م.ر.ج.ا.ن
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2017/01/20
- ارسالی ها
- 288
- امتیاز واکنش
- 7,768
- امتیاز
- 531
- سن
- 24
دامغان، شهر صد دروازه
شهر صد دروازه یا «هکتام پلیس» که در دوران اشکانی ساخته شده ، مهم ترین پایتخت دوران اشکانی محسوب می شود که طبق متون تاریخی شهری بسیار پر رونق بوده است.با توجه به این که تاکنون از دوران اشکانی یافته های چندانی در کشور به دست نیامده و هنوز بسیاری از سوالات تاریخ دانان و یا باستان شناسی از زندگی در این دوران مجهول باقی مانده است، کاوش در شهر صد در وازه (دامغان)می تواند به رفع ابهامات بسیاری از این دوران کمک کند. میراث استان ها – باهدف روشن شدن نقطه های تاریک از تاریخ دوران اشکانیان، شهر صد دروازه مهم ترین پایتخت دوران اشکانی با کمک باستان شناسان خارجی وداخلی کاوش می شود. به گزارش«میراث خبر»، شهر صد دروازه یا «هکتام پلیس» که در دوران اشکانی ساخته شده مهم ترین پایتخت دوران اشکانی محسوب می شود که طبق متون تاریخی شهری بسیار پر رونق بوده است.
«جلیل گلشن» معاون پژوهشی سازمان میراث فرهنگی کشور، در مورد انجام کاوش های باستان شناسی در شهرصد دروازه گفت که طبق توافق هایی با دکتر «اشتروناخ» باستان شناس آلمانی ، قرار است این باستان شناس برای ادامه کاوش های خود که قبل از انقلاب ، چندین فصل در آنجا به کاوش مشغول بوده است، به کار خود ادامه دهد.
صددروازه یا هکاتومپیلوس (Hecatompylos) یک شهر باستانی در باختر خراسان که از 200سال پیش از میلاد پایتخت اشکانیان بود. خود هکاتومپیلوس در زبان یونانی به معنای صد دروازه می‌باشد. این لقب در نزد یونانیان به شهرهایی داده می‌شد که بیش ازچهار دروازه را دارا بودند.
مکان این شهر باستانی امروزه نزدیک دامغان قرار دارد
دامغان، شهر صد دروازه
در روزگار گذشته دامغان يكي از شهرهاي ايالت قومس و مركز اين ايالت نيز محسوب مي‌شد.دامغان از كهن ترين شهرهاي ايران بوده و از قديم تا به امروز داراي اهميت خاصي است. نام اين شهر از مغان يعني آتش پرستان گرفته شده و به ده مغان معروف بوده و گفته‌اند كه مغان باعث آبادي آن شده‌اند. بعدها در اثر گذشت زمان حرف"ه" از ميان رفت و الف جاي آن قرار گرفت. بناي شهر دامغان را به هوشنگ از نوادگان پيشدادي نسبت مي‌دهند كه روزگاري پايتخت اشكانيان بوده و همين‌طور دامغان را جزئي از اقليم چهارم مي‌دانسته‌اند. در بيشتر كتب جغرافيا و تاريخ، نام دامغان بـرده شده است كه تمامي نوشته‌هاي آن‌ها اشاره بر اهميت و اعتبار شهر قديمي دامغان دارد، چرا كه دامغان در سر راه جاده ابريشم و مسير گذر از غرب به شرق بوده است. صحت و دليل اين ادعا وجود كاروانسراها، قلعه‌ها و تپه‌هاي قديم، برج و بارو و حصار عظيم داخل و خارج شهر دامغان است.
از آثار شاخص اين شهر مي‌توان به تپه حصار دامغان، مسجد تاريخانه، پير علمدار، مسجد جامع، مجموعه امام‌زاده جعفر (امام‌زاده جعفر، امام‌زاده محمد، مقبره شاهرخ، برج چهل دختر)، چشمه علي دامغان و امام‌زاده محمد ديباج اشاره كرد.تاكنون 95 اثر تاريخي در شهرستان دامغان در فهرست آثار ملي جاي گرفته است.
اين شهر در روزگاران كهن در بخش شرقي سرزمين ماد قرار داشت. در زمان مادها همه پايتخت‌ها رو به بيابان و در طول دو جاده اصلي كه در كناره‌هاي داخلي در سلسله جبال بزگ كشيده شده قرار داشته‌اند كه دامغان نيز جز آن محسوب مي‌شده كه در نواحي مرزي دولت ماد قرار داشته است.بنا به نوشته مورخين دامغان مركز ايالت قومس بوده و در چهارصدسال قبل از ميلاد از شهرهاي بزرگ محسوب ميش شد . اشك سوم و تيرداد اشكاني نيزدر سال 249 قبل از ميلاد آن را پايتخت خود قرار دادند و تا قرن اول ميلادي به اهميت خود باقي بوده است.
