Pari_A
کاربر اخراجی
- عضویت
- 2017/02/27
- ارسالی ها
- 2,766
- امتیاز واکنش
- 14,439
- امتیاز
- 746
بیل جوی یکی از پیشگامان جنبش نرمافزار آزاد بوده که در پروژههای تاثیرگذاری همچون سیستمعامل برکلی یونیکس و جاوا نقش داشته است.
بیل جوی (Bill Joy) با نام کامل ویلیام نلسون جوی (William Nelson Joy) یک توسعه دهندهی آمریکایی نرمافزار و کارآفرین است که عموما با عنوان همبنیانگذار سان مایکروسیستمز، از شرکتهای پیشگام انقلاب اینترنت شناخته میشود.
جوی نسخهای از سیستمعامل یونیکس با نام برکلی یونیکستوسعه داد که از زبان شبکهی TCP/IP استفاده میکرد. این نسخه، پایهگذار سلطهی یونیکس در دنیای سرورهای اینترنتی و همچنین جنبش نرمافزار آزاد شد. جوی علاوه بر این سیستمعامل، در توسعهی زبان برنامهنویسی جاوا و همچنین زبان شبکهی جینی همکاری داشته است. جینی نرمافزاری است که پایههای اتصال لوازم خانگی به اینترنت را بنا کرد.
تولد و تحصیل
ویلسام نلسون جوی در ۸ نوامبر سال ۱۹۵۴ در فارمینگتون هیلز میشیگان به دنیا آمد. پدرش ویلیام جوی، بهعنوان معاون و مشاور در مدرسه کار میکرد و مادرش راث جوی نام داشت.
بیل در دوران کودکی آرزو داشت که اپراتور شبکههای رادیویی شود. البته والدین او، بهخاطر روحیات انزواطلبیاش، او را از این رویا منع کردند. جوی در ریاضیات تبحر خاصی داشت و در ۱۶ سالگی از دبیرستان فارغالتحصیل شد. او سپس برای ادامهی تحصیل در رشتهی مهندسی برق به دانشگاه میشیگان در آن آربر رفت. کار کردن با یکی از ابررایانههای اولیهی پردازش موازی، اولین تجربهی جدی جوی با کامپیوترها بود که در دانشگاه رقم خورد.
پس از فارغالتحصیلی در مقطع کارشناسی، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی مقصد بعدی جوی بود. او در سال ۱۹۷۵۵ برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشتهی مهندسی برق و علوم کامپیوتر به این دانشگاه رفت. آشنایی با سیستمعامل یونیکس و درگیر شدن با توسعهی آن نیز از همین دانشگاه شروع شد. ویلیام نلسون در پروژهی بهروزرسانی یونیکس که در آن زمان روی کامپیوترهای دانشگاه اجرا میشد، همکاری کرد. کامپیوترهای آن زمان، ساخت شرکت Digital Equipment Corporation بودند.
جوی علاوه بر سیستمعامل، روی نسخههایی از زبان پاسکال که در دانشگاه برکلی موجود بود، کار میکرد. این نسخه از زبان پاسکال توسط کن تامپسون و در جریان یک بازدید از برکلی به دانشگاه اهدا شده بود.
جوی اولین محصول خود را بهصورت بهروزرسانیهای کامپایل شده از یونیکس و روی نوارهای کامپیوتری به قیمت ۵۰ دلار به فروش رساند. یک سال بعد، او بهروزرسانیهای بهتری را روی کامپیوترهای جدید آن شرکت به نام DEC VAX انجام داد و این بار محصول خود را به قیمت ۳۰۰۰ دلار فروخت.
پس از مدت کوتاهی، نسخهی بهبودیافتهی یونیکس او که با نام برکلی یونیکس شناخته میشد، محبوبیت زیادی کسب کرد. جوی در پاسخ به تقاضاهای زیاد برای سیستمعاملش، کدهای سیستمعامل برکلی یونیکس خود را به رایگان در اختیار همگان قرار دهد. او با این کار، شانس یادگیری و بهبود این سیستمعامل را به دیگر برنامهنویسان داد. تصمیم جوی و اقدام او در عرضهی رایگان سورس کد نرمافزارش، بهعنوان یکی از اقدامات پیشگامانه در جنبش نرمافزار آزاد شناخته میشود.
علاوه بر کرنل یونیکس برکلی، ویرایشگر متنی vi نیز توسط او توسعه داده شد
تمامی فعالیتهای جوی در دانشگاه برکلی، جزئی از برنامهی بیاسدی این دانشگاه (Berkeley Software Distribution) بودند. او روی بهبود کرنل یونیکس در این برنامه تمرکز داشت و پروژههایی همچون ویرایشگر متنی ex و vi و همچنین سی شل را برای آن توسعه داد.
در مورد فعالیتهای جوی بهعنوان برنامهنویس، داستانهای متعددی در وصف هنر او وجود دارد. برخی ادعا میکنند که او ویرایشگر vi را در تعطیلات آخر هفته توسعه داده است که البته خودش این ادعا را رد میکند. ادعای اغراقآمیز دیگر توسط اریک اشمیت در مورد او مطرح شده که میگوید جوی نسخهای از کرنل بیاسدی را در یک آخر هفته توسعه داده است.
فعالیت کاری
جوی و تیم توسعهی یونیکس او در سال ۱۹۷۸ از طرف دولت فدرال یک کمکهزینه دریافت کردند تا یونیکس را برای کامپیوترهای VAX توسعه دهند و آنها را برای اتصال به شبکهی اپرانت آماده کنند. اپرانت بهعنوان یکی از اولین نسخههای اینترنت شناخته میشود. جوی و تیمش در کسب این کمکهزینه با مهندسان شرکت DEC رقابت میکردند. این پروژه بخشی از برنامهی آژانس پروژههای تحقیقاتی پیشرفتهی دفاعی پنتاگون یا دارپا بود.
دارپا در ابتدای دههی ۱۹۸۰ با شرکت BBN قراردادی امضا کرد تا پروتکل TCP/IPP را به برکلی یونیکس اضافه کند. ماموریت جوی در این پروژه، اتصال تکهی ساخته شده توسط بیبیان به برکلی یونیکس بود. او که آشنایی کاملی با TCP/IP این شرکت نداشت، از انجام این پروژه خودداری کرده و نسخهی حرفهایتر آن را خودش توسعه داد.
در مورد این اتفاق، یک داستان از جان کیج نقل میشود که البته منبع موثق نداشته و کارمندان آن زمان بیبیان نیز آن را بهطور کامل تایید نمیکنند. در این داستان نقل شده که پس از کار نکردن نسخهی توسعهداده توسط بیبیان و عملکرد عالی کد جوی، او که یک دانشجوی جوان بوده در جلسهای با مدیران این شرکت حضور پیدا میکند. او با ظاهری ساده و با یک تیشرت روبروی مدیران مینشیند و در توضیح چگونگی توسعهی این TCP/IP به آنها میگوید: «کار سادهای است. تنها باید پروتکل را بخوانید و کد را توسعه بدهید.»