*SAmirA
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/01/09
- ارسالی ها
- 30,107
- امتیاز واکنش
- 64,738
- امتیاز
- 1,304
«داريوش مهرجويي» در حال ساخت «سنتوري ٢» است، اسمش را هم گذاشته است «سنتوري، مرد پاييزي» در حالي كه همين روزها تمرينات نمايشش با عنوان «غرب واقعي» را هم آغاز كرده است تا دومين تئاتر زندگي حرفهاياش را روي صحنه ببرد، اما خبر ساخت فيلم سنتوري، ميتواند خبر هيجانانگيزي براي دوستداران اين كارگردان كهنهكار باشد؛ فيلمي كه هنوز، بخش اولش توقيف است و هيچگاه بخت آن را پيدا نكرد تا بتواند به اكران عمومي در سينماها درآيد.
حالا اما «سنتوري ٢» لابد تغييرات گستردهاي خواهد داشت، بازيگر نقش اول زن آن نه تنها در ايران ممنوعالكار است كه حتي شايد بردن نامش هم امكانپذير نباشد؛ اما تا اينجاي كار مشخص است كه همچنان «بهرام رادان» قرار است اين نقش را بازي كند. اما از همه اينها مهمتر اين است كه «محسن چاوشي» در اين اثر نخواهد خواند و مهرجويي در گفتوگويي به اين مساله اشاره كرده است كه به علت دستمزد بالايي كه اين خواننده طلب كرده است، او در اين اثر نخواهد خواند و خواننده جواني كه فعلا نامش اعلام نخواهد شد، در اين اثر به جاي چاوشي قطعات را ميخواند، خوانندهاي كه روزي مهرجويي دربارهاش گفته بود: «بيشتر خانوادههاي ايراني اگر نان هم سرسفره شان نباشد، يك سيدي محسن چاوشي دارند...»
سنتوري و چاوشي
سنتوري از همان ابتدا فيلم پرحاشيهاي بود. از همان زماني كه با اما و اگرهاي بسيار در بدترين ساعت ممكن در جشنواره فيلم فجر به نمايش درآمد، ميشد حدس زد كه اين اثر با مشكل اكران مواجه شود؛ اما و اگرها، هر بار ادامه پيدا ميكرد تا سرانجام هم فيلم «توقيف» شد. اين تجربهاي خاص براي خوانندهاي بوده كه حالا به عنوان «آقاي خاص» شناخته ميشود. چاوشي ميگويد كه در آن زمان حتي پول اين را نداشته كه به خانه مهرجويي برود: «چارهاي نداشتم و از يكي از دوستانم خواستم كه من را با ماشينش برساند. بعد از سلام و احوالپرسي و آشنايي، آقاي مهرجويي صحبت هايش را شروع كرد: «بعضي از كارهايت را شنيدهام و فضايي كه تو ميخواني خيلي به فضاي فيلم جديد من نزديك است.
با احترام گفتم آقاي مهرجويي، من تا به حال كار موسيقي فيلم نكردهام و هيچ شناختي هم در اين باره ندارم ولي ايشان توضيح دادند كه قرار نيست موسيقي فيلم را بسازم و از من چند قطعه براي اين فيلم ميخواهند كه بسازم و بخوانم. بعد فيلمنامهاي را به من دادند و گفتند برو اين را بخوان و شروع كن.» او به كمك مادرش، يك پتو را با ميخ به جلوي پنجره ميزند و ديوارها را هم با پتو ميپوشاند تا صدا نپيچد: «مادرم از اتاق بيرون رفت و با يك پتو از بيرون، در اتاق را پوشاند. خودم هم از اين طرف در يك پتو آويزان كردم تا بتوانم در نهايت فضايي را در اختيار داشته باشم كه در آن بشود وكال گرفت. بعد از همه اين ماجراها، پتو را كشيدم روي سرم و در همان شرايط خواندم و همه وكال را ضبط كردم. از زير پتو كه بيرون آمدم، «علي سنتوري» به دنيا آمده بود. همان نسخه هم نهايي شد و پخش شد.»
فيلم البته همان زمان توقيف شد و هيچگاه جز چند سانس محدود به نمايش عمومي در نيامد؛ در اين سالها، درباره دلايل توقيف اين اثر به اندازه كافي گفته شده است؛ اما در تمام گفتوگوهايي كه درباره اين اثر ميشد، «داريوش مهرجويي» درباره اين اثر و همچنين رضايتش از خوانندهاي كه البته آن زمان تا اين اندازه شناخته شده نبود و هنوز هم نتوانسته بود، مجوز رسمي فعاليتهايش را به دست بياورد، ميگفت. او در گفتوگويش با «ماني حقيقي» درباره بررسي كارنامه ٤٠ سالهاش درباره اين خواننده گفته است: «به «سنتوري» كه رسيديم يكي از نكتههاي مهم و اصلي اين بود كه از چه موسيقي و صدايي براي آهنگهاي علي استفاده كنيم.
