علمی سلاحهای بومیان، راز کوسهها را برملا میکند

[MILAD_A]

[h=2][/h] بومیان به دلیل رابـ ـطه نزدیک با طبیعت، کتابهای مرجعی هستند که دانشمندان باید آنها را دقیقتر مطالعه کنند. این قانون طبیعت است که موجودات زنده از نعمتهای خدادادی استفاده کنند. به عنوان مثال انسانها آموختهاند چگونه از لیمو، شربت آبلیمو تهیه کنند.



حال فرض کنید سرنوشت، شما را به اجبار در یک جزیره متروک که در اطراف آن کوسه های خطرناک در حال آمد و رفت هستند، قرار دهد.

بدیهی است به ناچار مجبور می شوید برای دفاع از زندگی خود سلاح های عجیب و در عین حال مهلکی بسازید.
بومیان ساکن جزایر گیلبرت در اقیانوس آرام قرن هاست به چنین کاری روی آورده اند. کوسه ها یک جزء مهم در زندگی این بومیان به شمار می روند.
بسیاری از آداب و رسوم اجتماعی این مردم حول محور شکار کوسه شکل گرفته است. آنها قرن هاست بدون هیچ ابزار فلزی و تنها با استفاده از دندان های کوسه، سلاح های خودشان را می سازند و آنها را زینت می بخشند.

سلاح هایی متفاوت​

کوسه، موجودی سریع با حرکات برق آساست که آرواره های مهیبش همراه دندان هایی که از چاقو تیزتر است، می تواند ظرف چند ثانیه شکار را از پای در آورد.
دندان های کوسه ها اشکال گوناگونی دارد. شکل دندان ها متناسب با نوع غذایی است که هر کوسه شکار می کند.
برخی دندان ها، دندان های ببر کوسه شنی میخ مانند هستند. این نوع دندان ها تنها برای نگهداشتن ماهی است و نه برای جویدن. دندان های کوسه های نهنگی نظیر ببر کوسه ها و کوسه های آبی، تیز و اره مانند است.
این نوع دندان ها به کوسه اجازه می دهد تنوع گوناگونی از موجودات دریایی را بگیرد و بخورد. لازم به یادآوری است دندان های کوسه بیشتر در یک ردیف نیست و حتی دندانی که به هر دلیل بیفتد، دوباره دندان دیگری جای آن را خواهد گرفت.
بومیان جزایر گیلبرت با ایجاد یک شکاف کوچک در هر دندان کوسه و سپس بستن آنها در ردیف های طولانی به یک تکه چوب، سلاح هایی مرگبار می سازند که آنها را در شکار یاری می کند. آنها برای بستن قطعات به یکدیگر از رشته های الیاف نارگیل و موی انسان استفاده می کنند.
یک فرد بومی بسته به شکل چوب می تواند اشکال متفاوتی از این سلاح ها را تهیه کند: یک شمشیر، خنجر، عصای سه دندانه و حتی نیزه پنج متری.
به احتمال زیاد جراحت هایی که از سوی چنین سلاح هایی ایجاد می شود، مهلک و کشنده خواهد بود.

علت اهمیت این سلاح ها

​

هیچ اطلاع دقیقی از زمان ساخت این نوع سلاح ها در دست نیست. احتمالا بومیان حتی پیش از آن که نخستین دریانوردان اروپایی در قرن هجدهم میلادی به این جزایر برسند هم چنین سلاح هایی را می ساخته اند.
بسیاری از نمونه های این سلاح ها اکنون در موزه ها نگهداری می شود. تنها در موزه تاریخ طبیعی شیکاگو تعداد 124 نمونه سلاح یافت می شود.

جاشوا درو از دانشگاه کلمبیا می گوید علت اهمیت این سلاح ها بیشتر به دلیل شناسایی انواع کوسه هایی است که ظرف چند قرن در آب های اطراف این جزایر زندگی می کرده اند.
وی می افزاید: نمونه های مجموعه تاریخ طبیعی شیکاگو مبتنی بر حضور هشت گونه کوسه در این آب هاست. بیشتر سلاح ها تنها دندان یک نوع کوسه را دارند، اما در برخی که از نظر ظاهری از بقیه شاخص تر هستند، می توان دندان های کوسه آبی را -که یک گونه نادر است- تشخیص داد.
محققان، دندان های کوسه آبی را در این سلاح ها به نوعی امضای هنرمندان سازنده سلاح ها تلقی کرده اند.

غافلگیری بزرگ​

در برخی سلاح ها با شگفتی دندان های دو گونه (کوسه تیره آب های گرم و کوسه دم دراز، مشاهده شد. جالب است این دو گونه چند هزار کیلومتر دورتر از این جزایر زیست می کنند. در میان دندان های موزه تاریخ طبیعی شیکاگو حتی دندان های سه گونه کوسه نیز وجود دارد که اکنون ادعا می شود از نظر بیولوژیکی منقرض شده اند.

این پرسش مطرح است که آیا همسایگان می توانستند این دندان ها را به جزایر گیلبرت وارد کنند؟ پروفسور درو بصراحت به این پرسش پاسخ منفی می دهد.
وی استدلال می کند هیچ مدرک تاریخی، زبان شناختی و حتی باستان شناختی دال بر ارتباط ساکنان جزایر گیلبرت با کسانی که به نوعی در اطراف با این قبیل کوسه ها زیست می کرده اند، به دست نیامده است. دندان های موجود در این سلاح ها به گفته پروفسور درو «سایه ای از تنوع زیستی» است که دیر یا زود راز کوسه هایی را آشکار خواهد کرد که دانشمندان مدت هاست از آنها بی خبرند.