از سه سالگي به بعد مي توان انتظار بازي گروهي از بچه ها داشت، تا پيش از آن هر چند ممکن است بچه ها در کنار همسالان خود مشغول بازي شوند
بيشتر والدين مي دانند که بازي با فرزندشان اثري سحرآميز بر رابـ ـطه والدين و فرزندان دارد. اما چرا با اين حال پاي عمل که مي رسد، آن ها از بازي با فرزندان خود فرار مي کنند؟ يکي از بهانه هاي شايع اين است که بازي هايي که به صورت معمول به ذهن والدين مي رسد، تنها در چند گزينه محدود است؛ در حدي که در برخي موارد آن گزينه ها ديگر چه براي کودکان و چه براي والدين، جذاب نيست. اما چه طور مي توانيم بازي هاي جذاب متنوع و البته مناسب براي فرزندانمان طراحي کنيم که هم آن ها از آن لـ*ـذت ببرند و هم ما تمايل بيشتري براي بازي داشته باشيم؟!
-
به توانايي کودک تان توجه کنيد
شايد مهم ترين نکته اي که لازم است والدين پيش از انجام هر بازي از خود بپرسند، اين باشد که آيا اين بازي متناسب با توانايي هاي فرزند من است؟ براي اين که در اين مسير گام هاي درستي برداريم، لازم است با ويژگي هاي بچه ها در هر سني آشنا باشيم. به عنوان مثال بدانيم که غالب بچه ها در حدود 13 تا 15 ماهگي راه مي افتند، حدود دو سالگي مي توانند بدوند، در حدود سه سالگي مي توانند هدفمند توپ را شوت کنند و يا به صورت معمول در حدود چهار سالگي مي توانند لي لي بروند.البته توانايي هايي که لازم است آن ها را مدنظر داشته باشيد، محدود به حرکت عضلات بزرگ بدن نيست؛ به عنوان مثال بيشتر بچه ها، در حدود دو سالگي مي توانند مداد در دست بگيرند و خط بکشند و يا در حدود سه سالگي مي توانند کار با قيچي را آغاز کنند، هر چند هنوز براي تسلط بر آن نيازمند تمرين زياد خواهند بود.
از چهار سالگي به بعد بچه ها توانايي پرتاب توپ از بالاي سر را دارند و در حدود پنج سالگي به بعد توانايي گرفتن توپ با دو دست، و نه دو ساعد، را پيدا مي کنند.اما براي طراحي بازي براي بچه ها علاوه بر توانايي هاي فيزيکي، لازم است به رشد اجتماعي آن ها هم توجه کنيد؛ به عنوان مثال از سه سالگي به بعد مي توان انتظار بازي گروهي از بچه ها داشت، تا پيش از آن هر چند ممکن است بچه ها در کنار همسالان خود مشغول بازي شوند، اما در واقع هر کدام دارند به صورت موازي بازي شخصي خود را انجام مي دهند.
از سه سالگي به بعد بازي گروهي مي تواند معنا پيدا کند. از سويي تا پيش از سه سالگي انتظار به اشتراک گذاشتن اسباب بازي را نمي توان چندان از آن ها داشت آرام آرام بچه ها ياد مي گيرند به صورت اشتراکي از اسباب بازي ها استفاده کنند.علاوه بر اين موارد، اگر اطلاعاتي نيز در رابـ ـطه با رشد زباني و شناختي فرزند خود داشته باشيد که عالي خواهد بود. چرا که هر چه اطلاعات جزئي تري داشته باشيد احتمال اين که از او انتظار بالاتر از سنش داشته باشيد، کاهش پيدا مي کند و از سويي فعاليت هايي که براي او طراحي مي کنيد هم بيش از حد ساده نخواهند بود.
![n00031896-b.jpg](http://www.migna.ir/images/docs/000031/n00031896-b.jpg)
بيشتر والدين مي دانند که بازي با فرزندشان اثري سحرآميز بر رابـ ـطه والدين و فرزندان دارد. اما چرا با اين حال پاي عمل که مي رسد، آن ها از بازي با فرزندان خود فرار مي کنند؟ يکي از بهانه هاي شايع اين است که بازي هايي که به صورت معمول به ذهن والدين مي رسد، تنها در چند گزينه محدود است؛ در حدي که در برخي موارد آن گزينه ها ديگر چه براي کودکان و چه براي والدين، جذاب نيست. اما چه طور مي توانيم بازي هاي جذاب متنوع و البته مناسب براي فرزندانمان طراحي کنيم که هم آن ها از آن لـ*ـذت ببرند و هم ما تمايل بيشتري براي بازي داشته باشيم؟!
-
به توانايي کودک تان توجه کنيد
شايد مهم ترين نکته اي که لازم است والدين پيش از انجام هر بازي از خود بپرسند، اين باشد که آيا اين بازي متناسب با توانايي هاي فرزند من است؟ براي اين که در اين مسير گام هاي درستي برداريم، لازم است با ويژگي هاي بچه ها در هر سني آشنا باشيم. به عنوان مثال بدانيم که غالب بچه ها در حدود 13 تا 15 ماهگي راه مي افتند، حدود دو سالگي مي توانند بدوند، در حدود سه سالگي مي توانند هدفمند توپ را شوت کنند و يا به صورت معمول در حدود چهار سالگي مي توانند لي لي بروند.البته توانايي هايي که لازم است آن ها را مدنظر داشته باشيد، محدود به حرکت عضلات بزرگ بدن نيست؛ به عنوان مثال بيشتر بچه ها، در حدود دو سالگي مي توانند مداد در دست بگيرند و خط بکشند و يا در حدود سه سالگي مي توانند کار با قيچي را آغاز کنند، هر چند هنوز براي تسلط بر آن نيازمند تمرين زياد خواهند بود.
از چهار سالگي به بعد بچه ها توانايي پرتاب توپ از بالاي سر را دارند و در حدود پنج سالگي به بعد توانايي گرفتن توپ با دو دست، و نه دو ساعد، را پيدا مي کنند.اما براي طراحي بازي براي بچه ها علاوه بر توانايي هاي فيزيکي، لازم است به رشد اجتماعي آن ها هم توجه کنيد؛ به عنوان مثال از سه سالگي به بعد مي توان انتظار بازي گروهي از بچه ها داشت، تا پيش از آن هر چند ممکن است بچه ها در کنار همسالان خود مشغول بازي شوند، اما در واقع هر کدام دارند به صورت موازي بازي شخصي خود را انجام مي دهند.
از سه سالگي به بعد بازي گروهي مي تواند معنا پيدا کند. از سويي تا پيش از سه سالگي انتظار به اشتراک گذاشتن اسباب بازي را نمي توان چندان از آن ها داشت آرام آرام بچه ها ياد مي گيرند به صورت اشتراکي از اسباب بازي ها استفاده کنند.علاوه بر اين موارد، اگر اطلاعاتي نيز در رابـ ـطه با رشد زباني و شناختي فرزند خود داشته باشيد که عالي خواهد بود. چرا که هر چه اطلاعات جزئي تري داشته باشيد احتمال اين که از او انتظار بالاتر از سنش داشته باشيد، کاهش پيدا مي کند و از سويي فعاليت هايي که براي او طراحي مي کنيد هم بيش از حد ساده نخواهند بود.