*فریال*
کاربر نگاه دانلود
درباره موظف کردن صداوسیما به برخورد با هنرمندان هنجارشکن در فضاهای اجتماعی از سوی شورای نظارت بر سازمان صداوسیما میگوید: شبکههای اجتماعی بسیار عالیاند، به شرطی که از آنها درست استفاده شود. هنرمندان نباید دربارهی مطالبی که به آنها ربطی ندارد، اظهار نظر کنند.
وی در عین حال معتقد است: شبکههای اجتماعی پلی میان هنرمندان و مردم هستند.
این بازیگر در گفتوگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیوی ایسنا، در همین زمینه عنوان کرد: به عنوان مثال وقتی به عنوان یک بازیگر در خیابان راه بروم، زمانی که به سر چهار راه میرسم، از خط عبور کردنم مهم است به دلیل اینکه هر آدمی از خط عابر عبور میکند و شاید دیده نشود، اما بنده به عنوان بازیگر اگر عبور کنم سریعا دیده و برای مردم الگو میشوم. در واقع مساله به نحوی میشود که دیگران هم این کار را انجام میدهند و از همان هنرمند الگو میگیرند. به اعتقاد من هنرمند اسمش رویش است و باید صرفا کار هنری بکند و نباید به سیاست کار داشته باشد. یکسری مشارکتها در فضاهای اجتماعی لازم است، اما نه اینکه حتما راجع به همه چیز اظهار نظر شود.
او در ادامه همین مطلب اضافه کرد:به عنوان مثال موضوع هستهای یک جشن ملی است و تبریک و تهنیت در این زمینه باعث خوشحالی، اما اینکه بخواهند راجع به مسائل مختلف دخالت کنند و نظرات شخصیشان را ارائه بدهند، خوب نیست؛ بنابراین کاملا موافقم که اصلا هنرمند نباید به مسائلی که به او ربطی ندارد دخالت و اظهار نظر کند. اگر قوانین یک کشور توسط مردم عادی رعایت شود، پس یک هنرمند حتما موظف به رعایت آن قوانین است، بنابراین امیدوارم همکاران عزیز هنرمندم بیشتر به فکر ارتقاء فرهنگ و هنر این مملکت باشند تا اینکه بخواهند به هر دلیلی مسائل حاشیهای مختلف را «بُلد» کنند.
این بازیگر و مجری سابق برنامه «سینما چهار» همچنین تأکید کرد: یک هنرمند باید در مراسمی که مربوط به نظام جمهوری اسلامی، صداوسیما، وزارت ارشاد و خیریهها میشود شرکت کند و قانونمدار باشد. بنده کاملا موافقم با اینکه اگر هنرمندی از قانون تخطی کرد نه تنها مجازات شود، بلکه باید مجازات مضاعف هم بشود. شبکههای اجتماعی جایگاه خیلی از مسائل نیستند. من برخی از همکارانم را میبینم که در صفحههای اجتماعیشان میخواهند یک پُست بگذارند، در چهار صفحه طومار برای خودشان مینویسند. به نظرم اینستاگرام، فیسبوک و سایر شبکههای اجتماعی جای اظهار عقیده نیست، بلکه اظهار عقیده جایش در مقالات، روزنامهها و خبرگزاریهاست.
زند در بخشی دیگری از صحبتهایش به سریالهای رمضانی امسال اشاره کرد و گفت: سریالهای ماه رمضان را تا حدودی تماشا میکنم. توقعی که از سریال «پایتخت» به عنوان یک بیننده داشتم خیلی بیشتر بود. به نظرم سطح کیفی این مجموعه نسبت به سریهای قبل تنزل پیدا کرده است که شاید به این خاطر باشد که یک سریال 13 قسمتی را میخواستند به یک سریال 30 قسمتی تبدیل کنند. به نظرم «پایتخت» قصه طولانی و کشداری دارد و به دلیل شتابزدگی که داشته کمی به کار بزن و دررو تبدیل شده است. سریال «دردسرهای عظیم 2» را خیلی تماشا نکردم اما فکر میکنم این مجموعه سریالی قصهدارتر و منسجمتری داشته باشد.
