش وزن و سرفه های خشک می توانند دلیل قطعی تری برای ورود یک عفونت و تحـریـ*ک شدید سیستم ایمنی باشد. البته باز هم نمی توان تشخیص قطعی داد. عفونت با توکسوپلاسموز و عفونت هایی که مغز را مورد هدف قرار می دهند مثل سیتومگالوویروس نیز می توانند باعث این علائم شوند. اگرچه شیوع این بیماری ها هم زیاد نیست، پس این علامت ما را به تشخیص نزدیک تر خواهد کرد.

بدن در روزهای اول ورود ویروس HIV شروع به ساخت آنتی بادی بر علیه آن نمی کند. بنابراین ممکن است تست آزمایشگاهی اول نتیجه را به اشتباه منفی گزارش کند

9- تعریق شبانه

حدود نیمی از مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه آلوده شدن به HIV ، تعریق شبانه را تجربه کرده اند. این عارضه می تواند ارتباط بیشتری با ویروس داشته باشد و با تعریق ناشی از گرما یا ورزش کردن به کلی فرق می کند. تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور می کند برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار شود.



10- تغییر شکل ناخن ها

ضخیم و خم شدن ناخن ها، ورم ناخن ها و تغییر رنگ آنها با ایجاد خطوط قهوه ای و حتی سیاه می تواند از تغییر شکل ناخن ها در مراحل اولیه ابتلا به بیماری ایدز باشد. بیماری های زیادی وجود ندارند که مشابه این علامت را ایجاد کنند. هر چند یک عفونت قارچی به نام قارچ کاندیدا هم می تواند منجر به ایجاد این عارضه شود
@charsooyelm

 

[Behtina]

ویروس ایدز چگونه و از کجا بوجود آمد؟
وب‌سایت دیجیاتو - محسن وفانژاد: حدودا یک قرن پیش، یا به طور دقیق تر در سال 1908، یک شکارچی با تیر و کمان خود شامپانزه ای را هدف گرفت و او را از پای در آورد. وقتی که در حال پاره کردن بدن جانور بود، به ناگاه جراحتی به خودش وارد کرد و خون شامپانزه مستقیما با خون او تماس پیدا کرد و در آن لحظه تاریخی، یک ویروس ناشناخته راه خود را به بدن انسان باز کرد. داستان ایدز از اینجا آغاز شد. داستانی که البته چندان هم معتبر نیست و زاده ذهن و خیال نویسندگان و دانشمندانی است که می خواهند نحوه انتقال ویروس از شامپانزه به انسان و تبدیل شدن اش به HIV را شرح دهند.

خوشبختانه، ما می دانیم که منشا و اصل این اتفاقات به کجا باز می گردد. همانند دیگر ویروس ها، HIV هم مرتبا و با نرخ متناوبی در حال جهش است. با بررسی این نرخ تغییر، دانشمندان می توانند در تاریخ بازگشته و نحوه پیشرفت ویروس را مورد بررسی قرار دهند. به دلیل اینکه HIV شباهت بالایی به ویروس نقص ایمنی شبه میمون ها دارد، پژوهشگران می دانند که ویروس از طریق یک شامپانزه منتقل شده.

طی یک پروسه طولانی و خسته کننده، ضمن جمع آوری نمونه مدفوع شامپانزه ها از سراسر آفریقا و اندازه گیری میزان جهش ویروس موجود در آن ها، دانشمندان موفق شدند تا مکان و زمان انتقال اولین ویروس به انسان را تشخیص دهند: حوالی کامرون کنونی در اوایل قرن بیستم.

داستان نیمه کاره ماند، پس بگذارید باقی ماجرا را هم تعریف کنیم. پس از این اتفاق، شکارچی احتمالا ناحیه زخم شده را باندپیچی کرده و به اولین روستای نزدیک رفته تا شکار خود را بفروشد. در جریان یک ارتباط جنـ*ـسی وی ویروس را به فرد دیگری منتقل کرده و دیگر ویروس محدود به یک فرد نیست.

تن به تن و فرد به فرد این ویروس به دهکده ها و شهرهای جدید رفته تا اینکه در نهایت به Leopoldville (یا Kinshasa کنونی، پایتخت کنگو) می رسد. جمعیت کینشاسا طی سال های 1920 تا 1960 به یک باره جهش یافت و این مستعمره بلژیکی کمپین های درمانی با سرنگ های چند بار مصرف جهت تزریق را به کار گرفت. این اتفاق، سرعت انتشار ویروس را چندین برابر سرعت بخشید.

