حسادت فرزند اول به دوم، ده راه برای پیشگیری

  • شروع کننده موضوع ԼƠƔЄԼƳ
  • بازدیدها 166
  • پاسخ ها 0
  • تاریخ شروع

ԼƠƔЄԼƳ

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2016/08/08
ارسالی ها
3,970
امتیاز واکنش
22,084
امتیاز
736
محل سکونت
زیر سقف آسمون
همیشه معرفی کردن یک نوزاد تازه وارد به فرزند اول سخت است، به همین دلیل ضروری است از قبل درباره چگونگی بیان آن فکر کنید. ما در اینجا چند نکته را که به شما در این راه کمک می‌کند، برایتان آورده‌ایم.


نی نی بان: همیشه معرفی کردن یک نوزاد تازه وارد به فرزند اول سخت است، به همین دلیل ضروری است از قبل درباره چگونگی بیان آن فکر کنید. ما در اینجا چند نکته را که به شما در این راه کمک می‌کند، برایتان آورده‌ایم.



76a997b403b7063074ef1263333e92cc.jpg


1. قبل از این که کودک تازه وارد را به او نشان دهید، درباره‌اش با او حرف بزنید و به او بگویید که یک کودک کوچک در شکم مادر است یا حتی عکس‌های سونوگرافی خود را نشانش دهید. همچنین می‌توانید زمانی که کودکتان لگد می‌زند، دست او را بگیرید و روی شکمتان بگذارید تا او نیز نوزاد در راه را احساس کند.



2. زایمان و کودکی او را برایش توضیح دهید. از لحظه زایمان گرفته تا زمانی که او را به خانه آوردید، پوشکش را عوض کردید یا زمانی که به او شیر می‌دادید. در این صورت او نیز از آنچه پیش رو دارد، آگاه خواهد شد.



3. از کودک خود بخواهید تا در چیدمان دکوراسیون نوزاد به شما کمک کند. در خرید اسباب بازی‌ها و انتخاب رنگ اتاق با او مشورت کنید یا حتی هدیه‌ای را خریداری کنید و آن را از طرف او به نوزاد دهید. آنچه اهمیت دارد این است که او را در تمام مراحل، چه قبل از تولد نوزادو چه بعد از آن، شرکت دهید.



4. شریک شدن: این مرحله زمانی است که حس حسادت را در او بوجود می‌آید. آنچه کودکان( به خصوص کودکان زیر 3 سال) را آزار می‌دهد، شریک شدن شما با فرزند دیگری است. مادر مهمترین چیزی است که کودک دارد، بنابراین تقسیم مساوی شما با کودکی دیگر، اگرچه برای شما عادلانه است اما برای کودکتان خیر.

هر چه بیشتر زمان برای کودکان بگذراید باز هم کم است. بهترین راه حل این است زمانی که می‌خواهید از نوزاد خود نگهداری کنید، از کودک نوپای خود نیز کمک بگیرید. برای مثال در زمان تعویض پوشک از او بخواهید تا پوشک تمیز را از جعبه‌اش در آورد و آن را برای شما نگه دارد یا همچنین می‌تواند در حین انجام این کار آهنگی را برای آرام کردن کودک بخواند.

تنها دقت کنید که در زمان‌هایی که وقت کافی برای هر دو فرزند خود دارید، از او کمک بگیرید. گاهی رفع احتیاجات نوزاد آنقدر ضروری است که وقت هیچ کار دیگری را نخواهید داشت.



5. کاری کنید که او احساس مهم بودن کند. در خانواده به او وظیفه‌ای دهید و بگویید که برایتان مهم است. به او بگویید به کمکش احتیاج دارید: «مامان نمی‌تواند این کار را بدون کمک تو انجام دهد.» به او اجازه دهید تا در حمام کردن نوزاد، دادن غذاهای جامد به او(زمانی که می‌تواند آنها را مصرف کند) و غیره به شما کمک کند. برای او لقب بگذارید: «همکار کوچک مامان و بابا». گفتن این جملات تاثیر بسیار زیادی بر او خواهد گذاشت و همه چیز را عوض خواهد کرد. این همان چیزی است که او در این زمان به آن احتیاج دارد.



6. احساسات. همان طور که ما از احساسات خود نگرانیم، کودکان نیز گاهی سعی می‌کنند تا آنها را پنهان کنند. به او یاد دهید تا احساسات خود را درباره موقعیت جدید خانه با نوزاد تازه وارد در میان بگذارد. شما همچنین می‌توانید از او بخواهید تا احساساتش را نقاشی کند یا آنها را با اسباب بازی‌هایش نشان دهد. روش دیگری که شما را در این راه یاری می‌کند این است که احساسات خود را درباره نوزاد بیان کنید تا او نیز به این کار ترغیب شود. به او یاد دهید که تجربه احساسات مختلف امری طبیعی است.



7. اگر احساس کردید کودکتان حسادت می‌کند، ترفندهایی را برای برطرف کردن این حالت او به کار گیرید. به عنوان مثال سعی کنید احساسات خود به نوزاد را در زمان‌هایی که کودکتان خواب است یا با پدرش به پارک رفته است، ابراز کنید. عشق خود به کودک بزرگتان را نیز با لغات محبت آمیز و تحسین برانگیز، در آغـ*ـوش گرفتن و نوازش کردن بیان کنید.



8. همه چیز خوب است و کودکتان نوزاد تازه وارد را پذیرفته است، اما تنها تا زمانی که کودکتان اولین قدم‌ها را بر می‌دارد. کودک شما راه می‌رود، به همه چیز دست می‌زند و آنها را خراب می‌کند. حال چه باید کرد؟



9. در این لحظه شما احتیاج دارید تا برای کودک بزرگ‌تر خود توضیح دهید که او نیز همین کارها را انجام داده است. او نیز در همه چیز کند و کاش و وسایل شما را خراب کرده است. این حرف صبور بودن را به او می‌آموزد. برای جلوگیری از ناراحتی او اسباب بازی‌های مورد علاقه اش را در مکان‌های بلندتری قرار دهید تا دست کودک کوچکتان به آن نرسد.



10. در آخر باید بگویم که نگران نباشید، ناراحت بودن فرزند شما طبیعی است اما شما می‌توانید با راه کارهایی بیان شده آن را کنترل کنید.
 

برخی موضوعات مشابه

بالا