baten kaitos
کاربر نگاه دانلود
چیزی که باعث شده این چشم کیهانی تا این حد سرخ باشد گرد و غبار است.
عکسی که اینجا می‌بینید توسط تلسکوپ فضایی روباتیک اسپیتزر گرفته شده و نور فروسرخی که از سحابی هلیکس می‌تابد را نشان داده. این سحابی پرآوازه که به عنوان چشم خدا و NGC ۷۲۹۳ هم شناخته شده با فاصله‌ی ۷۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی دلو یا آبریز دیده می‌شود.
سحابی هلیکس با داشتن پوششی از گاز و غبار به قطر بیش از ۲ سال نوری و یک ستاره‌ی کوتوله‌ی سفید در مرکز، مدت‌هاست که به عنوان نمونه‌ای عالی از یک سحابی سیاره‌نما یا سیاره‌ای که نمایانگر گام‌های پایانی زندگی یک ستاره‌ی خورشیدسان است شناخته شده.
ولی داده‌های اسپیتزر نشان می‌دهند که خود ستاره‌ی مرکز این سحابی هم در هاله‌ی بیش از اندازه درخشانی از نور فروسرخ می‌درخشد. بر پایه‌ی مدل‌ها، این تابش توسط قرصی درونی از آوارهای غباری پدید آمده.
با این که مواد این سحابی هزاران سال پیش از ستاره پس زده شده‌اند ولی شاید غبارهای درونی پیرامون ستاره دستاورد برخورد میان اجرام درون قرصی همسان با کمربند کویپر و یا ابری از دنباله‌دارها همسان با ابر اورت در سامانه‌ی خورشیدی باشند. اگر به راستی اجرام دنباله‌دارگونه در این سامانه‌ی دوردست شکل گرفته بوده‌اند، امکان داشته که حتی از رویدادهای چشمگیر پایان عمر ستاره [پف کردن ستاره] هم جان به در بـرده باشند.
عکسی که اینجا می‌بینید توسط تلسکوپ فضایی روباتیک اسپیتزر گرفته شده و نور فروسرخی که از سحابی هلیکس می‌تابد را نشان داده. این سحابی پرآوازه که به عنوان چشم خدا و NGC ۷۲۹۳ هم شناخته شده با فاصله‌ی ۷۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی دلو یا آبریز دیده می‌شود.
سحابی هلیکس با داشتن پوششی از گاز و غبار به قطر بیش از ۲ سال نوری و یک ستاره‌ی کوتوله‌ی سفید در مرکز، مدت‌هاست که به عنوان نمونه‌ای عالی از یک سحابی سیاره‌نما یا سیاره‌ای که نمایانگر گام‌های پایانی زندگی یک ستاره‌ی خورشیدسان است شناخته شده.
ولی داده‌های اسپیتزر نشان می‌دهند که خود ستاره‌ی مرکز این سحابی هم در هاله‌ی بیش از اندازه درخشانی از نور فروسرخ می‌درخشد. بر پایه‌ی مدل‌ها، این تابش توسط قرصی درونی از آوارهای غباری پدید آمده.
با این که مواد این سحابی هزاران سال پیش از ستاره پس زده شده‌اند ولی شاید غبارهای درونی پیرامون ستاره دستاورد برخورد میان اجرام درون قرصی همسان با کمربند کویپر و یا ابری از دنباله‌دارها همسان با ابر اورت در سامانه‌ی خورشیدی باشند. اگر به راستی اجرام دنباله‌دارگونه در این سامانه‌ی دوردست شکل گرفته بوده‌اند، امکان داشته که حتی از رویدادهای چشمگیر پایان عمر ستاره [پف کردن ستاره] هم جان به در بـرده باشند.