يك روز خانم محمديفر در تاكسي چند ترانه از همان اولين سيدي قاچاق چاوشي شنيده بود و همان جا سيدي را از راننده خريده بود و آورده بود كه بشنويم. خيلي كار قشنگي بود. نميدانم شنيدهاي يا نه. ترانه «نفرين» كه هر بار گوش ميكردم گريهام ميگرفت! يعني چه كه من، مرتيكه گنده با اين سن و سال و عقل و شعور با يك آهنگ پاپ گريه كنم؟ اما نميدانم چه حس و حال و سوزي داشت كه مرا هر دفعه به گريه ميانداخت. افتاديم دنبال اينكه محسن چاوشي كيست و كجاست؟ هر كس يك چيزي ميگفت، ميگفتند فرار كرده، رفته دوبي و نميگذارند برگردد و از اين حرفها. تا اينكه آقاي پارسيان كه نقش رييس تشريفات عروسي فيلم را با آن كت فراك بازي كرده، بالاخره پيدايش كرد. تماس گرفتيم و آمد خانه ما و ديدم بچه صاف و ساده و بااستعدادي است و دو سه تا ترانهسرا هم باهاش كار ميكنند.
فيلمنامه را بهش دادم و گفتم از صدا و ملودي كارهايت خوشمان آمده و بيا ببين در اين فيلم چه كار ميتواني بكني؟ فيلمنامه را گرفت و رفت و هفته بعد آمد و دو تا ترانه كامل ضبط شده را تالاپ گذاشت جلوي ما، يكي از يكي بهتر! من با اين همه سابقه و سليقه موسيقي هر كار كردم ازش ايراد بگيرم، نتوانستم، شعر خوب، ملودي قشنگ، اجراي عالي و تنظيم و خلاصه همهچيزش خوب بود... خلاصه اين محسن چاوشي پنج شش قطعه براي ما نوشت و زد و خواند و هر بار هم ميگفت اگر ميخواهيد باز هم برايتان بسازم و بخوانم و بياورم. هر چه ميخواستيم، يك هفته بعد درجه يكش را ميگذاشت جلومان! ميگفتيم پاپ باحال و پر شور و حال بده، ميداد. ميگفتيم خالتور بيار، ميآورد، ميگفتيم پر سوز و گداز بساز، تلق ميگذاشت جلومان! خيلي بچه با استعداد و ماهي است اين چاوشي! خلاصه كيف كرديم ديگر.
ما هم ترانهها را گرفتيم و كلي خواهش و تمنا كرديم كه آقا يك كاري كن كه اين آهنگهات مثل بقيه لو نره، كه البته بعد به لطف آقاي... و... قاچاقچيان ماهر، خود فيلم در داخل و خارج كشور لو رفت و همهچيز نابود شد.»حالا اما حدود يك دهه از آن زمان ميگذرد. مهرجويي به اندازه يك دهه فرق كرده است، اين را ميشود از فيلمهايش هم متوجه شد و البته «محسن چاوشي». براي همين هم هست كه نظر كارگردان پيشكسوت و قديمي درباره خوانندهاي كه روزي از او با «ماه و با استعداد» ياد ميكند، به اندازهاي عوض شده است كه در گفتوگويي با سايت «موسيقي ما» دربارهاش ميگويد:«ايشان ديگر قطعا جايي در اين فيلم نخواهند داشت و من از دست ايشان بهشدت رنجيدهام.
ايشان بهخاطر حضور در «سنتوري» موفق به اخذ مجوز شدند و فعاليتهاي رسميشان را در كشور آغاز كردند ولي براي پروژه «سنتوري، مرد پاييزي» رقمي كه ايشان تقاضا كردند، رقمي بود كه دو سه برابر رقم كارگردان فيلم بود و همين باعث شد من خيلي از دست شان رنجيده خاطر شوم. ايشان به جاي اينكه يك تشكر خشك و خالي از ما بابت فعاليتهاي رسمي شان داشته باشند اينگونه جواب ما را داد.»آنطور كه اين كارگردان پرسابقه ميگويد، آقاي «بهرام رادان» نماينده رسمي اين فيلم بود كه از طرف فيلم با ايشان رسما وارد مذاكره شده است و ظاهرا آقاي چاوشي هم رقم عجيبي در حدود ٥٠٠ ميليون تومان را به «بهرام رادان» گفته است كه تنها با اين ميزان دستمزد حاضر به همكاري در اين فيلم هستند.
