آدم برفی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
فناوري سه بعدي ساليان نسبتا طولاني است که وارد زندگي روزمره بشر شده است و به جهت تأثير خيره کننده اي که بر مخاطب مي گذارد صنايع مختلفي از جمله توليدات سرگرمي و تفريحي را نيز دست خوش تحولات گسترده کرده است. با اين حال کمتر کسي تاکنون به اين موضوع فکر کرده است که فناوري سه بعدي چه تاثيراتي مي تواند بر چشم و خستگي احتمالي آن داشته باشد. پروفسور مارتين بنکس از دانشگاه کاليفرنيا که تخصص اصلي اش در زمينه چشم و بينايي سنجي است در گفتگو با technology review اطلاعات جالب توجهي در اين زمينه ارائه کرده است.
آيا قطعا مي توان گفت فناوري سه بعدي لطمات جدي اي براي سيستم بينايي و حتي عصبي انسان به همراه دارد؟
پيش از هر قضاوتي در اين زمينه بايد گفت فناوري سه بعدي و کاربردي شدن آن طول عمر چندان زيادي ندارد و از آن جا که هيجان خاصي در خود دارد به سرعت در گوشه گوشه ي زندگي انسان ها و از جمله نمايشگرها و دنياي رايانه وارد مي شود. با اين حال در سال هاي اخير شکايات زيادي از افراد مختلف دريافت کرده ايم مبني بر اين که در مقايسه با گذشته دچار ناراحتي هاي عصبي، سر درد ها و حتي خستگي بي سابقه چشمان خود مي شوند. اين دسته از افراد عمدتا کساني هستند که روزانه دقايق و ساعاتي را صرف مشاهده ي تصاوير سه بعدي مي کنند. آن ها خود را با بازي ها و فيلم هاي سه بعدي سرگرم مي کنند. از اين رو به نظر مي رسد ارتباط مستقيمي ميان اين دو مقوله وجود داشته باشد. تحقيقات هنوز در مراحل ابتدايي خود قرار دارند و هنوز نمي توان با قاطعيت در اين زمينه صحبت کرد.
در صورتي که اين فناوري تبعات منفي احتمالي براي سيستم بينايي و سلامت افراد به همراه داشته باشد، چه ارتباطي مي توان ميان ابعاد صفحه نمايشگر و ميزان اين تبعات تصور کرد؟
بررسي ها نشان داده اند افرادي که عمدتا از نمايشگرهاي سه بعدي و همچنين تماشاي بازي و فيلم هاي سه بعدي در صفحات نمايشگر کوچک تر لـ*ـذت مي برند بيشتر دچار ناراحتي هاي مزمن نظير سردرد و خستگي چشممي شوند.
تصاوير سه بعدي چگونه در مغز انسان تجزيه، تحليل و درک مي شوند؟
بدون شک پاسخ به اين پرسش رايج مي تواند به روشن شدن تاثير احتمالي تماشاي فيلم و بازي هاي سه بعدي بر سيستم بينايي کمک کند. فناوري سه بعدي به نوعي مغز را فريب مي دهد. اين فريبکاري به اين صورت انجام مي شود که تصويري واحد براي چشم چپ و تصوير ديگري براي چشم راست نمايش داده مي شود. در ادامه مغز اين تصاوير را به يکديگر لايه لايه کرده تا يک تصوير سه بعدي توليد شود. در سينماها استفاده از عينک هاي مخصوص پولارايزد شده موجب مي شود تا فرد تصاوير را به خوبي درک کرده و تشخيص دهد و البته در تلويزيون ها و نمايشگرهاي سه بعدي اين کار به وسيله شيشه ي مخصوصي صورت مي گيرد تا در نهايت براي هر چشم يک تصوير جدا نمايش داده شود.

