بیماری ویلسون یک اختلال ارثی نادر است که باعث می شود مس در کبد ، مغز و سایر ارگان های حیاتی تجمع یابد. اکثر افراد مبتلا به بیماری ویلسون بین ۵ تا ۳۵ سالگی تشخیص داده می شوند . مس نقش مهمی در توسعه اعصاب، استخوان، کلاژن و رنگ پوست دارد. به طور معمول، مس از مواد غذایی جذب می شود و مس اضافی از طریق ماده تولید شده در کبد (صفرا) دفع می شود.
اما در افراد مبتلا به بیماری ویلسون، مس به درستی حذف نشده و به جای آن تجمع می یابد . در اوایل تشخیص، بیماری ویلسون قابل درمان است و بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال زندگی عادی دارند.
اما در افراد مبتلا به بیماری ویلسون، مس به درستی حذف نشده و به جای آن تجمع می یابد . در اوایل تشخیص، بیماری ویلسون قابل درمان است و بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال زندگی عادی دارند.
