- عضویت
- 2015/11/20
- ارسالی ها
- 2,399
- امتیاز واکنش
- 24,204
- امتیاز
- 706
چرا كودكمان جيغ ميزند ؟
فریاد زدن های مکرر کودک
گاهی میتواند به علت روشهای تربیتی اشتباه والدین باشد .
جیغهای کودک برای بسیاری از مادران علیالخصوص مادرانی که از کمبود خواب رنج میبرند آزاردهنده است . اما این فرآیند در ماههای اول زندگی برای کودک حکم یادگیری و تجربه را دارد ، چون وقتی توانایی سخن گفتن ندارد برای نشان دادن احساسش ، جیغ میزند .
علاوه بر این ، کودک نیاز دارد صدای خودش را بشنود و عکسالعمل دیگران را بسنجد . از این رو ، پدر و مادر باید علت اصلی جیغهای فرزندشان را پیدا کنند . در واقع ، کودک بیشترین فریادهای خود را در یکسالگی میزند . در چنین شرایطی ، والدین میتوانند با صدای آرام به کودک خود این پیام را برسانند که در اماکن عمومی مثل رستوران جیغ نزند . مثلاً میتوانند حواسش را پرت کرده و جیغ زدن را با خندیدن جایگزین کنند .
آواز خواندن یکی از مواردی است که به جد ، باعث آرامش کودک و کاهش جیغهای پی در پی او میشود . البته زمانیکه کودک به دو سالگی رسید ، میتوانیم به صورت مستقیم از احساسی که در لحظه دارد سؤال بپرسیم . اما نباید هرگز پاسخ نه خود را به خاطر جیغهای کودکان با بله جایگزین کنیم ، چون موجب شرطی شدن و لوسبازی میشود .
کودکان بسیار باهوشاند و دست به هر کاری میزنند تا به خواسته خود برسند . از این رو ، به محض این که بفهمند با جیغ زدن ، پدر و مادر را کلافه کردهاند ، آنقدر جیغ میزنند تا به اهداف خود دست یابند و همین باعث میشود تا یک عمر برای رسیدن به خواستههایشان ، بر سر همه اطرافیانشان فریاد بکشند . از همین رو ، والدین نباید به هیچکدام از گریه کردنها ، پای کوبیدن ، همچنین داد و فریادهای فرزندشان حساسیت نشان دهند .
علاوه بر این ، کودک جیغ زدن را میآموزد و زمانی که میبیند پدر و مادرش با جیغ زدن احساس خود را نشان میدهند ، تصمیم میگیرد که این رفتار را بیاموزد و تقلید کند . از همین رو ، میتوان به صراحت گفت بدترین کار در مقابل جیغ زدن ، جیغهای متقابل است .
فریاد زدن های مکرر کودک
گاهی میتواند به علت روشهای تربیتی اشتباه والدین باشد .
جیغهای کودک برای بسیاری از مادران علیالخصوص مادرانی که از کمبود خواب رنج میبرند آزاردهنده است . اما این فرآیند در ماههای اول زندگی برای کودک حکم یادگیری و تجربه را دارد ، چون وقتی توانایی سخن گفتن ندارد برای نشان دادن احساسش ، جیغ میزند .
علاوه بر این ، کودک نیاز دارد صدای خودش را بشنود و عکسالعمل دیگران را بسنجد . از این رو ، پدر و مادر باید علت اصلی جیغهای فرزندشان را پیدا کنند . در واقع ، کودک بیشترین فریادهای خود را در یکسالگی میزند . در چنین شرایطی ، والدین میتوانند با صدای آرام به کودک خود این پیام را برسانند که در اماکن عمومی مثل رستوران جیغ نزند . مثلاً میتوانند حواسش را پرت کرده و جیغ زدن را با خندیدن جایگزین کنند .
آواز خواندن یکی از مواردی است که به جد ، باعث آرامش کودک و کاهش جیغهای پی در پی او میشود . البته زمانیکه کودک به دو سالگی رسید ، میتوانیم به صورت مستقیم از احساسی که در لحظه دارد سؤال بپرسیم . اما نباید هرگز پاسخ نه خود را به خاطر جیغهای کودکان با بله جایگزین کنیم ، چون موجب شرطی شدن و لوسبازی میشود .
کودکان بسیار باهوشاند و دست به هر کاری میزنند تا به خواسته خود برسند . از این رو ، به محض این که بفهمند با جیغ زدن ، پدر و مادر را کلافه کردهاند ، آنقدر جیغ میزنند تا به اهداف خود دست یابند و همین باعث میشود تا یک عمر برای رسیدن به خواستههایشان ، بر سر همه اطرافیانشان فریاد بکشند . از همین رو ، والدین نباید به هیچکدام از گریه کردنها ، پای کوبیدن ، همچنین داد و فریادهای فرزندشان حساسیت نشان دهند .
علاوه بر این ، کودک جیغ زدن را میآموزد و زمانی که میبیند پدر و مادرش با جیغ زدن احساس خود را نشان میدهند ، تصمیم میگیرد که این رفتار را بیاموزد و تقلید کند . از همین رو ، میتوان به صراحت گفت بدترین کار در مقابل جیغ زدن ، جیغهای متقابل است .