MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
این جانداران که به خرس آبی نیز مشهور هستند، نخستین بار دو قرن پیش سال 1773 توسط یوهان آگوس ابریم هوزه - یک جانورشناس آلمانی - کشف شدند، به گفته دانشمندان این جانوران بسیار عجیب و دارای ساختار استثنایی و مورفولوژی متفاوتی هستند که بسیار به یک خرس مینیاتوری کوچک شباهت دارند. چند سال بعد یک جانور شناس ایتالیایی به نام «لازارو پالانزانی» حرکات لاک پشتی آنها را توصیف و نام آنها را کندرو گذاشت.
به گفته محققان، این جانداران بسیار کوچک بوده و اندازه آنها کمتر از یک میلی متر محاسبه شده است. از دیدگاه تکاملی این نرم تنان با حشرات و سخت پوستان شباهت هایی دارند.
آنها موجوداتی آبزی و دارای زندگی دریایی هستند و در عین حال می توانند در زیستگاه های زمینی مانند خاک یا خزه زندگی کنند.
به گفته دانشمندان، آنها قادر به خشک شدن و از دست دادن 97 درصد از آب بدن خود هستند و می توانند در این شرایط برای چند سال به خواب بروند و دوباره زندگی خود را شروع کنند.
این مکانیسم بیولوژیکی توانسته این جاندار را رکورددار ماندن در شرایط سخت و طاقت فرسا کند. کندروها، نخستین جانداران شناخته شده ای هستند که در فضا زنده مانده اند.
برخی بر این باورند شاید احتمال آمدن این جانداران از فضا یا سیارات دیگر قابل بررسی باشد اما برخی دیگر از دانشمندان این را یک داستان خیالی می دانند و نمی خواهند راجع به داستان آمدن آنها از جایی خارج از کره زمین بیندیشند، در واقع آنها این جانداران را با منشأ دریایی جایی که بسیاری از گونه های دیگر از این جانداران زندگی می کنند، می شناسند.
تحقیقات روی این جاندار توانسته دیدگاه جدید و جذابی را در بحث چگونگی روند از دست دادن آب مولکول های بدن به دانشمندان ارائه کند.
محققان بر این باورند شناسایی این فرآیند می تواند برای حفاظت از مواد غذایی، تولید واکسن و انتقال DNA مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس این تحقیقات علمی در حقیقت این جاندار با اهدای زندگی خود می تواند برای نجات انسان ها، توسعه و حفظ بهداشت جهانی موجی موثر و شگفت انگیز را به جریان بیندازد.