اين با واكنش شديد مهرجويي روبهرو شده است؛ براي همين ميگويد: «آقاي چاوشي خواستار اين پول شدند كه من هم به محض اينكه اين موضوع را شنيدم بلافاصله خواستار كنار گذاشتن ايشان شدم. حالا هم يك خواننده جديد و جوان را براي اين فيلم در نظر گرفتهايم كه هم از لحاظ صدا و خواندن و هم از لحاظ رفتارهاي حرفهاي بهتر از خواننده قبلي هستند.» او البته خواننده را هنوز معرفي نكرده است.
حالا اما «سنتوري ٢» لابد تغييرات گستردهاي خواهد داشت، بازيگر نقش اول زن آن نه تنها در ايران ممنوعالكار است كه حتي شايد بردن نامش هم امكانپذير نباشد؛ اما تا اينجاي كار مشخص است كه همچنان «بهرام رادان» قرار است اين نقش را بازي كند. اما از همه اينها مهمتر اين است كه «محسن چاوشي» در اين اثر نخواهد خواند و مهرجويي در گفتوگويي به اين مساله اشاره كرده است كه به علت دستمزد بالايي كه اين خواننده طلب كرده است، او در اين اثر نخواهد خواند و خواننده جواني كه فعلا نامش اعلام نخواهد شد، در اين اثر به جاي چاوشي قطعات را ميخواند، خوانندهاي كه روزي مهرجويي دربارهاش گفته بود: «بيشتر خانوادههاي ايراني اگر نان هم سرسفره شان نباشد، يك سيدي محسن چاوشي دارند...»
سنتوري و چاوشي
سنتوري از همان ابتدا فيلم پرحاشيهاي بود. از همان زماني كه با اما و اگرهاي بسيار در بدترين ساعت ممكن در جشنواره فيلم فجر به نمايش درآمد، ميشد حدس زد كه اين اثر با مشكل اكران مواجه شود؛ اما و اگرها، هر بار ادامه پيدا ميكرد تا سرانجام هم فيلم «توقيف» شد. اين تجربهاي خاص براي خوانندهاي بوده كه حالا به عنوان «آقاي خاص» شناخته ميشود. چاوشي ميگويد كه در آن زمان حتي پول اين را نداشته كه به خانه مهرجويي برود: «چارهاي نداشتم و از يكي از دوستانم خواستم كه من را با ماشينش برساند. بعد از سلام و احوالپرسي و آشنايي، آقاي مهرجويي صحبت هايش را شروع كرد: «بعضي از كارهايت را شنيدهام و فضايي كه تو ميخواني خيلي به فضاي فيلم جديد من نزديك است.
با احترام گفتم آقاي مهرجويي، من تا به حال كار موسيقي فيلم نكردهام و هيچ شناختي هم در اين باره ندارم ولي ايشان توضيح دادند كه قرار نيست موسيقي فيلم را بسازم و از من چند قطعه براي اين فيلم ميخواهند كه بسازم و بخوانم. بعد فيلمنامهاي را به من دادند و گفتند برو اين را بخوان و شروع كن.» او به كمك مادرش، يك پتو را با ميخ به جلوي پنجره ميزند و ديوارها را هم با پتو ميپوشاند تا صدا نپيچد: «مادرم از اتاق بيرون رفت و با يك پتو از بيرون، در اتاق را پوشاند. خودم هم از اين طرف در يك پتو آويزان كردم تا بتوانم در نهايت فضايي را در اختيار داشته باشم كه در آن بشود وكال گرفت. بعد از همه اين ماجراها، پتو را كشيدم روي سرم و در همان شرايط خواندم و همه وكال را ضبط كردم. از زير پتو كه بيرون آمدم، «علي سنتوري» به دنيا آمده بود. همان نسخه هم نهايي شد و پخش شد.»
فيلم البته همان زمان توقيف شد و هيچگاه جز چند سانس محدود به نمايش عمومي در نيامد؛ در اين سالها، درباره دلايل توقيف اين اثر به اندازه كافي گفته شده است؛ اما در تمام گفتوگوهايي كه درباره اين اثر ميشد، «داريوش مهرجويي» درباره اين اثر و همچنين رضايتش از خوانندهاي كه البته آن زمان تا اين اندازه شناخته شده نبود و هنوز هم نتوانسته بود، مجوز رسمي فعاليتهايش را به دست بياورد، ميگفت. او در گفتوگويش با «ماني حقيقي» درباره بررسي كارنامه ٤٠ سالهاش درباره اين خواننده گفته است: «به «سنتوري» كه رسيديم يكي از نكتههاي مهم و اصلي اين بود كه از چه موسيقي و صدايي براي آهنگهاي علي استفاده كنيم.