برخي محققان بر اين عقيده هستند که تاثير احتمالي فناوري سه بعدي بر چشم ها به توان چشم ها در تمرکز روي تصوير بازمي گردد؟
اين يک مقوله نسبتا پيچيده است و به اين راحتي نمي توان درباره آن صحبت کرد. در نظر داشته باشيد جفت چشم ها در دنياي واقعي و براي نگاه کردن به يک جسم سه بعدي بايد دو کار اصلي را انجام دهند؛ نخست بايد هر دو کار کنند تا شيء مورد نظر در مرکز دو شبکيه قرار گيرد، کار دوم چشم ها در حقيقت همان مرحله تطبيق دادن است. اگر مرحله نخست به درستي صورت نگيرد فرد اشيا را دوتايي مي بيند و البته در صورتي که مرحله تطابق نيز به طرز مناسبي انجام نشود اشيا غيرشفاف تشخيص داده مي شوند. فناوري سه بعدي پيچيدگي هايي را در زمينه انجام صحيح اين دو مرحله ايجاد مي کند زيرا فرد ناچار است در يک فاصله معين چشمان خود را متمرکز کرده، اما نزديک شدن به جسم را در فاصله ديگري تجربه کند. اين تفاوت در فاصله اي که در دنياي سه بعدي همواره رايج است مي تواند منشا سر درد هاي مزمن يا ساير ناراحتي ها باشد. در حقيقت در دنياي سه بعدي ارتباط منطقي ميان دو مرحله ي ياد شده از ميان مي رود.
آيا سردرد و مشکلاتي که اشاره کرديد براي سيستم بينايي در تمامي افرادي که از فناوري سه بعدي استفاده مي کنند روي مي دهد؟
تجربه نشان داده است که اين ناراحتي ها براي همه ي افرادي که از فناوري سه بعدي و فيلم ها و بازي هايي از اين دست استفاده مي کنند روي نمي دهد با اين حال اين اعتقاد وجود دارد که حداقل ناراحتي هاي چشمي و به خصوص خستگي مفرط چشم ها در پي تماشاي فيلم ها و بازي هاي سه بعدي اجتناب ناپذير خواهد بود. البته اين نگراني در خصوص کودکان بيشتر از ساير گروه هاي سني احساس مي شود. کودکاني که با تماشاي فيلم ها و بازي ها در دنياي سه بعدي بزرگ مي شوند ممکن است به نوعي به اين دنياي سه بعدي اعتياد پيدا کرده و دچار ناراحتي هاي چشمي و ساير مشکلاتي شوند که سلامتي آن ها را به شدت در معرض خطر قرار مي دهد.
آيا تماشاي فيلم ها در دنياي سه بعدي در سينماها نيز اين تبعات را براي سلامتي افراد به دنبال دارد؟
همان طور که گفته شد هر چه صفحه نمايشگري که اين نوع فيلم ها در آن نمايش داده مي شود کوچک تر باشد تبعات منفي به مراتب بيشتري در پي خواهد بود. البته من در خصوص تماشاي اين فيلم ها در سينماها نگراني چنداني ندارم چون در اين فضاها فاصله فرد تا پرده سينما زياد است. نگراني اصلي به تماشاي مفرط و هميشگي اين فيلم ها و بازي ها در نمايشگرهاي کوچک تر است.
شيوه هايي براي مقابله به اين اثرات ارائه شده است؟
در سال هاي اخير تلاش هايي در اين خصوص آغاز شده است. اتفاقا ما نيز در گروه تحقيقاتي خود روي دستگاهي کار مي کنيم که مشکلات ناشي از تماشاي فيلم ها و بازي ها در دنياي سه بعدي را از ميان مي برد. اين دستگاه شامل دو لنز است که هر يک در برابر يکي از چشم ها قرار مي گيرد و با تمرکز روي تصوير مانع از ايجاد ناهماهنگي در درک تصوير مي شود. ما اين دستگاه را روي 17 داوطلب در حين تماشاي بازي يا فيلم در دنياي سه بعدي مورد بررسي قرار داده و به نتايج اميدوارکننده اي نيز دست پيدا کرديم. عمده اين افراد معتقد بودند زماني که از اين دستگاه در حين تماشاي فيلم هاي سه بعدي استفاده مي کردند ناراحتي هاي چشمي و سر درد به مراتب کمتري را تجربه مي کردند.
