محققان ايراني با همکاري دانشگاه «آبرن» در آمريکا، طي يک شبيهسازي عددي، نشان دادند که افزودن نانوذرات به محلولهايي که قابليت تغيير حالت دارند، موجب افزايش رسانايي حرارتي و همچنين کاهش گرماي نهان ذوب آنها ميشود.
به گزارش سرويس فنآوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دکتر سيد فريد حسينيزاده، دانشآموخته دكتري مهندسي هوافضا دانشگاه صنعتي شريف و مجري طرح با اعلام اين مطلب گفت: «امروزه يکي از مسايل مهم در صنايع، مسأله انتقال حرارت در وسايل الکترونيکي و به طور کلي در وسايل ذخيرهسازي انرژي است. با افزودن نانوذرات به صورت نانوسيال در نوعي از مواد خاص که قابليت تغيير حالت دارند، ميتوان با درصد بسيار بالايي به ذخيره انرژي بيشتر در اين سيستمها پرداخت که موجب صرفهجويي اقتصادي بسياري ميشود».
وي اظهار داشت: «با توجه به کاربرد بسيار زياد مواد با توانايي تغيير حالت، در ذخيرهسازي انرژي(به طور مثال در جمعآوريکنندههاي انرژي خورشيدي)، ميتوان با افزودن نانوذرات، بازدهي جذب و دفع انرژي در اين دسته از سيستمها را بسيار افزايش داد. بهعنوان مثال مقدار کمي (حدود يک درصد حجمي) از نانوذرات مس يا نانولولههاي کربني در اتيلن گليکول يا روغن به ترتيب افزايش 40 و 150 درصدي را در هدايت حرارتي اين سيالات ايجاد ميکند».
عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي نوشيرواني بابل با بيان اين مطلب که اين مدلسازي در دانشگاه آبرن آمريکا انجام و به صورت پتنت نيز در اين کشور ثبت شده است، افزود: «بررسي عددي تأثير نانوذرات در مواد تغيير حالت دهنده، در يک محفظه بسته در حالت دوبعدي، براي حالت فيزيکي جريان جابه جايي آزاد و مخلوطي از سيال آب و نانوذرات مس، با نرمافزار فلوئنت صورت گرفته است».
به گزارش ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش که با راهنمايي دکتر جيحون محمد خدادادي از دانشگاه آبرن آمريکا انجام شده، در مجله International Communications in Heat and Mass Transfer (شماره 34، صفحات 543-534، سال 2007) منتشر شده است.
به گزارش سرويس فنآوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دکتر سيد فريد حسينيزاده، دانشآموخته دكتري مهندسي هوافضا دانشگاه صنعتي شريف و مجري طرح با اعلام اين مطلب گفت: «امروزه يکي از مسايل مهم در صنايع، مسأله انتقال حرارت در وسايل الکترونيکي و به طور کلي در وسايل ذخيرهسازي انرژي است. با افزودن نانوذرات به صورت نانوسيال در نوعي از مواد خاص که قابليت تغيير حالت دارند، ميتوان با درصد بسيار بالايي به ذخيره انرژي بيشتر در اين سيستمها پرداخت که موجب صرفهجويي اقتصادي بسياري ميشود».
وي اظهار داشت: «با توجه به کاربرد بسيار زياد مواد با توانايي تغيير حالت، در ذخيرهسازي انرژي(به طور مثال در جمعآوريکنندههاي انرژي خورشيدي)، ميتوان با افزودن نانوذرات، بازدهي جذب و دفع انرژي در اين دسته از سيستمها را بسيار افزايش داد. بهعنوان مثال مقدار کمي (حدود يک درصد حجمي) از نانوذرات مس يا نانولولههاي کربني در اتيلن گليکول يا روغن به ترتيب افزايش 40 و 150 درصدي را در هدايت حرارتي اين سيالات ايجاد ميکند».
عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي نوشيرواني بابل با بيان اين مطلب که اين مدلسازي در دانشگاه آبرن آمريکا انجام و به صورت پتنت نيز در اين کشور ثبت شده است، افزود: «بررسي عددي تأثير نانوذرات در مواد تغيير حالت دهنده، در يک محفظه بسته در حالت دوبعدي، براي حالت فيزيکي جريان جابه جايي آزاد و مخلوطي از سيال آب و نانوذرات مس، با نرمافزار فلوئنت صورت گرفته است».
به گزارش ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش که با راهنمايي دکتر جيحون محمد خدادادي از دانشگاه آبرن آمريکا انجام شده، در مجله International Communications in Heat and Mass Transfer (شماره 34، صفحات 543-534، سال 2007) منتشر شده است.