بیوگرافی خواننده ها درباره تام ويتس، صداي گوشخراش

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]روزنامه اعتماد - رسول صفات: اغلب کلاهي را تا روي پيشاني اش پايين کشيده و سيگاري از گوشه لبش آويزان است. مي گويد، مي خواند و گاهي هم تصنيف هاي عاشقانه مي نويسد، که برخي از آنها توسط «ايگلز»، «لي جونز» و ديگران اجرا شده.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نوازنده گيتار، ترومپت، آکاردئون، کيبورد و گاهي هم ساکسيفون است. اشعار را خودش مي نويسد، از 1985 همسرش کا ترين در نوشتن اشعار به او کمک مي کند، صدايي منحصر به فرد دارد که مخصوص خودش است و از بزرگان موسيقي جز و بلوز محسوب مي شود.
[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] تام ويتس که ادعا مي کند در يک تاکسي در حال حرکت به دنيا آمده، بزرگ شده کاليفرنيا است. در دوران نوجواني در يک ماشين مي خوابيد و جلوي در کلوپ شبانه لس آنجلس درباني مي کرد و همان جا بود که فکر کرد بايد ترانه هايي را که در سر مي پروراند بنويسد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نوازندگي را در سال 1969 اولين بار در کلوپ Troubadour L.A.،S شروع کرد، خيلي زود از ماشين بيرون آمد و در هتل Tropicana L.A.،S جايي که مورد علاقه ستاره هاي راک بود اقامت گزيد. تام ويتس در سال 1972 Closing Time را به عنوان اولين آلبوم خود ضبط کرد. با وجود توفيق اندک اين اثر در بازار فروش، قطعه(0155) توسط «ايگلز» بازنوازي شد.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سال بعد ويتس بيشتر وقتش را در تورهاي مختلف با اجراي ساکسيفون، بيس و درام گذراند يا با فرانک زاپا و گروهش همکاري مي کرد. 1975 ويتس تعداد کمي از طرفداران داخلي خود را داشت ولي به دلايل مالي مجبور بود گروه سه نفره اش را منحل کند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]هرچند در همان سال ويتس به کمک يکي از دوستانش، يکي از هوادارانش و يک نوازنده ساکسيفون گروه چهار نفره يي را براي ضبط Nighthawks at the Dinner گردآوري کرد. سال بعد نيز چند تور امريکايي - اروپايي برگزار کرد که نسبتاً مورد قبول بود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]همان سال در لندن کار بعدي را با نام Small Change ضبط کرد. Foreign Affair (1977) شامل اجراي دوصدايي با بت ميدلر بود و در Blue Valentine براي اولين بار از گيتار الکتريک در آلبومش استفاده کرد. در سال1978 تام ويتس نقش يک پيانيست کافه يي را در فيلم« کوچه بهشت» (سيلوستر استالونه) ايفا کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]فعاليت سينمايي او با ساختن موزيک متن فيلم «درباره پول» در سال بعد ادامه يافت و بعدها درسال 1985 دو قطعه ديگر براي مستند «بچه هاي خيابان سياتل» و فيلم Streetwise ساخت و از بهترين موسيقي فيلم هايي که ساخته مي توان به موزيک متن فيلم «شب روي زمين» (جيم جارموش) در سال 1992 اشاره کرد.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]موزيکي که براي فيلم One from the heart فرانسيس فورد کاپولاساخت نامزد دريافت اسکار شد. همين امر سبب شد که کاپولااو را در چند فيلم ديگرش ازجمله «کاتن کلاب»، «ماهي پرجنب وجوش»، «حاشيه نشينان» و «دراکولاي برام استوکر» که در آن ويتس نقشي به يادماندني را خلق کرد شرکت دهد. او در فيلم هاي ديگري چون «سقوط با قانون»، «قهوه و سيگار» هر دو از جيم جارموش و برش هاي کوتاه (رابرت آلتمن) به عنوان بازيگر حضور داشته است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]Heartbreak and vine با حضور پررنگ تر صداي گيتار الکتريک بيشترين فروش را تا آن زمان براي ويتس داشت. او دست از هرگونه تغيير صدا برداشت و با صداي واقعي خودش که صداي عجيب و غريب وگوشخراش بود کارهاي بعدي را اجرا کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]Swordfish trombones يک کار راک آزمايشي بود با دامنه سوررئاليستي و تنظيم ارکستري که خود ويتس از آن به عنوان سروصداي ارکستر از يک گورستان اتومبيل ياد مي کند.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]Rain Dogs از بر ترين کارهاي اوست که ادامه يي بر کار راک بود. در اين آلبوم صداي تام ويتس را بيشتر از پشت يک بلندگوي دستي مي شنويم. پس از آن بود که خوانندگان ديگر کارهاي ويتس را با همان صدا بازخواني کردند.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]Franks wild years براساس ترانه هايي بود که تام ويتس و همسرش «کا ترين برنان» باهم نوشته بودند. اشعار راجع به خواننده يي گمنام بود که روي نيمکت پارک دراز کشيده و از سرما به حال مرگ افتاده و زندگي اش را در توهم تجسم مي کرد. Big time هم فيلمي بود که خود تام ويتس از بر ترين کنسرت هايش تهيه کرده است. سال 1992 آلبوم Bone machine برنده جايزه گرمي شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]«سوار سياه» در شهر وايمار آلمان، نتيجه همکاري تام ويتس با پيشگامان طراحي و کارگرداني تئاتر رابرت ويلسن و آرتور ويليام بود. ويتس و ويلسن سال 93 همکاري دوباره يي در اجراي نسخه جديد آليس در سرزمين عجايب داشتند. ويتس همچنين در گروه جز و راک Primusش sailing the seas of cheese و در لندن با گوين برايزر (آهنگساز) در اثري عجيب و غريب که سال 93 برايزر آن را رهبري کرد در نقش يک دائم الخمر که سرود هايي را زير لبي نجوا مي کند، حضور يافت.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

​

[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]پس از مدتي غيبت در سال 1999دوباره به صحنه کنسرت بازگشت. Mule Variation در کاليفرنيا ضبط و روانه بازار شد. فروش اين آخرين اثر به حدي غيرمنتظره بود که به بالاترين جايگاه در نمودار آلبوم هايش رسيد و مقدمه يي شد براي اولين تورش طي اين دهه و مضاف بر اين به خاطر بهترين آلبوم مدرن فولکلوريک دوباره جايزه گرمي ديگري نصيب تام ويتس کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سال بعد در دانمارک با کا ترين برنان و ويلسن دوباره همکاري کرد. ويتس اکنون67ساله است. او تا سال 2007 ، 34 آلبوم، 58 قطعه موسيقي براي فيلم و سريال هاي مختلف و 26 فيلم سينمايي در پرونده هنري اش داشته. از طرفداران پروپاقرص باب ديلن و از جمله پرکار ترين هنرمندان جهان در زمينه موسيقي به شمار مي رود.[/BCOLOR]​