مهدي پيرگزي – جام جم
آيا قطعا مي توان گفت فناوري سه بعدي لطمات جدي اي براي سيستم بينايي و حتي عصبي انسان به همراه دارد؟
پيش از هر قضاوتي در اين زمينه بايد گفت فناوري سه بعدي و کاربردي شدن آن طول عمر چندان زيادي ندارد و از آن جا که هيجان خاصي در خود دارد به سرعت در گوشه گوشه ي زندگي انسان ها و از جمله نمايشگرها و دنياي رايانه وارد مي شود. با اين حال در سال هاي اخير شکايات زيادي از افراد مختلف دريافت کرده ايم مبني بر اين که در مقايسه با گذشته دچار ناراحتي هاي عصبي، سر درد ها و حتي خستگي بي سابقه چشمان خود مي شوند. اين دسته از افراد عمدتا کساني هستند که روزانه دقايق و ساعاتي را صرف مشاهده ي تصاوير سه بعدي مي کنند. آن ها خود را با بازي ها و فيلم هاي سه بعدي سرگرم مي کنند. از اين رو به نظر مي رسد ارتباط مستقيمي ميان اين دو مقوله وجود داشته باشد. تحقيقات هنوز در مراحل ابتدايي خود قرار دارند و هنوز نمي توان با قاطعيت در اين زمينه صحبت کرد.
در صورتي که اين فناوري تبعات منفي احتمالي براي سيستم بينايي و سلامت افراد به همراه داشته باشد، چه ارتباطي مي توان ميان ابعاد صفحه نمايشگر و ميزان اين تبعات تصور کرد؟
بررسي ها نشان داده اند افرادي که عمدتا از نمايشگرهاي سه بعدي و همچنين تماشاي بازي و فيلم هاي سه بعدي در صفحات نمايشگر کوچک تر لـ*ـذت مي برند بيشتر دچار ناراحتي هاي مزمن نظير سردرد و خستگي چشممي شوند.
تصاوير سه بعدي چگونه در مغز انسان تجزيه، تحليل و درک مي شوند؟
بدون شک پاسخ به اين پرسش رايج مي تواند به روشن شدن تاثير احتمالي تماشاي فيلم و بازي هاي سه بعدي بر سيستم بينايي کمک کند. فناوري سه بعدي به نوعي مغز را فريب مي دهد. اين فريبکاري به اين صورت انجام مي شود که تصويري واحد براي چشم چپ و تصوير ديگري براي چشم راست نمايش داده مي شود. در ادامه مغز اين تصاوير را به يکديگر لايه لايه کرده تا يک تصوير سه بعدي توليد شود. در سينماها استفاده از عينک هاي مخصوص پولارايزد شده موجب مي شود تا فرد تصاوير را به خوبي درک کرده و تشخيص دهد و البته در تلويزيون ها و نمايشگرهاي سه بعدي اين کار به وسيله شيشه ي مخصوصي صورت مي گيرد تا در نهايت براي هر چشم يک تصوير جدا نمايش داده شود.

