гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر داربستی جهت استفاده در مهندسی بافت تولید کرده‌اند که از خواص مناسب‌تری نسبت به نمونه‌های مشابه برخوردار است.
به گزارش ایسنا مهندسی بافت به‌طور عام به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی مولکول‌ها و سلول‌ها در بافت و یا عضو، برای جایگزینی یا ترمیم قسمت آسیب دیده بدن است.
دانشمندان از سال‌ها قبل قادر به کشت سلول‌ها در خارج از بدن بودند. ولی فناوری رشد شبکه‌های پیچیده و سه بعدی برای جایگزینی بافت آسیب دیده اخیرا توسعه یافته است.
بر اساس تعریف، برای ساخت یک بافت به شیوه‌های مهندسی، نیاز به طراحی یک داربست با ساختار فیزیکی مناسب با امکان چسبندگی سلول‌ها به آن، مهاجرت سلولی، تکثیر و تمایز سلولی و در نهایت رشد و جایگزینی بافت جدید است.
مهندس ساجده خورشیدی از محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر از اجرای تحقیقاتی در این زمینه با هدف تولید یک داربست سه بعدی با ریزساختار و خواص زیستی مناسب با بهره‌گیری از نانوالیاف پلیمری خبر داد.
به گفته وی داربست تولید شده کارایی و زیست سازگاری بیشتری نسبت به نمونه‌های مشابه دارد.
خورشیدی با تأکید بر این موضوع که هدایت الکتریکی داربست‌های مهندسی بافت یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر عملکرد این داربست‌ها است، خاطرنشان کرد: در طرح حاضر نانوالیاف به گونه‌ای تولید شده‌اند که از یک ساختار سه‌بعدی برخوردارند. این موضوع موجب افزایش قابل توجه هدایت الکتریکی این داربست شده است؛ به‌نحوی که نسبت به معادل دوبعدی آنها مهاجرت سلولی بسیار بالاتری را ارائه داده‌اند.
وی اضافه کرد: در طرح حاضر ابتدا فرایند الکتروریسی اصلاح شده طراحی شد. در مرحله بعد شرایط بهینه برای سنتز نانوالیاف سه‌بعدی تعیین شد. سپس از محلول پلی آنیلین/پلی کاپرو لاکتون جهت تولید داربست استفاده شد. در نهایت سازه سنتز شده از لحاظ ساختاری و بیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت.
به گفته این محقق، مشاهدات نشان داده‌اند که هنگامی‌که درصد پلی آنیلین از 7 به 70 درصد افزایش یافته، الیاف از حالت دوبعدی به حالت سه بعدی تغییر یافته و هدایت الکتریکی آنها 1000 برابر افزایش پیدا کرده است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های مهندس ساجده خورشیدی دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر اکبر کارخانه عضو هیأت علمی این دانشگاه است و نتایج آن در مجله بین‌المللی Polymeric Materials and Polymeric Biomaterials به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا مهندسی بافت به‌طور عام به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی مولکول‌ها و سلول‌ها در بافت و یا عضو، برای جایگزینی یا ترمیم قسمت آسیب دیده بدن است.
دانشمندان از سال‌ها قبل قادر به کشت سلول‌ها در خارج از بدن بودند. ولی فناوری رشد شبکه‌های پیچیده و سه بعدی برای جایگزینی بافت آسیب دیده اخیرا توسعه یافته است.
بر اساس تعریف، برای ساخت یک بافت به شیوه‌های مهندسی، نیاز به طراحی یک داربست با ساختار فیزیکی مناسب با امکان چسبندگی سلول‌ها به آن، مهاجرت سلولی، تکثیر و تمایز سلولی و در نهایت رشد و جایگزینی بافت جدید است.
مهندس ساجده خورشیدی از محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر از اجرای تحقیقاتی در این زمینه با هدف تولید یک داربست سه بعدی با ریزساختار و خواص زیستی مناسب با بهره‌گیری از نانوالیاف پلیمری خبر داد.
به گفته وی داربست تولید شده کارایی و زیست سازگاری بیشتری نسبت به نمونه‌های مشابه دارد.
خورشیدی با تأکید بر این موضوع که هدایت الکتریکی داربست‌های مهندسی بافت یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر عملکرد این داربست‌ها است، خاطرنشان کرد: در طرح حاضر نانوالیاف به گونه‌ای تولید شده‌اند که از یک ساختار سه‌بعدی برخوردارند. این موضوع موجب افزایش قابل توجه هدایت الکتریکی این داربست شده است؛ به‌نحوی که نسبت به معادل دوبعدی آنها مهاجرت سلولی بسیار بالاتری را ارائه داده‌اند.
وی اضافه کرد: در طرح حاضر ابتدا فرایند الکتروریسی اصلاح شده طراحی شد. در مرحله بعد شرایط بهینه برای سنتز نانوالیاف سه‌بعدی تعیین شد. سپس از محلول پلی آنیلین/پلی کاپرو لاکتون جهت تولید داربست استفاده شد. در نهایت سازه سنتز شده از لحاظ ساختاری و بیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت.
به گفته این محقق، مشاهدات نشان داده‌اند که هنگامی‌که درصد پلی آنیلین از 7 به 70 درصد افزایش یافته، الیاف از حالت دوبعدی به حالت سه بعدی تغییر یافته و هدایت الکتریکی آنها 1000 برابر افزایش پیدا کرده است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های مهندس ساجده خورشیدی دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر اکبر کارخانه عضو هیأت علمی این دانشگاه است و نتایج آن در مجله بین‌المللی Polymeric Materials and Polymeric Biomaterials به چاپ رسید.
