دسیپرامین

[Ayt@z]

موارد مصرف دسیپرامین
اين دارو براي درمان بيماري افسردگي به‌كار مي رود.
مکانیسم اثر دسیپرامین
دزيپرامين از طريق مهار برداشت مجدد نوراپي‌نفرين‌ و سروتونين توسط غشاء پايانه سلول عصبي پيش‌سيناپسي ، غلظت آنها را در سيستم عصبي مركزي افزايش مي‌دهد.
فارماکوکینتیک دسیپرامین
اين دارو پس از تجويز خوراكي به سرعت و به طور كامل جذب مي‌شود. داراي متابوليسم گذر اول كبدي است. دارو فاقد متابوليت فعال است. 96% آن به پروتئينهاي پلاسما متصل مي‌شود. دفع دارو از طريق كليه است. نيمه عمر دارو 27-12 ساعت زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته مي‌باشد.
عوارض جانبی دسیپرامین
خشكي‌دهان ، تاري ديد( اختلال در تطابق، افزايش داخل چشم)، يبوست تهوع، اشكال در ادرار كردن، عوارض‌ قلبي-عروقي ، تداخل در فعاليت‌ جنسي،‌تغييرات قند خون، افزايش‌ اشتها و وزن از عوارض جانبي اين دارو است.
تداخلات دارویی دسیپرامین
مصرف همزمان با داروهاي ضد آريتمي را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان این دارو با مهاركننده‌هاي آنزيم MAO باعث تحريك CNS و بالا رفتن فشار خون مي‌گردد. . اين دارو از طريق كاهش آستانه تشنج با اثر داروهاي ضد صرع مقابله مي‌كند.بعضي از داروهاي ضد صرع با كاهش غلظت پلاسمايي اين دارو، اثر ضد افسردگي آن را كاهش مي‌دهند. اين دارو اثر پائين‌آورنده فشار خون كلونيدين و گوانتيدين را كاهش مي دهد و در صورت قطع ناگهاني اين دو دارو خطر افزايش فشار خون زياد مي‌شود. مصرف همزمان اين دارو با فنوتيازين‌ها موجب افزايش عوارض جانبي آنتي موسكاريني مي‌شود. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي مقلد سمپاتيك ممكن است سبب تشديد عوارض قلبي – عروقي و احتمالا بروز آريتمي‌ تاكي‌كاردي يا افزايش فشار خون شود. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد تيروئيد، ممكن است خطر بروز اگرانولوسيتوز را افزايش دهد. مصرف همزمان فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS با اين دارو ممكن است سبب بروز ضعف شديد CNS ضعف تنفسي و كاهش فشار خون شود.

 

[Ayt@z]

هشدار ها دسیپرامین
در موارد زير مصرف اين داو بايد با احتياط فراوان صورت‌ گيرد:
الكسيم حاد،آسم، اختلالات دو قطبي، اختلالات خوني و گوارشي، گلوكوم با زاويه باريك، افزايش فشار كره چشم، پركاري تيروئيد، هيپرتروفي پروستات ، عيب‌كار كليه، اسكيزوفرني، حملات تشنجي، حساسيت به داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي و احتباس ادرار.
توصیه های دارویی دسیپرامین
. از قطع ناگهاني مصرف دارو بايد پرهيز شود. در صورت نياز، كاهش مقدار مصرف بايد تدريجي و در طول يك دوره‌ حداقل 4 هفته‌اي انجام شود
2. در هفته‌هاي اول درمان به دليل افزايش تمايل خودكشي بيمار بايد تحت نظر باشد.
3. بيش از يك داروي ضد افسردگي در يك زمان نبايد تجويز شود.
4. براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل 6-1 هفته وقت لازم است.
5. به علت نيمه عمر طولاني دارو ، تجويز يكباره مقادير‌آن در موقع خواب ، كفايت مي كند.
6. بايد به بيمار ياد آوري شود كه در صورت بروز علائم آنتي موسكاريني به درمان ادامه دهد، چون به اين اثرات تا حدي تحمل حاصل مي‌شود.
7. در صورت مصرف مهار كننده آنزيم MAO توسط بيمار بايد دو هفته بعد از قطع آنها، مصرف اين دارو را آغاز كند.
8. در صورت ضرورت مصرف داروي مهاركننده MAO بايد حداقل يك هفته میان قطع اين دارو و شروع داروي جديد فاصله زماني ايجاد شود.
9. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
10. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو،اگر رژيم درماني به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به يادآوردن آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اينكه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد. اگر رژيم درماني بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نبايد هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در اين موارد با پزشك مشورت گردد.
11. به دليل احتمال بروز منگي و سرگيجه، هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
12. با مصرف اين دارو، خشكي دهان ممكن است بروز نمايد. در صورت تداوم اين عارضه به مدت بيش از 2 هفته، بايد به پزشك مراجعه نمود.
13. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. لذا ضروري است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
14. بيمار بايد 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
15. در صورت نياز به هر‌گونه عمل جراحي يا درمان اضطراري ، پزشك بايد از مصرف دارو مطلع شود.
دارو های هم گروه دسیپرامین
Amitriptyline
Amoxapine
Clomipramine
Doxepin
Imipramine
Trimipramine
Maprotiline
Nortriptyline
Protriptyline