در سال 1960، بلژیک به استعمار خود بر کنگو پایان بخشید و اهالی کشور هاییتی که بدنه اصلی حاضرین در کمپین سلامت کنگو را تشکیل می دادند به کشور خود بازگشتند. حداقل، یکی از آن ها HIV را به این کشور بازگرداند (در حقیقت بیشتر از یک نفر). در آن جا، یک کلنیک آمریکایی به کسانی که پلاسمای خون خود را اهدا می کردند پول پرداخت می کرد.

سرنگ های چند بار مصرف آن ها هم حوالی سال 1969، به شیوع بیشتر ویروس در ناحیه Port-au-Prince بیشتر کمک کرد و مقداری از پلاسماهای عفونی به آمریکا فرستاده شدند و در بیمارستان ها و کلنیک ها مورد استفاده قرار گرفت. و دوباره در خاک آمریکا، پروسه انتقال از طریق روابط جنـ*ـسی به خصوص در میان همجنسگرایان مرد و تزریق از سرنگ های مشترک ادامه یافت.

این عامل که بعدها به ویروس خود ایمنی انسان (HIV) تغییر نام داد، سبب بیماری ایدز یا نشانگان اکتسابی کمبود ایمنی، یکی از بدترین بیماری های همه گیری که جهان به خود دیده می شود. تا سال 2015، تقریبا 34 میلیون نفر به دلیل اثراتی که ایدز روی بدن شان گذاشت از بین رفتند. با این حال، به لطف پیشرفت در انواع درمان ها و راه های پیش گیری، تعداد مبتلا شدن و مرگ و میر کاهش یافته و از سال 2005 که در اوج خود بود، هر ساله کم و کمتر شده است.

ویروسی غیر معمول

ایدز موفق شده تا میلیون ها نفر را به سبب نحوه تاثیرگذاری اش از پای درآورده و بکشد. HIV از طریق رابـ ـطه نزدیک با یک شخص مبتلا، منتقل می شود. رابـ ـطه جنـ*ـسی مهم ترین عامل انتقال به شمار می رود و پس از آن، انتقال خونی عاملی دیگر است. به هر طریقی که خون فرد مبتلا وارد سیستم گردش خون فرد سالم شود، ویروس وارد بدن او خواهد شد. با در نظر گرفتن اینکه بسیاری از ویروس ها از طریق آب یا هوا وارد بدن می شوند، شیوه انتقال HIV فاکتوری محدود کننده به حساب می آید.

با این حال، یک فرد ممکن است سال ها پیش از آنکه متوجه شود ناقل HIV است، آن را به افراد دیگری نیز انتقال دهد. در طول یک دهه، فرد می تواند ده ها نفر را به ویروس مبتلا ساخته و آن تعداد نیز به تقابل می توانند ده ها نفر دیگر را آلوده سازند؛ چه از طریق روابط جنـ*ـسی و چه از طریق سرنگ های آلوده. به همین دلیل، درصد احتمال ابتلا به ویروس در افرادی که روابط آزاد و یا سوابق اعتیاد در گذشته داشته اند بیشتر است.

HIV به سلول های سیستم ایمنی ما آسیب وارد کرده و آن ها را به کارخانه های تولید HIV تبدیل می کند. به آرامی، تعداد سلول های ایمنی در بدن کاهش یافته و ایدز پدید می آید. زمانی که ایدز آشکار می شود، فرد به چندین بیماری مختلف دچار شده، چون سیستم ایمنی فرد به قدری ضعیف شده که توانایی مقابله با عوامل بیگانه را ندارد. جالب اینجاست که فرد مبتلا به ویروس HIV ممکن است از طریق یک بیماری باکتریایی جان خود را از دست دهد و ویروس هیچ نقشی در کشتن فرد نداشته باشد.

در حقیقت HIV فقط حکم تخریب کننده دیوارهای دفاعی اصلی بدن را دارد. اگر شهری بدون دفاع باشد، هر ارتش کوچک و ناتوانی می تواند وارد آن شده و کنترل را به عهده بگیرد. اما این مسئله را باید توجه داشت که ایدز به تنهایی قادر نیست فردی را بکشد.

همانند تمامی ویروس ها، HIV به راحتی جهش می یابد و تغییر می کند، به همین دلیل، کسی هنوز نتوانسته دارویی برای ریشه کن کردن آن پدید آورد، درست مثل سرماخوردگی.

HIV چگونه منتقل می شود

وقتی که ایدز در دهه 80 میلادی توجه مردم را به خود جلب کرد، تفکرات نادرست بسیاری پیرامون آن شکل گرفت که به لطف شفاف سازی و آگاه سازی مردم در طول سالیان اخیر، مردم عاقلانه تر با مبتلایان به این بیماری و ویروس برخورد می کنند.

