امروز (پنجشنبه) سوم آوریل مصادف با 90امین سالروز تولد «مارلون براندو»، بازیگر نامدار برندهی جایزهی اسکار و ستایش شدهترین بازیگر تاریخ سینما است.
به گزارش سينما خبر، «مارلون براندو» متولد سوم آوریل ۱۹۲۴در ایالت نبراسکای آمریکا، از برزگترین و تاثیرگزارترین بازیگران تاریخ سینما محسوب میشود که بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» میدانند.
«براندو» مدتی به مدرسهی نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاسهای بازیگری راهی نیویورک شد. وی مدتی بعد به مدرسهی بازیگری که «الیا کازان» ریاست آن را برعهده داشت راه پیدا کرد.
اولین حضور «مارلون براندو» در سینما بازی در فیلم «مردان» ساختهی «فرد زینهمن» در سال 1985 بود. او برای آماده کردن نقش خود در این فیلم بیش از یک ماه خود را در بیمارستان بستری کرد.
«مارلون براندو» یکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریچ سینما است. از فیلمهای مشهوری که وی در آنها ایفای نقش کردهاست میتوان به «اتوبوسی به نام هـ*ـوس» (در نقش استنلی کووالسکی)، «در بارانداز» (در نقش تری مالوی) به کارگردانی الیا کازان و «پدرخوانده» در نقش (دون ویتو کورلئونه) اشاره کرد. بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» میدانند.
این بازیگر آمریکایی در میان بسیاری از علاقهمندان به سینما و منتقدان به عنوان بهترین بازیگر تاریخ سینما شناخته میشود. وی در نقشهای متفاوتی بازی کرده است؛ از شکسپیر تا موزیکال، از درام تا کمدی.
ساخت «بونتی» همزمان با قطع رابطهی براندو با بزرگان هالیوود بود. در سال 1960 او «سربازهای یک چشم» را کارگردانی کرد و در «تعقیب و انعکاس» در چشمان طلایی بازی کرد و سپس در سال 1972 در نقش دون کورلئونه در «پدرخوانده» مقابل دوربین رفت.
هنگامی که آکادمی اسکار او را به عنوان بهترین بازیگر انتخاب کرد، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عموم را به وضع اسفناک سرخپوستان آمریکا جلب کند. وی بیش از قبل معطوف مسائل و مشکلات انسانی شد و فیلمهای آخر او نشانگر این گونه تمایلات سیـاس*ـی و اجتماعی اوست.
براندو طلایهدار سبکی معروف به نام «متدی» بود که پس از او بازیگرانی چون «جیمز دین» و سالها بعد «پل نیومن»، «داستین هافمن» و «رابرت دنیرو» با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.
چاقی مفرط در سالهای پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود. «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیهکنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد؛ چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.
پس از «پدرخوانده» نام براندو بار دیگر در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که وی در فیلمهای مطرحی مانند «آخرین تانگو در پاریس»، «اینک آخرالزمان» و «آبگیرهای میسوری» بازی کرد. نقش کوتاه او در انتهای فیلم «اینک آخرالزمان» از به یاد ماندنیترین نقشهای تاریخ سینماست.
این ستارهی افسانهای سینما روز دوم ژانویه سال 2004 در سن 80 سالگی پس از مدتها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
در کارنامهی سینمایی مارلون براندو جوایز معتبری چون بهترین بازیگر مرد جشنوارهی کن در سال 1952 (زندهباد زاپاتا)، بهترین بازیگر جوایز بافتا انگلیس در سال 1953 (زندهباد زاپاتا)، جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1954 (در بارانداز)، بهترین بازیگر جوایز بافتا در سال 1954 (جولیوس سزار)، بهترین بازیگر جوایز بافتا در سال 1955 (در بارانداز)، جایزهی گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1954 (در بارانداز)، جایزهی گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1972 (پدرخوانده)، جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1972 (پدرخوانده) اشاره کرد.
به گزارش سينما خبر، «مارلون براندو» متولد سوم آوریل ۱۹۲۴در ایالت نبراسکای آمریکا، از برزگترین و تاثیرگزارترین بازیگران تاریخ سینما محسوب میشود که بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» میدانند.
«براندو» مدتی به مدرسهی نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاسهای بازیگری راهی نیویورک شد. وی مدتی بعد به مدرسهی بازیگری که «الیا کازان» ریاست آن را برعهده داشت راه پیدا کرد.
اولین حضور «مارلون براندو» در سینما بازی در فیلم «مردان» ساختهی «فرد زینهمن» در سال 1985 بود. او برای آماده کردن نقش خود در این فیلم بیش از یک ماه خود را در بیمارستان بستری کرد.
«مارلون براندو» یکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریچ سینما است. از فیلمهای مشهوری که وی در آنها ایفای نقش کردهاست میتوان به «اتوبوسی به نام هـ*ـوس» (در نقش استنلی کووالسکی)، «در بارانداز» (در نقش تری مالوی) به کارگردانی الیا کازان و «پدرخوانده» در نقش (دون ویتو کورلئونه) اشاره کرد. بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» میدانند.
این بازیگر آمریکایی در میان بسیاری از علاقهمندان به سینما و منتقدان به عنوان بهترین بازیگر تاریخ سینما شناخته میشود. وی در نقشهای متفاوتی بازی کرده است؛ از شکسپیر تا موزیکال، از درام تا کمدی.
ساخت «بونتی» همزمان با قطع رابطهی براندو با بزرگان هالیوود بود. در سال 1960 او «سربازهای یک چشم» را کارگردانی کرد و در «تعقیب و انعکاس» در چشمان طلایی بازی کرد و سپس در سال 1972 در نقش دون کورلئونه در «پدرخوانده» مقابل دوربین رفت.
هنگامی که آکادمی اسکار او را به عنوان بهترین بازیگر انتخاب کرد، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عموم را به وضع اسفناک سرخپوستان آمریکا جلب کند. وی بیش از قبل معطوف مسائل و مشکلات انسانی شد و فیلمهای آخر او نشانگر این گونه تمایلات سیـاس*ـی و اجتماعی اوست.
براندو طلایهدار سبکی معروف به نام «متدی» بود که پس از او بازیگرانی چون «جیمز دین» و سالها بعد «پل نیومن»، «داستین هافمن» و «رابرت دنیرو» با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.
چاقی مفرط در سالهای پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود. «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیهکنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد؛ چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.
پس از «پدرخوانده» نام براندو بار دیگر در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که وی در فیلمهای مطرحی مانند «آخرین تانگو در پاریس»، «اینک آخرالزمان» و «آبگیرهای میسوری» بازی کرد. نقش کوتاه او در انتهای فیلم «اینک آخرالزمان» از به یاد ماندنیترین نقشهای تاریخ سینماست.
این ستارهی افسانهای سینما روز دوم ژانویه سال 2004 در سن 80 سالگی پس از مدتها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
در کارنامهی سینمایی مارلون براندو جوایز معتبری چون بهترین بازیگر مرد جشنوارهی کن در سال 1952 (زندهباد زاپاتا)، بهترین بازیگر جوایز بافتا انگلیس در سال 1953 (زندهباد زاپاتا)، جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1954 (در بارانداز)، بهترین بازیگر جوایز بافتا در سال 1954 (جولیوس سزار)، بهترین بازیگر جوایز بافتا در سال 1955 (در بارانداز)، جایزهی گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1954 (در بارانداز)، جایزهی گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1972 (پدرخوانده)، جایزهی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1972 (پدرخوانده) اشاره کرد.
