تئاتر "رقـ*ـص هانتینگتون" یا مرثیه ای برای خانواده غمگین

[Behtina]

دومین روز خوانش نمایشنامه های برتر فجر 35؛

"رقـ*ـص هانتینگتون" یا مرثیه ای برای خانواده غمگین

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]​

​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

در دومین روز خوانش جشنواره فجر ۳۵ نمایشنامه رقـ*ـص هاتنیگتون به نویسندگی محمد عرب یار محمدی در سالن مشاهیر تئاتر شهر خوانش شد.​

[/BCOLOR]

به گزارش ایران تئاتر، در دومین روز خوانش جشنواره فجر 35 نمایشنامه "رقـ*ـص هانتینگتون" به نویسندگی محمد عرب یار محمدی در سالن مشاهیر تئاتر شهر خوانش شد. این اثر که در ساعت 30/15 اجرایش را آغاز کرد در مورد خانواده ای است که همه بیمار هستند.استفاده از بیماری به عنوان عنصر دراماتیک از ویژگی های این اثر است. در این متن نویسنده خانواده ای را نشان می دهد که به بیماری ژنتیکی هانتینگتون مبتلا هستند. بیماری که اعصاب مغز را فلج می کنند و نتیجه اش فلج شدن تدریجی شخص خواهد بود، تا جایی که بسیاری از بیماران مبتلا به هانتینگتون بر اثر صدمات و جراحات زمین خوردن ها از بین می روند. این فضای بیمار گونه و شخصیت هایی که درگیر چنین دردهایی هستند ما را یاد شخصیت های بکت می اندازند که در آثارش شخصیت هایی را می بینیم که به معلولیت مبتلا هستند. بکت در مورد یاسی می گوید که از طریق این بیماری ها قابل نشان دادن است
او داستان نمایشنامه اش را اینگونه تعریف می کند: داستان کار در مورد خانواده ای است که دچار بیماری هانتیگتون هستند، این بیماری ارثی است و بچه های خانوادده نیز در تلاش هستند تا با این بیماری مبارزه کنند اما مادر بیماری آنان را از آنها پنهان می کند. آنها تلاش می کنند تا آزمایش کنند بیمار نباشند اما مادر می داند آنها به این بیماری مبتلا هستند. زینب مادر خانواده تصمیم به خودکشی می گیرد، پسر خانواده زمانی می فهمد که به این بیماری مبتلاست که از کار اخراج می شود. دختر خانواده که قرار بود با صاحب کار خود ازدواج کند زمانی که به بیمار بودن خود پی می برد ازدواجش به هم می خورد و از کار اخراج می شود و در نهایت هم آگاه می شود که صاحب کارش زن دارد و او تا همین جای کار هم به باز ی گرفته شده است. در پایان کار زمانی که همه آنها به بیمار بودنشان آگاه می شوند مادر نیز خودکشی می کند. در واقع به جز پدر بزرگ خانواده که آلزایمر دارد بقیه در این خانواده دچار بیماری هانتیگتون هستند و مادر نیز در این شرایط راهی جز از بین بردن خودش پیدا نمی کند.
یار محمدی در مورد اثرش می گوید: سه سال پیش بود که هر روز به جمله ای از افلاطون فکر می کردم که می گوید هنر شبیه آدم هایش می شود. او با اشاره به اینکه با بیماری هانتیگتون زندگی کرده است گفت: این بیماری برای من در نمایشم کارکردی دراماتیک دارد، در این خانواده اقتصاد، فرهنگ، فرد و همه چیز بیمار می شود و همه چیز به سمت نابودی می رود. او با اشاره به اینکه بیماری باعث می شود تا خانواده در یک بر آیند کلی شبیه افراد بیمارش شود گفت: ساختار و فرم اثر مهم نبود چون با تجربه ای شبیه به آن متن را نوشتم و خیلی در پی سبک نبود. تمام دغدغه ام این بود که بگویم یک خانواده یا حکومت شبیه افرادش می شود، حالا اگر آنها بیمار باشند آن اجتماع – در هر اندازه ای که باشد- بیمار است. یار محمدی با اشاره به نگاه شخصی اش که با نا امیدی به آینده می نگرد افزود: بسیاری از آدمهایی که دیده ام بیمار بودند و این بیماری هم شکلی جسمی نداشته است. او می گوید: برایم طبیعی بود که وقتی می خواهم از چنین ساختاری حرف بزنم همه چیز خیلی نا امید کننده خواهد بود. او با اشاره به اینکه مساله اش امید یا نا امیدی نیست گفت: بحث من در این اثر آدمهایی هستند که خواسته یا نا خواسته درگیر شرایطی شده اند که نهایتا به طرف نابودی حرکت می کنند.
بعد از خوانش این نمایشنامه جلسه نقد آن با حضور امین عظیمی به عنوان منتقد و میلاد اکبر نژاد به عنوان رئیس جلسه برگزار شد که هر کدام از حاضرین به نقاط قوت و ضعف نمایشنامه رقـ*ـص هانتیگتون اشاره کردند.
خوانش نمایشنامه های منتخب جشنوراه فجر امسال از یکشنبه23 آبان تا پنج شنبه 27 آبان در سانس های 30/15 و 18 در سالن مشاهیر تئاتر شهر برگزار خواهد شد و ورود برای
علاقه مندان آزاد است.​