برخي محققان بر اين عقيده هستند که تاثير احتمالي فناوري سه بعدي بر چشم ها به توان چشم ها در تمرکز روي تصوير بازمي گردد؟
اين يک مقوله نسبتا پيچيده است و به اين راحتي نمي توان درباره آن صحبت کرد. در نظر داشته باشيد جفت چشم ها در دنياي واقعي و براي نگاه کردن به يک جسم سه بعدي بايد دو کار اصلي را انجام دهند؛ نخست بايد هر دو کار کنند تا شيء مورد نظر در مرکز دو شبکيه قرار گيرد، کار دوم چشم ها در حقيقت همان مرحله تطبيق دادن است. اگر مرحله نخست به درستي صورت نگيرد فرد اشيا را دوتايي مي بيند و البته در صورتي که مرحله تطابق نيز به طرز مناسبي انجام نشود اشيا غيرشفاف تشخيص داده مي شوند. فناوري سه بعدي پيچيدگي هايي را در زمينه انجام صحيح اين دو مرحله ايجاد مي کند زيرا فرد ناچار است در يک فاصله معين چشمان خود را متمرکز کرده، اما نزديک شدن به جسم را در فاصله ديگري تجربه کند. اين تفاوت در فاصله اي که در دنياي سه بعدي همواره رايج است مي تواند منشا سر درد هاي مزمن يا ساير ناراحتي ها باشد. در حقيقت در دنياي سه بعدي ارتباط منطقي ميان دو مرحله ي ياد شده از ميان مي رود.
آيا سردرد و مشکلاتي که اشاره کرديد براي سيستم بينايي در تمامي افرادي که از فناوري سه بعدي استفاده مي کنند روي مي دهد؟
تجربه نشان داده است که اين ناراحتي ها براي همه ي افرادي که از فناوري سه بعدي و فيلم ها و بازي هايي از اين دست استفاده مي کنند روي نمي دهد با اين حال اين اعتقاد وجود دارد که حداقل ناراحتي هاي چشمي و به خصوص خستگي مفرط چشم ها در پي تماشاي فيلم ها و بازي هاي سه بعدي اجتناب ناپذير خواهد بود. البته اين نگراني در خصوص کودکان بيشتر از ساير گروه هاي سني احساس مي شود. کودکاني که با تماشاي فيلم ها و بازي ها در دنياي سه بعدي بزرگ مي شوند ممکن است به نوعي به اين دنياي سه بعدي اعتياد پيدا کرده و دچار ناراحتي هاي چشمي و ساير مشکلاتي شوند که سلامتي آن ها را به شدت در معرض خطر قرار مي دهد.
آيا تماشاي فيلم ها در دنياي سه بعدي در سينماها نيز اين تبعات را براي سلامتي افراد به دنبال دارد؟
همان طور که گفته شد هر چه صفحه نمايشگري که اين نوع فيلم ها در آن نمايش داده مي شود کوچک تر باشد تبعات منفي به مراتب بيشتري در پي خواهد بود. البته من در خصوص تماشاي اين فيلم ها در سينماها نگراني چنداني ندارم چون در اين فضاها فاصله فرد تا پرده سينما زياد است. نگراني اصلي به تماشاي مفرط و هميشگي اين فيلم ها و بازي ها در نمايشگرهاي کوچک تر است.
شيوه هايي براي مقابله به اين اثرات ارائه شده است؟
در سال هاي اخير تلاش هايي در اين خصوص آغاز شده است. اتفاقا ما نيز در گروه تحقيقاتي خود روي دستگاهي کار مي کنيم که مشکلات ناشي از تماشاي فيلم ها و بازي ها در دنياي سه بعدي را از ميان مي برد. اين دستگاه شامل دو لنز است که هر يک در برابر يکي از چشم ها قرار مي گيرد و با تمرکز روي تصوير مانع از ايجاد ناهماهنگي در درک تصوير مي شود. ما اين دستگاه را روي 17 داوطلب در حين تماشاي بازي يا فيلم در دنياي سه بعدي مورد بررسي قرار داده و به نتايج اميدوارکننده اي نيز دست پيدا کرديم. عمده اين افراد معتقد بودند زماني که از اين دستگاه در حين تماشاي فيلم هاي سه بعدي استفاده مي کردند ناراحتي هاي چشمي و سر درد به مراتب کمتري را تجربه مي کردند.
مهدي پيرگزي – جام جم
