Maedeh.z
کاربر نگاه دانلود
بررسی عملکرد فنی Battlefield 1 بر روی رایانه‌های شخصی
"ترجمه شده از وبسایت DSO Gaming"
Battlefield 1 از جمله عناوین امسال است که خیلی از گیمرها در انتظار تجربه آن بودند. به لطف موتور گرافیکی Frostbite 3 و با استفاده از تکنیک گرافیک واقع‌گرایانه، این اثر نوید یکی از زیباترین گرافیک‌های مشاهده شده بر روی پلتفرم رایانه‌های‌شخصی را می‌داد و حال که بازی برای عموم در دسترس قرار گرفته زمان آن رسیده تا نگاهی به عملکرد نسخه رایانه‌های‌شخصی آن بیندازیم.
برای بررسی عملکرد فنی این بازی بر روی پلتفرم رایانه های‌شخصی ما از یک پردازنده Intel i7 4930K (سرعت هسته آن به 4.2Ghz اتقا داده شده) و 8 گیگ رم، گرافیک GTX980Ti و GTX690 و همچنین نسخه 64 بیت ویندوز 10 و جدیدترین نسخه درایور WHQL GeForce استفاده کرده‌ایم. خوشبختانه انویدیا یک پروفایل SLI مخصوص را برای این بازی در نظر گرفته به همین جهت دیگر نیاز نیست برای این منظور خود را درگیر نرم‌افزار Inspector Tool این کمپانی کنیم.
Battlefield 1 را به راحتی می‌توان یک بازی پردازنده محور به حساب آورد، خصوصا در مسابقه‌های حالت Conquest بخش چندنفره (که همزمان 64 بازیکن بر روی سرور حضور دارند). البته این باعث نمی‌شود که کار پردازنده در بخش تکنفره را راحت دانست، به هیچ وجه. همانطور که در تصاویر زیر می‌بینید، چه در بخش تکنفره و چه چندنفره از تمامی قدرت 6 هسته پردازنده ما استفاده شده است.
برای اینکه متوجه شویم عملکرد بازی بر روی پردازنده‌های مختلف چگونه است، ما یک پردازنده دو هسته‌ای و یک پردازنده چهار هسته‌ای را شبیه‌سازی کردیم و نتیجه بررسی نیز بسیار جالب بود. در حالت غیر فعال بودن قابلیت Hyper Threading، پردازنده دو هسته شبیه سازی شده ما قادر به ارائه عملکرد قابل قبول نبود. در همین حال دیگر پردازنده چهار هسته‌ای شبیه سازی شده نیز نمی‌توانست تجربه 60 فریم ثابت را ارائه دهد.
اما به محض فعال کردن Hyper Threading، حتی بر روی سیستم‌های 8 پردازنده‌ای‌مان نیز شاهد ارتقا چشمگیر عملکرد بازی بودیم. با فعال کردن قابلیت Hyper Threading، پردازنده دو هسته‌ای شبیه‌سازی شده ما توانست در اجرای بازی به نرخ فریم حدودی 40 تا 50 دست یابد (البته با افت فریم‌های ناچیز و بسیار بسیار کمتر از حالت غیر فعال Hyper Threading)، در همین حال پردازنده چهار هسته‌ای شبیه‌سازی شده نیز موفق به اجرای بازی بر روی نرخ فریم 60 به صورت ثابت شد.
کاملا بدیهی است که قابلیت‌های multi-threading موتور بازی‌سازی Frostbite 3 از بهترین‌هایی است که تاکنون دیده شده. در همین حال این نیز مشخص است که با وجود دریافت تجربه 60 فریم ثابت، پردازنده شش هسته‌ای ما با گرافیک گلوگاه ایجاد می‌کند (پردازنده از گرافیک عقب می‌ماند). و این اتفاق به معنای آن است که بازیکنان رایانه‌های شخصی برای آنکه بتوانند بدون کمترین افت فریم بازی را تجربه کنند به یک پردازنده قدرتمند نیاز خواهند داشت.
اما از منظر گرافیکی، Battlefield 1 بر روی پلتفرم رایانه‌های شخصی یکی از خیره‌کننده‌ترین بازی‌های سال 2016 است. به لطف تکنیک گرافیگ واقع‌گرایانه، محیط‌ها شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند، به سیستم تخریب‌پذیری و تغییر حالت زمین به‌خوبی پرداخته شده و پر جزئیات هستند، شما می‌توانید خیلی ساختمان‌ها (نه همه آنها) را نابود کنید، تمامی شخصیت‌ها بسیار پر جزئیات هستند، پس زمینه فوق العاده است و سیستم نورپردازی نیز با بیشترین جزئیات طراحی شده است. تنها ایراد، لود نشدن یا دیر لود شدن برخی اشیاء است و این مشکل حتی در رزولوشن Ultra هم دیده می‌شود. اما با صرف نظر از این مشکل عملکرد فنی Battlefield 1 بر روی رایانه‌های شخصی را می‌توان درخشان به حساب آورد.