HIV فقط از طریق مایعات جنـ*ـسی خارج شده از آلت تناسلی مرد و زن، مایعات ترشحی مقعد، شیر سـ*ـینه و خون منتقل می شود و برای اینکه روی بدن فرد دیگری تاثیر بگذارد، باید حتما در تماس با سطح زخمی و آسیب دیده یا سطح موکوسی فرد قرار بگیرد یا مستقیما وارد خون شود.

سطوح موکوسی شامل محیط داخلی دهان، مقعد، روده، گردنه رحم، واژن و سطح داخلی آلت تناسلی مردانه و مجرای ادراری می شود. بنابراین روابط جنـ*ـسی دهانی هم قطعا در انتقال ویروس موثر خواهد بود و سطوح داخلی دهان را در تماس با مایعات ترشحی جنـ*ـسی قرار می دهد.

در زیر راه های انتقال ویروس به طور کلی دسته بندی شده است:

• از طریق رابـ ـطه جنـ*ـسی
• از طریق به اشتراک گذاری سرنگ ها
• از مادر مبتلا به فرزند در طول بارداری و زایمان
• طی پروسه انتقال خون

ریسک انتقال HIV از طریق شیر سـ*ـینه مادر به قدری اندک است که سازمان بهداشت جهانی به مادران HIV مثبت توصیه می کند به کودکان خود از سـ*ـینه خودشان شیر بدهند، چون این شیر حاوی مواد مغذی بسیاری است که فوق العاده به سلامت کودک کمک می کند. با این حال توصیه شده که مادر و فرزند درمان ضد رتروویروسی را هم انجام دهند تا ریسک ابتلا به HIV کاهش یابد.

دو راه بوسیدن و گاز گرفتن نیز به ندرت گزارش شده اند. چندین پرونده HIV مثبت طی چند سال گذشته به انتقال مایع دهانی در زمان بوسیدن مرتبط بوده. در سال 1997 بود که برای اولین بار انتقال ویروس از طریق یک آدامس مشترک توسط دو نفر به ثبت رسید. بنابراین انتقال بزاقی نیز دور از ذهن نبوده ولی بسیار نادر است.

قطعا شنیده اید که می گویند ویروس ها موجوداتی زنده نیستند و به محض پیدا کردن سلول زنده می توانند از آن سلول برای منافع خود بهره بگیرند. سیستم زندگی آن ها در خارج از سلول های زنده به این گونه است که درون پوشش های پروتئینی مخصوصی باقی می مانند و در حالتی غیر زنده، روی هر سطحی می نشیند. در یک تماس ساده، موجود زنده می تواند ویروس را به طریقی وارد بدن خود کرده و به آن قدرت رشد دهد. اما HIV اینطور نیست و به محض اینکه وارد محیط خارجی بدن شود از هم شکسته شده و از بین می رود. به همین دلیل انتقال از طریق نفس کشیدن یا به شیوه های تماس با پوست انجام نمی پذیرد.

ویروس از طرق زیر به فرد منتقل نخواهد شد:

• بزاق، اشک و عرق: بزاق و اشک حاوی مقدار بسیار اندکی از ویروس هستند اما دانشمندان تاکنون ویروس را در عرق فرد زنده پیدا نکرده اند.
• حشرات: HIV مثل زیکا نیست. حشراتی که خون یک فرد مبتلا به HIV را می مکند، ویروس را به فرد دیگری منتقل نخواهند کرد.
• شنا کردن در یک استخر با یکدیگر
• لمس، در آغـ*ـوش گرفتن یا دست دادن
• غذا خوردن با یکدیگر
• نشستن در کنار فرد

ویرس HIV چه می کند

وقتی که HIV وارد بدن انسان می شود، یک راست به سراغ بافت های لنفاوی می رود، جایی که لنفوسیت T کمک کننده در آن قرار گرفته است. به ترتیب می بینیم که HIV چگونه این سلول ها که به نوعی سرباز بدن به حساب می آیند را از پای در می آورند:

اتصال: اول از همه، HIV از طریق پروتئین های سطحی به سلول T می چسبد و هسته ویروسی اش را وارد سلول خونی انسان می کند.

عکس رونویسی: آنزیم های ویروسی، فرآیند رونویسی را برعکس کرده و RNA را به DNA تبدیل می کنند.

ادغام: DNA تازه ساخته شده، به وسیله آنزیم ها وارد هسته سلول می شود و DNA آن با DNA سلول ادغام می شود.

