اول باید بررسی شود که آیا کسی از اطرافیان رفتار خودزنی را انجام می دهد یا نه؟
چون کودکان بسایر الگو برداری می کند لذا اگر کودکتان شاهد این سبک رفتار در اطرافیان باشد قطعا الگو برداری میکند.
در ثانی خودزنی در دوره ای از زندگی در اکثر کودکان رخ میدهد.
اول شما باید بی توجهی کنید.
اگر کودکتان با خودزنی به اهدافش می رسد سعی کنید اصلا این کار را نکنید تا کودکتان متوجه شود که با خودزنی به چیزی نخواهد رسید.
تا جایی که می توانید در هنگام رخ دادن این رفتار حواس کودکتان را پرت کنید تا این رفتار ادامه نیابدو
اگر حواس پرتی سودی نداشت از روش محرومیت استفاده کنید مثلا بگویید:
چون تو خودت را زدی و گریه راه انداختی دفعه بعد تو را به پارک نمی آورم و کودکتان را به منزل ببرید.
ضمنا بررسی جدی کنید، ببینید در شرایط اخیر فرزندتان چه تغییری ایجاد شده است که باعث بروز حالات عصبی در وی است؟
چون کودکان بسایر الگو برداری می کند لذا اگر کودکتان شاهد این سبک رفتار در اطرافیان باشد قطعا الگو برداری میکند.
در ثانی خودزنی در دوره ای از زندگی در اکثر کودکان رخ میدهد.
اول شما باید بی توجهی کنید.
اگر کودکتان با خودزنی به اهدافش می رسد سعی کنید اصلا این کار را نکنید تا کودکتان متوجه شود که با خودزنی به چیزی نخواهد رسید.
تا جایی که می توانید در هنگام رخ دادن این رفتار حواس کودکتان را پرت کنید تا این رفتار ادامه نیابدو
اگر حواس پرتی سودی نداشت از روش محرومیت استفاده کنید مثلا بگویید:
چون تو خودت را زدی و گریه راه انداختی دفعه بعد تو را به پارک نمی آورم و کودکتان را به منزل ببرید.
ضمنا بررسی جدی کنید، ببینید در شرایط اخیر فرزندتان چه تغییری ایجاد شده است که باعث بروز حالات عصبی در وی است؟