وی سپس در ادامه گفتوگوی خود با ایسنا با اشاره به ساخت سریالهای طولانی اما با مضمون و با برنامهریزی تعیین شده، توضیح داد: اخیرا مصاحبهای انجام دادم، درباره اینکه آیا با سریالهای 100 الی 150 قسمتی موافق هستم و درباره سریال «ستایش 3» از من سوال کردند که من گفتم اتفاقا بنده کاملا با سریالهای 100 الی 150 قسمتی موافق هستم؛ چراکه معتقدم سریالی که تعداد قسمتهایش بالا باشد در دل و جان مردم بیشتر مینشیند؛ به عنوان مثال چرا مردم سریالهای تُرک را مشتاقانه تماشا میکنند، به خاطر اینکه طولانی مدت هستند. مسلما سریالی که 13 الی 14 قسمت است تا مردم میآیند با آن ارتباط بگیرند، تمام میشود. برای ساخت سریالهای طولانی باید از قبل برنامهریزی کرد.
بازیگر سریال «ستایش» در پی صحبتهایش درباره ساخت سری سوم این مجموعه اعلام کرد: «ستایش 3» همچنان بلاتکلیف است و علیرغم اینکه حتی بینندگان خارج از کشور خیلی این سریال را دوست دارند فعلا مشخص نیست که ساخته شود.
وی در ادامه همین مطلب به سریالهای طولانی با فیلمنامه برنامهریزی شده اشاره کرد و گفت: ساخت سریالهای طولانی به شرط اینکه طرح کلی داستان قبل از نوشته شده فیلمنامه براساس یک سریال 100 الی 150 قسمتی باشد، خوب است، نه اینکه بیایند 30 قسمت سریال بسازند و اگر سریال گرفت و خوب بود بگویند 40 قسمت دیگر هم بسازید، این دقیقا میشود کار بزن و دررویی؛ شاید یکی از دلایلی که مردم «ستایش 2» را خیلی نپذیرفتند، همین شتابزدگی در کار باشد. مردم ما بسیار باهوش هستند و امروز با در نظر گرفتن شبکههای اجتماعی و ماهوارهای سلیقه و سطح نگرش آنها بسیار بالا رفته است، بنابراین ما برای نگه داشتن مخاطبمان به هوشمندی بیشتری احتیاج داریم و این هوشمندی بیشتر را باید نویسندگان، کارگردانان، تهیهکنندگان و قبل از آنها مدیران سازمان صداوسیما در نظر بگیرند و به فکر باشند.
او همچنین تأکید کرد: اگر ما میخواهیم مخاطب از دست رفته سازمان صداوسیما را برگردانیم، احتیاج به تغییر و تحولات اساسی داریم. آرزو میکنم وضعیت مالی سازمان بهتر شود و این اتفاقات جلو برود و تلویزیون ما به تلویزیون 20 سال پیش برگردد که اگر یک سریال داشت ولی با همان یک سریال خیابانها خلوت میشدند و مردم فقط سریالهای ایرانی را تماشا میکردند.
امیر محمد زند در پایان گفتوگوی خود به کارهای جدیدش در حوزه سینما و تلویزیون اشاره و اعلام کرد: یک مینیسریال مناسبتی به نام «گـ ـناه چهارم» داشتم که قرار بود در شبهای قدر امسال به روی آنتن برود اما به دلیل نرسیدن تدوین، پخشش به تعویق افتاد. این مینی سریال به کارگردانی آقای خواجهوند و تهیهکنندگی آقای باباییان ساخته شده است. همچنین دو الی سه فیلم تلویزیونی برای پخش دارم که نمیدانم چه زمانی پخش میشود. سریال «آسمان من» هم به کارگردانی محمدرضا آهنج که در آن ایفای نقش داشتم گویا قرار است به زودی از شبکه یک به روی آنتن برود.