در سفري كه ماركوپولو به ايران داشت از شهري بنام تيموكابين نام مي‌برد كه آن شهر در انتهاي ناحيه ايران واقع شده است. هرچند كه شباهت بين اين كلمه و دامغان خيلي كم است ولي به احتمال قوي همان دامغان كرسي نشين ايالت قومس واقع درشمال شرقي ايران است.درمورد اينكه دامغان را شهر صد دروازه خوانده‌اند، سخن بسيار است. برخي از مورخان آن را در هشت كيلومتري جنوب يا جنوب شرقي دامغان دانسته و بطليموس مصري شهر صد دروازه را نزديك مازندران نشان داده گويا كه شهر دامغان است.
ولي در 300 سال قبل عقيده زنگيان بر اين بود كه شهر صد دروازه‌اي كه اسكندر رومي در عراق ساخت شهر اصفهان (جلفا) بوده ولي با توجه به مطالب اكثر نويسندگان، شهر صد دروازه را نزديك دامغان مي‌دانند.زماني كه اسكندر رومي از مقدونيه پرچم كشور گشايي را بر افراشت و قدم در اين نواحي گذاشت، دامغان درنهايت آبادي بود. يونانيان اين شهر را هكاتوم پليس مي‌گفتند يعني شهر صد دروازه و عادت اهالي يونان اين بود كه هر شهري كه در آبادي به اوج و كمال مي‌رسيد آن‌را هكاتوم پليس مي‌ناميدند.دامغان از جمله شهرهايي است كه از لحاظ قدمت در ايران كم‌نظير و درتمام جهان كمتر ديده مي‌شود. اين شهر پنج دروازه (دروازه عراق، دروازه خراسان، شامان، زرجوب و سراوري) داشته است.دور شهر دامغان ديواري ستبر كشيده شده بود كه دو درشكه از كنار هم بر روي ديوار رد مي‌شدند. بقاياي ديوار هم‌اكنون باقي مانده و به ديوار بارو مشهور است.از آثار به‌جاي مانده در اين شهر مي‌توان به مسجد جامع دامغان، مسجد تاريخانه دامغان، برج طغرل، گنبد چهل دختر، مقبره شاهرخ ميرزا، مدرسه موسويه، گنبد زنگوله، برج پير علمدار، عمارت دختر ناصرالدين شاه، عمارت آغامحمد خان و فتحعلي شاه قاجار اشاره كرد.
نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۰/۱۱/۱۲ساعت 17:39 توسط علیرضا و محمدمهدی مظهری حسین هنگی
شهر صد دروازه یا «هکتام پلیس» که در دوران اشکانی ساخته شده ، مهم ترین پایتخت دوران اشکانی محسوب می شود که طبق متون تاریخی شهری بسیار پر رونق بوده است.با توجه به این که تاکنون از دوران اشکانی یافته های چندانی در کشور به دست نیامده و هنوز بسیاری از سوالات تاریخ دانان و یا باستان شناسی از زندگی در این دوران مجهول باقی مانده است، کاوش در شهر صد در وازه (دامغان)می تواند به رفع ابهامات بسیاری از این دوران کمک کند. میراث استان ها – باهدف روشن شدن نقطه های تاریک از تاریخ دوران اشکانیان، شهر صد دروازه مهم ترین پایتخت دوران اشکانی با کمک باستان شناسان خارجی وداخلی کاوش می شود. به گزارش«میراث خبر»، شهر صد دروازه یا «هکتام پلیس» که در دوران اشکانی ساخته شده مهم ترین پایتخت دوران اشکانی محسوب می شود که طبق متون تاریخی شهری بسیار پر رونق بوده است.
«جلیل گلشن» معاون پژوهشی سازمان میراث فرهنگی کشور، در مورد انجام کاوش های باستان شناسی در شهرصد دروازه گفت که طبق توافق هایی با دکتر «اشتروناخ» باستان شناس آلمانی ، قرار است این باستان شناس برای ادامه کاوش های خود که قبل از انقلاب ، چندین فصل در آنجا به کاوش مشغول بوده است، به کار خود ادامه دهد.
صددروازه یا هکاتومپیلوس (Hecatompylos) یک شهر باستانی در باختر خراسان که از 200سال پیش از میلاد پایتخت اشکانیان بود. خود هکاتومپیلوس در زبان یونانی به معنای صد دروازه می‌باشد. این لقب در نزد یونانیان به شهرهایی داده می‌شد که بیش ازچهار دروازه را دارا بودند.