يك روز خانم محمديفر در تاكسي چند ترانه از همان اولين سيدي قاچاق چاوشي شنيده بود و همان جا سيدي را از راننده خريده بود و آورده بود كه بشنويم. خيلي كار قشنگي بود. نميدانم شنيدهاي يا نه. ترانه «نفرين» كه هر بار گوش ميكردم گريهام ميگرفت! يعني چه كه من، مرتيكه گنده با اين سن و سال و عقل و شعور با يك آهنگ پاپ گريه كنم؟ اما نميدانم چه حس و حال و سوزي داشت كه مرا هر دفعه به گريه ميانداخت. افتاديم دنبال اينكه محسن چاوشي كيست و كجاست؟ هر كس يك چيزي ميگفت، ميگفتند فرار كرده، رفته دوبي و نميگذارند برگردد و از اين حرفها. تا اينكه آقاي پارسيان كه نقش رييس تشريفات عروسي فيلم را با آن كت فراك بازي كرده، بالاخره پيدايش كرد. تماس گرفتيم و آمد خانه ما و ديدم بچه صاف و ساده و بااستعدادي است و دو سه تا ترانهسرا هم باهاش كار ميكنند.
فيلمنامه را بهش دادم و گفتم از صدا و ملودي كارهايت خوشمان آمده و بيا ببين در اين فيلم چه كار ميتواني بكني؟ فيلمنامه را گرفت و رفت و هفته بعد آمد و دو تا ترانه كامل ضبط شده را تالاپ گذاشت جلوي ما، يكي از يكي بهتر! من با اين همه سابقه و سليقه موسيقي هر كار كردم ازش ايراد بگيرم، نتوانستم، شعر خوب، ملودي قشنگ، اجراي عالي و تنظيم و خلاصه همهچيزش خوب بود... خلاصه اين محسن چاوشي پنج شش قطعه براي ما نوشت و زد و خواند و هر بار هم ميگفت اگر ميخواهيد باز هم برايتان بسازم و بخوانم و بياورم. هر چه ميخواستيم، يك هفته بعد درجه يكش را ميگذاشت جلومان! ميگفتيم پاپ باحال و پر شور و حال بده، ميداد. ميگفتيم خالتور بيار، ميآورد، ميگفتيم پر سوز و گداز بساز، تلق ميگذاشت جلومان! خيلي بچه با استعداد و ماهي است اين چاوشي! خلاصه كيف كرديم ديگر.
ما هم ترانهها را گرفتيم و كلي خواهش و تمنا كرديم كه آقا يك كاري كن كه اين آهنگهات مثل بقيه لو نره، كه البته بعد به لطف آقاي... و... قاچاقچيان ماهر، خود فيلم در داخل و خارج كشور لو رفت و همهچيز نابود شد.»حالا اما حدود يك دهه از آن زمان ميگذرد. مهرجويي به اندازه يك دهه فرق كرده است، اين را ميشود از فيلمهايش هم متوجه شد و البته «محسن چاوشي». براي همين هم هست كه نظر كارگردان پيشكسوت و قديمي درباره خوانندهاي كه روزي از او با «ماه و با استعداد» ياد ميكند، به اندازهاي عوض شده است كه در گفتوگويي با سايت «موسيقي ما» دربارهاش ميگويد:«ايشان ديگر قطعا جايي در اين فيلم نخواهند داشت و من از دست ايشان بهشدت رنجيدهام.
ايشان بهخاطر حضور در «سنتوري» موفق به اخذ مجوز شدند و فعاليتهاي رسميشان را در كشور آغاز كردند ولي براي پروژه «سنتوري، مرد پاييزي» رقمي كه ايشان تقاضا كردند، رقمي بود كه دو سه برابر رقم كارگردان فيلم بود و همين باعث شد من خيلي از دست شان رنجيده خاطر شوم. ايشان به جاي اينكه يك تشكر خشك و خالي از ما بابت فعاليتهاي رسمي شان داشته باشند اينگونه جواب ما را داد.»آنطور كه اين كارگردان پرسابقه ميگويد، آقاي «بهرام رادان» نماينده رسمي اين فيلم بود كه از طرف فيلم با ايشان رسما وارد مذاكره شده است و ظاهرا آقاي چاوشي هم رقم عجيبي در حدود ٥٠٠ ميليون تومان را به «بهرام رادان» گفته است كه تنها با اين ميزان دستمزد حاضر به همكاري در اين فيلم هستند.
اين با واكنش شديد مهرجويي روبهرو شده است؛ براي همين ميگويد: «آقاي چاوشي خواستار اين پول شدند كه من هم به محض اينكه اين موضوع را شنيدم بلافاصله خواستار كنار گذاشتن ايشان شدم. حالا هم يك خواننده جديد و جوان را براي اين فيلم در نظر گرفتهايم كه هم از لحاظ صدا و خواندن و هم از لحاظ رفتارهاي حرفهاي بهتر از خواننده قبلي هستند.» او البته خواننده را هنوز معرفي نكرده است.