وی در عین حال معتقد است: شبکههای اجتماعی پلی میان هنرمندان و مردم هستند.
این بازیگر در گفتوگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیوی ایسنا، در همین زمینه عنوان کرد: به عنوان مثال وقتی به عنوان یک بازیگر در خیابان راه بروم، زمانی که به سر چهار راه میرسم، از خط عبور کردنم مهم است به دلیل اینکه هر آدمی از خط عابر عبور میکند و شاید دیده نشود، اما بنده به عنوان بازیگر اگر عبور کنم سریعا دیده و برای مردم الگو میشوم. در واقع مساله به نحوی میشود که دیگران هم این کار را انجام میدهند و از همان هنرمند الگو میگیرند. به اعتقاد من هنرمند اسمش رویش است و باید صرفا کار هنری بکند و نباید به سیاست کار داشته باشد. یکسری مشارکتها در فضاهای اجتماعی لازم است، اما نه اینکه حتما راجع به همه چیز اظهار نظر شود.
او در ادامه همین مطلب اضافه کرد:به عنوان مثال موضوع هستهای یک جشن ملی است و تبریک و تهنیت در این زمینه باعث خوشحالی، اما اینکه بخواهند راجع به مسائل مختلف دخالت کنند و نظرات شخصیشان را ارائه بدهند، خوب نیست؛ بنابراین کاملا موافقم که اصلا هنرمند نباید به مسائلی که به او ربطی ندارد دخالت و اظهار نظر کند. اگر قوانین یک کشور توسط مردم عادی رعایت شود، پس یک هنرمند حتما موظف به رعایت آن قوانین است، بنابراین امیدوارم همکاران عزیز هنرمندم بیشتر به فکر ارتقاء فرهنگ و هنر این مملکت باشند تا اینکه بخواهند به هر دلیلی مسائل حاشیهای مختلف را «بُلد» کنند.
این بازیگر و مجری سابق برنامه «سینما چهار» همچنین تأکید کرد: یک هنرمند باید در مراسمی که مربوط به نظام جمهوری اسلامی، صداوسیما، وزارت ارشاد و خیریهها میشود شرکت کند و قانونمدار باشد. بنده کاملا موافقم با اینکه اگر هنرمندی از قانون تخطی کرد نه تنها مجازات شود، بلکه باید مجازات مضاعف هم بشود. شبکههای اجتماعی جایگاه خیلی از مسائل نیستند. من برخی از همکارانم را میبینم که در صفحههای اجتماعیشان میخواهند یک پُست بگذارند، در چهار صفحه طومار برای خودشان مینویسند. به نظرم اینستاگرام، فیسبوک و سایر شبکههای اجتماعی جای اظهار عقیده نیست، بلکه اظهار عقیده جایش در مقالات، روزنامهها و خبرگزاریهاست.
زند در بخشی دیگری از صحبتهایش به سریالهای رمضانی امسال اشاره کرد و گفت: سریالهای ماه رمضان را تا حدودی تماشا میکنم. توقعی که از سریال «پایتخت» به عنوان یک بیننده داشتم خیلی بیشتر بود. به نظرم سطح کیفی این مجموعه نسبت به سریهای قبل تنزل پیدا کرده است که شاید به این خاطر باشد که یک سریال 13 قسمتی را میخواستند به یک سریال 30 قسمتی تبدیل کنند. به نظرم «پایتخت» قصه طولانی و کشداری دارد و به دلیل شتابزدگی که داشته کمی به کار بزن و دررو تبدیل شده است. سریال «دردسرهای عظیم 2» را خیلی تماشا نکردم اما فکر میکنم این مجموعه سریالی قصهدارتر و منسجمتری داشته باشد.