در حالیکه Battlefield 1 از نظر کیفیت بصری بسیار زیبا است اما به هیچ وجه به یک سیستم با سخت افزار نجومی نیاز ندارد. GTX690 ما توانست این بازی را بر روی 1080p و در تنظیمات گرافیکی Ultra با 60 فریم در ثانیه به صورت ثابت اجرا کند (البته ما برای جلوگیری از محدودیت رم گرافیکی تکسچرها را بر روی High قرار دادیم). دیگر گرافیک یعنی GTX980Ti نیز بازی را بر روی رزولوشن 1080p و تنظیمات گرافیکی Ultra با 100 فریم در ثانیه (البته گاهی اوقات بخاطر محدودیت پردازنده فریم تا 80 کاهش پیدا می‌کرد) و در رزولوشن 4k نیز با 40 تا 50 فریم به اجرا در آورد.
عملکرد استدیو DICE در طراحی آپشن‌های گرافیکی نیز قابل احترام بوده است. در Battlefield 1 تنظیمات گرافیکی زیادی در اختیار بازیکنان رایانه‌های شخصی قرار گرفته که از جمله آنها می‌توان به کیفیت تکسچرها، فیـلتـ*ـر تکسچرها، نورپردازی، جلوه ها، Post Process ،Mesh ،Terrain ،Undergrowth ، Anti-Aliasing و Ambient Occlusion اشاره کرد. علاوه بر این همچنین اسلایدی برای تغییر میدان دید (FOV) و مقیاس Resolution و گزینه‌های دیگر مانند Motion Blur ،Depth of Field و Colorblind نیز در نظر گرفته شده است.
ممکن است شنیده باشید که بازی از DX12 نیز پشتیبانی می‌کند، و این حقیقتا سورپرایزمان کرد. DICE از استدیوهایی بود که بر روی Mantle کار می‌کرد به همین دلیل ما انتظار داشتیم که در عناوین سری Battlefield از Vulkan استفاده کند. اما در نهایت این استدیو تصمیم به پشتیبانی از جدیدترین نسخه رابط برنامه‌نویسی مایکروسافت (DX12) گرفت و نتیجه نیز حداقل برای دارندگان گرافیگ‌های انویدیا طبق معمول جالب نبوده.
اجرای عنوان Battlefield 1 بر روی سخت‌افزارهای انویدیا در حالت DX11 بهتر از DX12 است. این بر روی معماری‌های پاسکال و هاسول نیز صدق می‌کند. بر روی گرافیک GTX980Ti اجرای بازی در حالت DX12 با DX11 تقریبا 10 فریم اختلاف دارد. بنابراین به دارندگان سخت‌افزارهای انویدیا پیشنهاد می‌کنیم این بازی را بر روی DX11 تجربه نمایند.
لازم است به این نکته هم اشاره کنیم که در تجربه این بازی ما با هیچ گونه مشکلی در زمینه شبکه آنلاین یا کرش و ناپایداری مواجه نشدیم. همانند تمامی عناوین قبلی استدیو DICE مکانیک‌های کنترلی در Battlefield 1 نیز فوق العاده هستند و گزینه‌ای برای غیر فعال کردن mouse acceleration نیز تعبیه شده است. و بجای تکیه بر Battlenet، استدیو DICE در نهایت در Battlefield 1 یک سرور جست‌و‌جو را در درون بازی پیاده‌سازی کرده است.
(برای تماشا تصاویر در اندازه اصلی بر روی آنها کلیک کنید)
نتیجه گیری
در مجموع، Battlefield 1 عنوان کم‌نقصی است که عملکرد بسیار خوبی بر روی پلتفرم رایانه‌های شخصی از خود به نمایش می‌گذارد. به لطف موتور بازی‌سازی Frostbite 3، عنوان Battlefield 1 در لیست بهینه‌ترین عناوین سال 2016 بر روی رایانه‌های شخصی قرار می‌گیرد و در حالی که کیفیت بصری فوق‌العاده‌ای دارد اما کارت گرافیک قدرتمتدی را طلب نمی‌کند. با این حال، محیط پویا و پر هرج و مرج بازی باعث شده که برای تجربه آن در حالت Ultra به پردازنده قدرتمندی نیاز داشته باشید. علاوه بر این، به دارندگان پردازنده‌های چهار هسته شدیدا پیشنهاد می‌کنیم که زمان تجربه Battlefield 1 قابلیت Hyper Threading را فعال کنند و شاهد ارتقا چشگیر عملکرد بازی باشند. و در نهایت باید گفت که بله، سیستم تخریب‌پذیری و پویایی Battlefield 1 بعنوان بخش کلیدی بازی، نیازمندیِ آن به پردازنده قدرتمند را توجیه می کند.