رونویسی: DNA ویروسی از هسته جدا شده و mRNA ها را می سازد، آن هم با کمک آنزیم های خود سلول. mRNA حاوی پیام و نقشه ساخت پروتئین های جدید ویروسی است.

ترجمه: mRNA توسط آنزیم ها از هسته خارج شده و سپس اجزای سلول این پیام را دریافت می کنند که حالا پروتئین ها و آنزیم های ویروسی را بسازند.

اتصال قطعات به هم: RNA و آنزیم های ویروسی در گوشه سلول به یکدیگر می پیوندند و یک آنزیم به نام پروتئاز، پلی پپتید ها را به تکه های کوچک پروتئین ویروسی تبدیل می کند.

جوانه زدن: ویروس جدید HIV که حالا در نزدیکی غشا شکل گرفته، دیواره سلول را سوراخ می کند و بیرون می آید. پروسه فوق آنقدر ادامه پیدا می کند تا سلول به طور کل از هم بپاشد و تمام اجزای آن مورد استفاده ویروس قرار گیرد.

اگر میزان سلول T کمک کننده در هر فرد پایین تر از 200 عدد در هر میلی متر مکعب خون باشد، وی را مبتلا به ایدز می دانند و انتظار عمری سه ساله برای این فرد می رود.

اثرات جهانی ایدز

در سال های آتی پس از پیدایش این ویروس و بیماری، ایدز به یک عامل کشنده بزرگ در جهان تبدیل شد. سیستم درمان ضد رتروویرسی (ART) اواسط دهه 90 میلادی توسعه یافت و اگرچه نمی تواند ایدز را درمان کند اما سرعت همانند سازی را کاهش داده و جلوی تضعیف سیستم ایمنی را می گیرد.

به لطف این داروها، اگر فردی HIV مثبت به درستی تحت درمان قرار بگیرد، می تواند به اندازه یک فرد معمولی به زندگی خود ادامه دهد و نگرانی از تضعیف سیستم ایمنی اش به حدی کشنده نداشته باشد.

در سال 2005 که اوج مرگ و میر توسط ویروس HIV بود، سه میلیون نفر از بین رفتند. اما ده سال بعد و در سال 2005، این رقم به 1.2 میلیون نفر کاهش یافت اما هنوز 37 میلیون نفر با این وروس زندگی می کنند. در همین بازه زمانی که ذکر شد، میزان ابتلا از 4.9 میلیون به 2 میلیون نفر در سال کاهش یافته است.

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، 37 میلیون نفر در سال 2015 با HIV زندگی می کنند که صرفا 15 میلیون نفر از آن ها درمان ضد رتروویروسی را دریافت می کنند. دلیل اصلی این اتفاق، آن است که طبق پژوهش های اخیر، فقط 51 درصد افراد HIV مثبت از این مسئله باخبر هستند و می دانند که HIV دارند.

با توجه به پیشرفت های پزشکی طی سال های اخیر، انتظار می رود که راه های بهتری برای جلوگیری از پیشرفت و حتی توقف کامل ویروس و از بین بردن آن پیدا شود. هنوز در کشورهای کمتر توسعه یافته، نرخ ابتلا بالاست و مردم درک درستی از نحوه انتقال بیماری ندارند.

نوع برخورد مردم با بیماران و افراد HIV مثبت، هنوز در بسیاری کشورهای دنیا، از جمله ایران چندان مناسب نیست و همین عامل سبب می شود تا این دسته از بیماران خود را جدایی از بدنه اصلی جامعه ببینند در صورتی که فعالیت های عادی این فرد در جامعه به هیچ وجه سبب انتقال ویروس نمی شود و رفتارهای نادرست صرفا سبب در هم شکستن روحیه بیمار می شود.

در سپتامبر سال 2015، بنیاد بیل و ملیندا گیتس، به یک موسسه تحقیقاتی مبلغ 6 میلیون دلار اهدا کرد تا کار روی واکسن HIV را آغاز کنند.

 

[FATEMEH_R]

✨✨✨✨✨

درمان ایدز

✅مصرف خونسازها و تسویه کننده ها
✅حجامت منظم دوهفته یکبار اما خونگیری بسیار کم
✅داروی امام کاظم
✅خوامخواری
✅ماساژ وبادکش هر روز
✅سرکه انگبین با عسل خالص هر روز
عسل خالص با دو گرم زل رویال هر روز یک قاشق
✅و توبه از گـ ـناه

♻️این نسخه روی چندین بیمار آزمایش شده و موفقیت آمیز بوده است.ولی مافیای دارو ومزدوران یهود حتی اجازه ثبت و اطلاع رسانی نمیدهند.

@eslamteb
@tebeeslami
✨✨✨✨✨