وی سپس در ادامه گفتوگوی خود با ایسنا با اشاره به ساخت سریالهای طولانی اما با مضمون و با برنامهریزی تعیین شده، توضیح داد: اخیرا مصاحبهای انجام دادم، درباره اینکه آیا با سریالهای 100 الی 150 قسمتی موافق هستم و درباره سریال «ستایش 3» از من سوال کردند که من گفتم اتفاقا بنده کاملا با سریالهای 100 الی 150 قسمتی موافق هستم؛ چراکه معتقدم سریالی که تعداد قسمتهایش بالا باشد در دل و جان مردم بیشتر مینشیند؛ به عنوان مثال چرا مردم سریالهای تُرک را مشتاقانه تماشا میکنند، به خاطر اینکه طولانی مدت هستند. مسلما سریالی که 13 الی 14 قسمت است تا مردم میآیند با آن ارتباط بگیرند، تمام میشود. برای ساخت سریالهای طولانی باید از قبل برنامهریزی کرد.
بازیگر سریال «ستایش» در پی صحبتهایش درباره ساخت سری سوم این مجموعه اعلام کرد: «ستایش 3» همچنان بلاتکلیف است و علیرغم اینکه حتی بینندگان خارج از کشور خیلی این سریال را دوست دارند فعلا مشخص نیست که ساخته شود.
وی در ادامه همین مطلب به سریالهای طولانی با فیلمنامه برنامهریزی شده اشاره کرد و گفت: ساخت سریالهای طولانی به شرط اینکه طرح کلی داستان قبل از نوشته شده فیلمنامه براساس یک سریال 100 الی 150 قسمتی باشد، خوب است، نه اینکه بیایند 30 قسمت سریال بسازند و اگر سریال گرفت و خوب بود بگویند 40 قسمت دیگر هم بسازید، این دقیقا میشود کار بزن و دررویی؛ شاید یکی از دلایلی که مردم «ستایش 2» را خیلی نپذیرفتند، همین شتابزدگی در کار باشد. مردم ما بسیار باهوش هستند و امروز با در نظر گرفتن شبکههای اجتماعی و ماهوارهای سلیقه و سطح نگرش آنها بسیار بالا رفته است، بنابراین ما برای نگه داشتن مخاطبمان به هوشمندی بیشتری احتیاج داریم و این هوشمندی بیشتر را باید نویسندگان، کارگردانان، تهیهکنندگان و قبل از آنها مدیران سازمان صداوسیما در نظر بگیرند و به فکر باشند.
او همچنین تأکید کرد: اگر ما میخواهیم مخاطب از دست رفته سازمان صداوسیما را برگردانیم، احتیاج به تغییر و تحولات اساسی داریم. آرزو میکنم وضعیت مالی سازمان بهتر شود و این اتفاقات جلو برود و تلویزیون ما به تلویزیون 20 سال پیش برگردد که اگر یک سریال داشت ولی با همان یک سریال خیابانها خلوت میشدند و مردم فقط سریالهای ایرانی را تماشا میکردند.
امیر محمد زند در پایان گفتوگوی خود به کارهای جدیدش در حوزه سینما و تلویزیون اشاره و اعلام کرد: یک مینیسریال مناسبتی به نام «گـ ـناه چهارم» داشتم که قرار بود در شبهای قدر امسال به روی آنتن برود اما به دلیل نرسیدن تدوین، پخشش به تعویق افتاد. این مینی سریال به کارگردانی آقای خواجهوند و تهیهکنندگی آقای باباییان ساخته شده است. همچنین دو الی سه فیلم تلویزیونی برای پخش دارم که نمیدانم چه زمانی پخش میشود. سریال «آسمان من» هم به کارگردانی محمدرضا آهنج که در آن ایفای نقش داشتم گویا قرار است به زودی از شبکه یک به روی آنتن برود.
