- عضویت
- 2015/09/05
- ارسالی ها
- 9,323
- امتیاز واکنش
- 41,933
- امتیاز
- 1,139
دستکاری ژنتیکی گیاهان؛ چالش پیش روی علم
دستکاری ژنتیکی خوراکی ها و گیاهان یکی از مسایل مناقشه برانگیز زندگی اجتماعی امروز است. این موضوع؛ مصداق بارزی است از اینکه چگونه تحولات علمی ؛ چالش های اخلاقی؛ اجتماعی یا حتی فلسفی به همراه خود می آورند. چالش هایی که پیش از آن وجود نداشته اند. مساله تغییر ژنتیکی هم یکی از این موارد علوم جدید است که موافقان و مخالفان بسیاری دارد و بحث های داغی پیرامون آن در جریان است.
در مطالعه ای که در آگوست سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده انجام شده بود؛ تنها ۲۴ درصد از افراد در پاسخ به این سوال که “آیا تا به حال خوراکی هایی که از نظر ژنتیکی دستکاری شده اند خورده اید؟” پاسخ مثبت دادند. البته آنها اطلاعی از اینکه کدام خوراکی ها دستکاری ژنتیکی شده یا نشده اند نداشته اند. چرا که طبق آمارها تقریبا دو سوم خوراکی های فرآوری شده در این کشور اساسا از نظر ژنتیکی تغییر یافته محسوب می شوند. (راب دوسال؛ ۲۰۰۵).
طبق آمارهای همین سال ۲۰۰۳؛ ۸۱ درصد سویا ها؛ ۴۰ درصد ذرت ها و ۷۳ درصد پنبه ها در این کشور از نظر ژنتیکی دستکاری شده بودند. اداره تغذیه و دارو زدن برچسب خاص بر روی اغلب خوراکی هایی که دستکاری ژنتیکی شده اند را ضروری نمی دانست. به همین جهت تشخیص اینکه کدامیک از خوراکی ها تغییر ژنتیکی یافته اند عملا غیر ممکن بود. البته سالها پیش از اینکه انسان از ژنتیک و مفهوم آن اطلاعی داشته باشد ؛ روشهای کشاورزی وجود داشته که طی آن با پرورش انتخابی؛ اصلاح نژاد انجام می شده است.
مثلا ذرت های امروزی محصول ۵۰۰۰ سال پرورش انتخابی است و نیای آن یک علف وحشی مکزیکی به نام Teosint بوده که فقط چند دانه خوراکی داشته و اصلا شبیه به ذرت امروزی نیست! این فرایند پرورش انتخابی توسط کشاورزان به گونه ای انجام شده که ذرت های دارای دانه های بیشتر؛ بازده بیشتر؛ مقاوت بیشتر در برابر آفات و … انتخاب می شدند و بدین ترتیب حتی قبل از عصر ژنومیک نیز این دستکاری با دخالت انسان و به روش پرورش انتخابی انجام می شده موضوع جدیدی نیست. اما در نظر بسیاری ؛ کاربرد بیوتکنولوژی در کشاورزی؛ دخالت انسان در کار خداوند محسوب شده و نادرست است. پرنس چارلز ولیعهد انگلستان یکی از مخالفان دستکاری ژنتیکی گیاهان است و می گوید: ٬ من اعتقاد دارم که اقدام به دستکاری ژنتیکی؛ انسان را به حیطه ای وارد می کند که فقط و فقط متعلق به خداوند است٬ . البته این استدلال نمی تواند صحیح باشد چون انسان هزاران سال است که ژنوم منابع غذایی را دستکاری کرده است. سوزان مک کاچ Susan R. McCouch متخصص برنج در دانشگاه کورنل Cornell می گوید: هر محصولی که ما امروزه می خو ریم از نظر ژنتیکی دستکاری شده و تغییر یافته است. انسان ها با پرورش انتخابی این تغییر را به گیاهان و مواد خوراکی تحمیل کرده اند. مهمترین استدلالها علیه این تغییرات ژنتیکی نگرانی از تبعات و پیامدهای آن در سالهای آینده است. هر ساله آفت ذرت سوراخ کن بیش از یک میلیارد دلار به مزارع ذرت خسارت وارد می کند. پژوهشگران بیوتکنولوژی با دستکاری ژنتیکی توانستند این بحران را تا حد زیادی حل کنند. اما مخالفان دستکاری ژنتیکی بیم آن را دارند که ذرت مقاوم به آفت ممکن است لارو پروانه ها (مثلا مونارچ Monarch) رااز بین ببرد و چرخه غذایی را تغییر دهد. مثلا تصور کنید با از بین رفتن علف ها در مزارع کشاورزی؛ دانه این علف ها که منبع غذایی مهمی برای چکاوک ها و برخی پرندگان دیگر است نیز از بین می رود و این نگرانی وجود دارد که دستکاری ژنتیکی ؛ چرخه غذایی را تغییر داده و بنابراین مثلا منجر به کاهش جمعیت پرندگان نغمه خوان شود یا بسیاری از پیامد های دیگر.
در ژاپن و استرالیا و بسیاری از کشورهای اروپایی برچسب زدن به خوراکی های تغییرژنتیکی یافته الزامی است. راب دسال Rob DeSalle در کتاب به ژنوم خوش آمدید Welcome to the Genome می نویسد: غذاهای حاصل از ارگانیسم های تغییر ژنتیکی یافته ؛ برای سلامت انسان خطری بیشتر از سایر غذاها ندارند. اگرچه که مصرف کنندگان هنوز نگران این موضوع اند.