مکان این شهر باستانی امروزه نزدیک دامغان قرار دارد
دامغان، شهر صد دروازه
در روزگار گذشته دامغان يكي از شهرهاي ايالت قومس و مركز اين ايالت نيز محسوب مي‌شد.دامغان از كهن ترين شهرهاي ايران بوده و از قديم تا به امروز داراي اهميت خاصي است. نام اين شهر از مغان يعني آتش پرستان گرفته شده و به ده مغان معروف بوده و گفته‌اند كه مغان باعث آبادي آن شده‌اند. بعدها در اثر گذشت زمان حرف"ه" از ميان رفت و الف جاي آن قرار گرفت. بناي شهر دامغان را به هوشنگ از نوادگان پيشدادي نسبت مي‌دهند كه روزگاري پايتخت اشكانيان بوده و همين‌طور دامغان را جزئي از اقليم چهارم مي‌دانسته‌اند. در بيشتر كتب جغرافيا و تاريخ، نام دامغان بـرده شده است كه تمامي نوشته‌هاي آن‌ها اشاره بر اهميت و اعتبار شهر قديمي دامغان دارد، چرا كه دامغان در سر راه جاده ابريشم و مسير گذر از غرب به شرق بوده است. صحت و دليل اين ادعا وجود كاروانسراها، قلعه‌ها و تپه‌هاي قديم، برج و بارو و حصار عظيم داخل و خارج شهر دامغان است.
از آثار شاخص اين شهر مي‌توان به تپه حصار دامغان، مسجد تاريخانه، پير علمدار، مسجد جامع، مجموعه امام‌زاده جعفر (امام‌زاده جعفر، امام‌زاده محمد، مقبره شاهرخ، برج چهل دختر)، چشمه علي دامغان و امام‌زاده محمد ديباج اشاره كرد.تاكنون 95 اثر تاريخي در شهرستان دامغان در فهرست آثار ملي جاي گرفته است.
اين شهر در روزگاران كهن در بخش شرقي سرزمين ماد قرار داشت. در زمان مادها همه پايتخت‌ها رو به بيابان و در طول دو جاده اصلي كه در كناره‌هاي داخلي در سلسله جبال بزگ كشيده شده قرار داشته‌اند كه دامغان نيز جز آن محسوب مي‌شده كه در نواحي مرزي دولت ماد قرار داشته است.بنا به نوشته مورخين دامغان مركز ايالت قومس بوده و در چهارصدسال قبل از ميلاد از شهرهاي بزرگ محسوب ميش شد . اشك سوم و تيرداد اشكاني نيزدر سال 249 قبل از ميلاد آن را پايتخت خود قرار دادند و تا قرن اول ميلادي به اهميت خود باقي بوده است.
در سفري كه ماركوپولو به ايران داشت از شهري بنام تيموكابين نام مي‌برد كه آن شهر در انتهاي ناحيه ايران واقع شده است. هرچند كه شباهت بين اين كلمه و دامغان خيلي كم است ولي به احتمال قوي همان دامغان كرسي نشين ايالت قومس واقع درشمال شرقي ايران است.درمورد اينكه دامغان را شهر صد دروازه خوانده‌اند، سخن بسيار است. برخي از مورخان آن را در هشت كيلومتري جنوب يا جنوب شرقي دامغان دانسته و بطليموس مصري شهر صد دروازه را نزديك مازندران نشان داده گويا كه شهر دامغان است.
ولي در 300 سال قبل عقيده زنگيان بر اين بود كه شهر صد دروازه‌اي كه اسكندر رومي در عراق ساخت شهر اصفهان (جلفا) بوده ولي با توجه به مطالب اكثر نويسندگان، شهر صد دروازه را نزديك دامغان مي‌دانند.زماني كه اسكندر رومي از مقدونيه پرچم كشور گشايي را بر افراشت و قدم در اين نواحي گذاشت، دامغان درنهايت آبادي بود. يونانيان اين شهر را هكاتوم پليس مي‌گفتند يعني شهر صد دروازه و عادت اهالي يونان اين بود كه هر شهري كه در آبادي به اوج و كمال مي‌رسيد آن‌را هكاتوم پليس مي‌ناميدند.دامغان از جمله شهرهايي است كه از لحاظ قدمت در ايران كم‌نظير و درتمام جهان كمتر ديده مي‌شود. اين شهر پنج دروازه (دروازه عراق، دروازه خراسان، شامان، زرجوب و سراوري) داشته است.دور شهر دامغان ديواري ستبر كشيده شده بود كه دو درشكه از كنار هم بر روي ديوار رد مي‌شدند. بقاياي ديوار هم‌اكنون باقي مانده و به ديوار بارو مشهور است.از آثار به‌جاي مانده در اين شهر مي‌توان به مسجد جامع دامغان، مسجد تاريخانه دامغان، برج طغرل، گنبد چهل دختر، مقبره شاهرخ ميرزا، مدرسه موسويه، گنبد زنگوله، برج پير علمدار، عمارت دختر ناصرالدين شاه، عمارت آغامحمد خان و فتحعلي شاه قاجار اشاره كرد.
نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۰/۱۱/۱۲ساعت 17:39 توسط علیرضا و محمدمهدی مظهری حسین هنگی
