بازسازی آپارتمان کلاسیک به سبک مدرن

[*بانو بهار*]

معماری کلاسیک پُمبالینو (Pombalino) امروزه به چه معناست؟
پُمبالینو یک سبک معماری است که با تلفیق متودهای مهندسی زمین لرزه ای و تلفیق سیستم های مدرن تر در ساختمان های کلاسیک در قرن 18 میلادی می باشد. طی زمین لرزه ای که در لیسبون در سال 1755 صورت گرفت، بازسازی برخی ساختمان های قدیمی با تلفیق شیوه های جدیدتری همراه بود که به تغییر ظاهر ساختمان منجر می شد. در این پروژه که در سال 2018 بازسازی شده، یک ساختمان کلاسیک قدیمی به حفظ برخی از هویت اصلی خود، تغییرات مدرن را پذیرفته است.

این آپارتمان به مدت طولانی به عنوان یک کارگاه چرم سازی مورد استفاده قرار می گرفت و به مرور زمان از یک ساختمان کلاسیک لوکس به کارگاه تغییر کاربری داده بود. این کاربری های متعدد به معنای تجاوزگرایی در یک کالبد معماری محسوب می شود که اول شخصیت مکان، و سپس شخصیت محله را به مرور نابود می کند. لذا بازگشت به شیوه های معماری پُمبالینو به تیم معماری کمک کرد که هم یک ساختمان را طبق نظر کارفرمای جدید خود زنده کنند، و هم یک سبک بسیار قدیمی را در پروژه ای بسیار زیبا با تغییرات چشمگیر به معرض نمایش بگذارند.

بازسازی آپارتمان کلاسیک فوق به تقسیم بندی فضا به 3 آپارتمان و اصول معماری مدرن صورت گرفت:
برای حفظ منطق سیرکولاسیون مدرن بین اتاق ها، بدون اضافه کردن هیچگونه راهرو یا فضاهای ارتباطی باریک، فضا را به محدوده های منظم و مربعی شکل تقسیم کردیم. با اضافه کردن ویژگی سیرکولاسیون مدرن و تعبیه دیوارهای صحیح در تمام پروژه، تخریب به حداقل رسید. به طوری که ساختار پروژه به صورت یکپارچه هم حفظ گردید.

ابداع معماری داخلی با سبک پُمبالینو و برخی ویژگی های مداخله چنین سبکی به خلاصه سازی و گسترش تمام عرصه های آپارتمان انجامید. این عوامل شامل: فضاهای کوچک نوسازی شده، طراحی دکوراسیون داخلی جدید، استفاده از سازه های مدولار درکورها و المان ها، و استفاده از درب و پنجره ها به عنوان عناصر اصلی معماری آپارتمان بود. به این ترتیب پروژه آپارتمان کلاسیک فرسوده به مجموعه ای از اجزای فردی با کاربری های تعریف شده تبدیل شد.