MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
محققان کشف کرده اند که جای چنگال های پیدا شده، نشان از توالی چپ به راست و راست به چپ هماهنگ شده ای می دهد.
آنچه از خراش ها باقی مانده، جای دو پای دایناسوری است که نشان می دهد این جانور در طول این رودخانه شنا می کرده و در جایی که عمق آب کمتر بوده، شست پاهایشان ته رودخانه را لمس می کرده است.
فاصله بین هر دو رد پنجه پشت سر هم، حدود 15 متر اندازه گیری شده است که به گفته محققان، بر توانایی این دایناسور در شنا با حرکات هماهنگ شده پا را نشان می دهد.
حدس زده می شود که جای پنجه های کشف شده متعلق به دایناسور گوشتخواری از خانواده تروپاد است که طبق برآورد انجام شده ران آن تقریبا یک متر طول داشته است.
این رودخانه که برای بیش از صد میلیون سال اسرار شنای ماهرانه دایناسورها را در سـ*ـینه خود حفظ کرده بود، هنوز هم جایی در میان استان ژچوآن در جنوب کشور چین جاری است.
جاپاهای فسیل شده بسیار ناهموار و در برخی موارد از گل پر شده است. این موضوع نشان می دهد که در زمان دایناسورها این رودخانه گاهی کم آب یا حتی خشک می شده و زمانی سیلاب های خروشان، آن را به گذرگاهی تندرو برای جابه جایی در طول رودخانه تبدیل می کرده است.
احتمالا در دوران پرآبی دایناسورهایی را دیده که خود را به دست جریان قوی آب رودخانه سپرده اند تا در جستجوی غذا، راهی سرزمینی در پایین دست شوند.
در کف این رودخانه جا پاهای زیادی از تروپادها و سوروپادهای چهارپای غول پیکر (سوسمارهای عظیم الجثه و گیاهخواران دوران کرتاسه و ژوراسیک) پیدا شده است. به همین دلیل محققان این رودخانه را «بزرگراه آبی دایناسورها» نامیده اند.
البته صرفا بر پایه جای پنجه های باقیمانده از دایناسورها در بستر رودخانه نمی توان بدقت هویت دایناسوری که صد میلیون سال پیش در آب این رودخانه شنا می کرده است، تشخیص داد، اما پژوهشگران فکر می کنند صاحب این پنجه های قوی می توانسته تیرانوسور (دایناسوری گوشتخوار از دوره کرتاسه) یا سینوکالیوپتریکس (دایناسور گوشتخواری با سه متر ارتفاع که بزرگ ترین دایناسور شناخته شده از نوع خود تا به امروز است) باشد.
دانشمندان از شواهدی که از قبل به دست آمده می دانستند که هر دوی این شکارچیان خونخوار صدها میلیون سال پیش در این منطقه از چین زندگی می کردند.
