![5627e70c8c4c92ab0e3777e3bccc297e.jpg](http://www.migna.ir/up/pictures/5627e70c8c4c92ab0e3777e3bccc297e.jpg)
بايد گفت رفتار پسنديده، کردار مناسب، خدمت به همنوع که به صورت ارادي و اختياري انجام مي گيرد، حاصل پرورش وجدان انساني است و اين امر درهاي کمال و رشد را به روي انسان مي گشايد. وجدان آدمي همه حالات و رفتارش را زيرنظر قرار مي دهد و آن را با معيار فضيلت هاي انساني مي سنجد. در اين مطلب قصد داريم به موضوع پرورش وجدان کودکان بپردازيم. وجدان به عنوان سنگ بناي فضيلت هاي اخلاقي باعث مي شود کودک مسئوليت پذير بار بيايد، بتواند درستي يا نادرستي کارهايش را در ذهن خود بررسي کند و در صورت انجام کار اشتباه آن را اصلاح کند.
وجدان يعني چه؟
وجدان يا همان نداي دروني، بنيان رفتارهاي انسان دوستانه است و نشانه آن در رفتارهايي مانند اعتراف به اشتباه، عذرخواهي، اقدام به جبران اشتباه، نسبت ندادن اشتباه خود به ديگران و خودداري از آسيب رساندن به ديگران آشکار مي شود. انسان باوجدان انساني است که آگاهانه مسئوليت پذير است و همواره نيت و رفتار خود را با ملاک هاي اخلاقي که فراگرفته است مي سنجد. مسعود هنربخش کارشناس ارشد روان شناسي باليني با بيان اين مقدمه به خراسان تاکيد مي کند: تمام فضايل اخلاقي آموختني است. اين سوءتفاهم بزرگ را که «بچه ها اين چيزها را نمي فهمند» بايد از ذهن والدين پاک کرد. کودکان تمام رفتارهاي والدين را از همان دوران کودکي رصد مي کنند و بيشترين تاثير را از افرادي مي گيرند که شديدترين احساسات را نسبت به آن ها دارند. والدين همواره بايد از خود بپرسند اگر تنهاترين افرادي باشند که در معرض ديد کودک قرار دارند، وي بيشتر به انجام چه اعمالي گرايش پيدا خواهد کرد، درست يا نادرست؟ پس اين تصور را که کودکان نمي فهمند يا توان درک همدلي، وجدان يا خويشتن داري را ندارند، کنار بگذاريد و والدگري آگاهانه را از همين امروز در پيش بگيريد.