- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
با مصرف ریتالین, تنها یک قدم تا جون فاصله است
شب های امتحان که می شود شاید یکی از مهم ترین دغدغه های دانش آموزان و دانشجویان خواندن درس های عقب مانده و کاهش استرس امتحان به علت نخواندن حجم زیادی از مطالب باقیمانده درس باشد
افراد بسیاری هستند که بهترین راه حل و شاید تنها راه حل را بیدار ماندن در شب های امتحان می یابند، چون خواندن دروس در سال تحصیلی را رها کرده اند و به امید شب امتحان به کارهای دیگر پرداخته اند.
متاسفانه یکی از راه هایی که این افراد برای بیدار ماندن در شب های امتحان استفاده می کنند استفاده از قرص های روانگردانی مانند آمفتامین ها و به خصوص ریتالین است که به گفته متخصصان عوارض زیادی برای فرد ایجاد می کند که اولین عارضه آن از دست دادن تمرکز در سر جلسه امتحان در فردای آن شب است.
ریتالین چیست؟
متیل فنیدات در سال 1954 در ابتدا به نام «نوآرتیس» به بازار دارویی دنیا معرفی شد و بعد از آن از سال 1960 به ریتالین تغییر نام داد.
کاربرد اصلی این دارو مربوط به درمان کودکان بیش فعال است. این کودکان دچار مشکل عدم تمرکز حواس هستند و نمی توانند بیش از چند ثانیه به یک موضوع فکر کنند و تجویز ریتالین از سوی پزشک باعث می شود این کودکان تا 75 درصد قدرت فکر کردن مداوم را به دست آ ورند و در حد کودکان عادی باشند و البته این کودکان در سنین نوجوانی و حتی بزرگسالی نیز نباید مصرف این قرص ها را ترک کنند.
کاربرد دیگر این دارو برای افراد سالمندی است که به علت سن بالا قسمت عمده ای از شبانه روز را در خواب به سر می برند و با مصرف این دارو هوشیاری خود را در طول روز به دست می آورند.
تا زمانی که این دارو با تجویز پزشک و به عنوان دارو مصرف شود، مشکلی پیش نمی آید. مشکل از آنجا آغاز می شود که عده ای از دانشجویان و دانش آموزان برای بیدار ماندن در شب امتحان یا میهمانی شبانه از آن به جای چای و قهوه استفاده می کنند تا بیشتر بیدار بمانند و البته باید منتظر عوارضی مانند عوارض تزریق کوکائین باشند.
مصرف مداوم این دارو باعث اعتیاد به آن می شود و افراد مصرف کننده دیگر نمی توانند بدون مصرف آن درس بخوانند و تمرکز داشته باشند. از طرف دیگر باید به طور مداوم دوز مصرف خود را بالا ببرند. شایع ترین عوارض مصرف خودسرانه ریتالین عبارتند از؛ عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، احساس سرگیجه و سردرد، افزایش ضربان قلب و فشارخون، بیماری پوستی، دردهای شکمی و مشکلات گوارشی، اعتیاد و وابستگی، بروز حالت های روان پریشی و حتی در مواردی اقدام به خودکشی.
شب های امتحان که می شود شاید یکی از مهم ترین دغدغه های دانش آموزان و دانشجویان خواندن درس های عقب مانده و کاهش استرس امتحان به علت نخواندن حجم زیادی از مطالب باقیمانده درس باشد
افراد بسیاری هستند که بهترین راه حل و شاید تنها راه حل را بیدار ماندن در شب های امتحان می یابند، چون خواندن دروس در سال تحصیلی را رها کرده اند و به امید شب امتحان به کارهای دیگر پرداخته اند.
متاسفانه یکی از راه هایی که این افراد برای بیدار ماندن در شب های امتحان استفاده می کنند استفاده از قرص های روانگردانی مانند آمفتامین ها و به خصوص ریتالین است که به گفته متخصصان عوارض زیادی برای فرد ایجاد می کند که اولین عارضه آن از دست دادن تمرکز در سر جلسه امتحان در فردای آن شب است.
ریتالین چیست؟
متیل فنیدات در سال 1954 در ابتدا به نام «نوآرتیس» به بازار دارویی دنیا معرفی شد و بعد از آن از سال 1960 به ریتالین تغییر نام داد.
کاربرد اصلی این دارو مربوط به درمان کودکان بیش فعال است. این کودکان دچار مشکل عدم تمرکز حواس هستند و نمی توانند بیش از چند ثانیه به یک موضوع فکر کنند و تجویز ریتالین از سوی پزشک باعث می شود این کودکان تا 75 درصد قدرت فکر کردن مداوم را به دست آ ورند و در حد کودکان عادی باشند و البته این کودکان در سنین نوجوانی و حتی بزرگسالی نیز نباید مصرف این قرص ها را ترک کنند.
کاربرد دیگر این دارو برای افراد سالمندی است که به علت سن بالا قسمت عمده ای از شبانه روز را در خواب به سر می برند و با مصرف این دارو هوشیاری خود را در طول روز به دست می آورند.
تا زمانی که این دارو با تجویز پزشک و به عنوان دارو مصرف شود، مشکلی پیش نمی آید. مشکل از آنجا آغاز می شود که عده ای از دانشجویان و دانش آموزان برای بیدار ماندن در شب امتحان یا میهمانی شبانه از آن به جای چای و قهوه استفاده می کنند تا بیشتر بیدار بمانند و البته باید منتظر عوارضی مانند عوارض تزریق کوکائین باشند.
مصرف مداوم این دارو باعث اعتیاد به آن می شود و افراد مصرف کننده دیگر نمی توانند بدون مصرف آن درس بخوانند و تمرکز داشته باشند. از طرف دیگر باید به طور مداوم دوز مصرف خود را بالا ببرند. شایع ترین عوارض مصرف خودسرانه ریتالین عبارتند از؛ عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، احساس سرگیجه و سردرد، افزایش ضربان قلب و فشارخون، بیماری پوستی، دردهای شکمی و مشکلات گوارشی، اعتیاد و وابستگی، بروز حالت های روان پریشی و حتی در مواردی اقدام به خودکشی.