Pari_A
کاربر اخراجی
- عضویت
- 2017/02/27
- ارسالی ها
- 2,766
- امتیاز واکنش
- 14,439
- امتیاز
- 746
تکنیک جذب و یونش لیزری با بافت (MALDI) یکی از نیرومندترین روشها برای ورود نمونه ها با جرم مولوکولی بالا به دستگاه طیف سنج جرمی بدون احتمال تفکیکمولکول یا خوشه زایی است. در این روش یون مادر دیده میشود. پدر این روش سایش لیزری بود که مستقیماً نمونه مورد اصابت لیزر قرار میگرفت.
روش اجرا
در این روش نمونه به نسبت خاصی در بافت (ماتریکس) رقیق میشود. به بافت حلال هم افزوده میشود. خاصیت بافت جذب قوی نور لیزر در منطقه فرابنفش یا فروسرخ است. تابش لیزر در طول موجهای خاصی به حلال حاوری نمونه و بافت تابیده میشود و در نهایت یونها در بالای سطح حلال تشکیل میشوند و با اعمال ولتاژ وارد دستگاه طیف سنج زمان پرواز میشوند.
تاریخچه
پیش از ابداع این روش، روش دیگری بنام سایش لیزری موجود بود که در آن با پرتوی از لیزر فرایند گازی و یونی شدن نمونه برای دستگاه طیف سنج جرمی صورت میگرفت. این روش دارای معایبی بویژه بدلیل برخورد مستقیم نور لیزر به نمونه بود. در سال ۱۳۶۷ فرانتز هیلن کاپ و میشل کاراز با استفاده از بافت بعنوان جاذب این روش نو را ابداع کردند.
مکانیسم
با توجه به غلظت کم نمونه، بصورت مولکولهای مجزا درحلال پخش میشود که توسط مولکولهای بافت احاطه شده‌اند. بافت که جاذب قوی تابش است، با جذب تابش گرم میشود و حلال را گرم میکند. قبل از این مرحله بافت (ماده آلی) خشک میشود و یک بلور جامد تشکیل میشود. با گرم شدن نمونه و بافت آن دو بصورت مجموعه ی بافت - نمونه وارد فضای بالای بلور میشود. سپس طی فرایندی ناشناخته بافت از نمونه جدا میشود و انتقال الکترون صورت میگرد و نمونه بصورت یون مثبت در می آید (تنها یکی از فرایندهای پیشنهادی اینگونه است). سپس یونهای وارد محفظه فضای پرواز طیف سنج میشوند. از مزیتهای جانبی این روش تجدید غلظت نمونه در محل مورد اصابت پرتوی لیزر است.
کاربرد
کاربردهای این روش ورود نمونه بدلیل آنکه طیفهای خلوت و دارای یون مادر بویژه برای مولکولهای سنگین دارد گسترده است. در بیوشیمی، تشخیص مولکولهای بزرگ و ...ابزار مطمئنی بحساب می آید
روش اجرا
در این روش نمونه به نسبت خاصی در بافت (ماتریکس) رقیق میشود. به بافت حلال هم افزوده میشود. خاصیت بافت جذب قوی نور لیزر در منطقه فرابنفش یا فروسرخ است. تابش لیزر در طول موجهای خاصی به حلال حاوری نمونه و بافت تابیده میشود و در نهایت یونها در بالای سطح حلال تشکیل میشوند و با اعمال ولتاژ وارد دستگاه طیف سنج زمان پرواز میشوند.
تاریخچه
پیش از ابداع این روش، روش دیگری بنام سایش لیزری موجود بود که در آن با پرتوی از لیزر فرایند گازی و یونی شدن نمونه برای دستگاه طیف سنج جرمی صورت میگرفت. این روش دارای معایبی بویژه بدلیل برخورد مستقیم نور لیزر به نمونه بود. در سال ۱۳۶۷ فرانتز هیلن کاپ و میشل کاراز با استفاده از بافت بعنوان جاذب این روش نو را ابداع کردند.
مکانیسم
با توجه به غلظت کم نمونه، بصورت مولکولهای مجزا درحلال پخش میشود که توسط مولکولهای بافت احاطه شده‌اند. بافت که جاذب قوی تابش است، با جذب تابش گرم میشود و حلال را گرم میکند. قبل از این مرحله بافت (ماده آلی) خشک میشود و یک بلور جامد تشکیل میشود. با گرم شدن نمونه و بافت آن دو بصورت مجموعه ی بافت - نمونه وارد فضای بالای بلور میشود. سپس طی فرایندی ناشناخته بافت از نمونه جدا میشود و انتقال الکترون صورت میگرد و نمونه بصورت یون مثبت در می آید (تنها یکی از فرایندهای پیشنهادی اینگونه است). سپس یونهای وارد محفظه فضای پرواز طیف سنج میشوند. از مزیتهای جانبی این روش تجدید غلظت نمونه در محل مورد اصابت پرتوی لیزر است.
کاربرد
کاربردهای این روش ورود نمونه بدلیل آنکه طیفهای خلوت و دارای یون مادر بویژه برای مولکولهای سنگین دارد گسترده است. در بیوشیمی، تشخیص مولکولهای بزرگ و ...ابزار مطمئنی بحساب می آید