@charsooyelm
دستکاری ژنتیکی خوراکی ها و گیاهان یکی از مسایل مناقشه برانگیز زندگی اجتماعی امروز است. این موضوع؛ مصداق بارزی است از اینکه چگونه تحولات علمی ؛ چالش های اخلاقی؛ اجتماعی یا حتی فلسفی به همراه خود می آورند. چالش هایی که پیش از آن وجود نداشته اند. مساله تغییر ژنتیکی هم یکی از این موارد علوم جدید است که موافقان و مخالفان بسیاری دارد و بحث های داغی پیرامون آن در جریان است.
در مطالعه ای که در آگوست سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده انجام شده بود؛ تنها ۲۴ درصد از افراد در پاسخ به این سوال که “آیا تا به حال خوراکی هایی که از نظر ژنتیکی دستکاری شده اند خورده اید؟” پاسخ مثبت دادند. البته آنها اطلاعی از اینکه کدام خوراکی ها دستکاری ژنتیکی شده یا نشده اند نداشته اند. چرا که طبق آمارها تقریبا دو سوم خوراکی های فرآوری شده در این کشور اساسا از نظر ژنتیکی تغییر یافته محسوب می شوند. (راب دوسال؛ ۲۰۰۵).
طبق آمارهای همین سال ۲۰۰۳؛ ۸۱ درصد سویا ها؛ ۴۰ درصد ذرت ها و ۷۳ درصد پنبه ها در این کشور از نظر ژنتیکی دستکاری شده بودند. اداره تغذیه و دارو زدن برچسب خاص بر روی اغلب خوراکی هایی که دستکاری ژنتیکی شده اند را ضروری نمی دانست. به همین جهت تشخیص اینکه کدامیک از خوراکی ها تغییر ژنتیکی یافته اند عملا غیر ممکن بود. البته سالها پیش از اینکه انسان از ژنتیک و مفهوم آن اطلاعی داشته باشد ؛ روشهای کشاورزی وجود داشته که طی آن با پرورش انتخابی؛ اصلاح نژاد انجام می شده است.
مثلا ذرت های امروزی محصول ۵۰۰۰ سال پرورش انتخابی است و نیای آن یک علف وحشی مکزیکی به نام Teosint بوده که فقط چند دانه خوراکی داشته و اصلا شبیه به ذرت امروزی نیست! این فرایند پرورش انتخابی توسط کشاورزان به گونه ای انجام شده که ذرت های دارای دانه های بیشتر؛ بازده بیشتر؛ مقاوت بیشتر در برابر آفات و … انتخاب می شدند و بدین ترتیب حتی قبل از عصر ژنومیک نیز این دستکاری با دخالت انسان و به روش پرورش انتخابی انجام می شده موضوع جدیدی نیست. اما در نظر بسیاری ؛ کاربرد بیوتکنولوژی در کشاورزی؛ دخالت انسان در کار خداوند محسوب شده و نادرست است. پرنس چارلز ولیعهد انگلستان یکی از مخالفان دستکاری ژنتیکی گیاهان است و می گوید: ٬ من اعتقاد دارم که اقدام به دستکاری ژنتیکی؛ انسان را به حیطه ای وارد می کند که فقط و فقط متعلق به خداوند است٬ . البته این استدلال نمی تواند صحیح باشد چون انسان هزاران سال است که ژنوم منابع غذایی را دستکاری کرده است. سوزان مک کاچ Susan R. McCouch متخصص برنج در دانشگاه کورنل Cornell می گوید: هر محصولی که ما امروزه می خو ریم از نظر ژنتیکی دستکاری شده و تغییر یافته است. انسان ها با پرورش انتخابی این تغییر را به گیاهان و مواد خوراکی تحمیل کرده اند. مهمترین استدلالها علیه این تغییرات ژنتیکی نگرانی از تبعات و پیامدهای آن در سالهای آینده است. هر ساله آفت ذرت سوراخ کن بیش از یک میلیارد دلار به مزارع ذرت خسارت وارد می کند. پژوهشگران بیوتکنولوژی با دستکاری ژنتیکی توانستند این بحران را تا حد زیادی حل کنند. اما مخالفان دستکاری ژنتیکی بیم آن را دارند که ذرت مقاوم به آفت ممکن است لارو پروانه ها (مثلا مونارچ Monarch) رااز بین ببرد و چرخه غذایی را تغییر دهد. مثلا تصور کنید با از بین رفتن علف ها در مزارع کشاورزی؛ دانه این علف ها که منبع غذایی مهمی برای چکاوک ها و برخی پرندگان دیگر است نیز از بین می رود و این نگرانی وجود دارد که دستکاری ژنتیکی ؛ چرخه غذایی را تغییر داده و بنابراین مثلا منجر به کاهش جمعیت پرندگان نغمه خوان شود یا بسیاری از پیامد های دیگر.
در ژاپن و استرالیا و بسیاری از کشورهای اروپایی برچسب زدن به خوراکی های تغییرژنتیکی یافته الزامی است. راب دسال Rob DeSalle در کتاب به ژنوم خوش آمدید Welcome to the Genome می نویسد: غذاهای حاصل از ارگانیسم های تغییر ژنتیکی یافته ؛ برای سلامت انسان خطری بیشتر از سایر غذاها ندارند. اگرچه که مصرف کنندگان هنوز نگران این موضوع اند.
@charsooyelm
