طرف ما
وقتی چشامون وا شد از زندگی سیر شدیم نفهمیدیم چی شد از جوونیمون پیر شدیم گفتن چپ میزنیم منحرفیم بی اعتقادیم اما کی شما به سوالایه من جواب دادین؟
ما از وقتی چشارو وا کردیم ک جنگ بود تو دست بابا بجایه قلم تفنگ بود همیشه ی پایه زنگی واسه ما لنگ بود همیشه جواب اعتراضمون ی سنگ بود
فقط واسه یبار بذار من بگم قصه رو منو تو هردوتا میشناسیم دردو ریشه رو واسه یبارم بذا فک کنم ک ادمم تصور کنم تویه جامعه سالمم بذار یادم بره بیس سال تو سری خوردم من ی تفاله بی ارزشم بذا فک کنم بذا ی لحظه چشامو ببندمو خواهرم و گریه شبونه و بغض مادرم بذا چشامو ببندمو بگم خوش بختم ک بی اینده نیستمو ب فردا چش دوختم
تو دلت میخندی اگه تو نازو نعمتی اخه زندگی واسه ما چیزه دیگش لعنطی
واسه ما لحظه هایه تو خاک رفته گریه سرخ چشاییه ک خون گرفته
واسه ما این زندگی نیست مثه جون کندنه صب زنده شدنو شب مردنه
باید خودتو بفروشی مجبوری پول میخوای تو سرتم اگه میزنن صدات در نمیاد زندگی ی قصه اخر ماه اجاره خونه انسجام ملی هه تویه سقف این خونه
به هر ک چیزی گفتم چیزی نگفت طرف ما ی شبه ی شبه بدخوف
طرف ما کلکسیون بدبختیه
طرف ما بـدکـاره ی زنه خونه داره جز این راه واسه شامه شبش چاره نداره طرف ما معرفت لب خیابونا وله اگه شرم نکنی از خودت خیلی مشکله
جایی ک معنی ادم همیشه زیره سواله مثه ی انسان زندگی کردن تقریبا محاله یباره سنگین اینجا از صب تا شب رو دوشته فقط صدایه وحشتو خفقان تو گوشته
طرف ما جانی تو دانشگاه درس میخونه طرف ما عجیبه هه دانشجو تو زندونه طرف ما ملیت ی تخته سنگ شکستس هویتم ی دره ک خیلی وقته بستس تو محله ما ادما نصف قیمتن اینجا ب ادما قد ی سگ ارزش نمیدن واسه ما خیلی وقته ک تو سری خوردن عادته ولی خدامون شاهده
اینجا دلت گرفت میگن خودکشی تنها راهه حله اینجا زندگی کردن از مردن مشکل تره
وقتی چشامون وا شد از زندگی سیر شدیم نفهمیدیم چی شد از جوونیمون پیر شدیم گفتن چپ میزنیم منحرفیم بی اعتقادیم اما کی شما به سوالایه من جواب دادین؟
ما از وقتی چشارو وا کردیم ک جنگ بود تو دست بابا بجایه قلم تفنگ بود همیشه ی پایه زنگی واسه ما لنگ بود همیشه جواب اعتراضمون ی سنگ بود
فقط واسه یبار بذار من بگم قصه رو منو تو هردوتا میشناسیم دردو ریشه رو واسه یبارم بذا فک کنم ک ادمم تصور کنم تویه جامعه سالمم بذار یادم بره بیس سال تو سری خوردم من ی تفاله بی ارزشم بذا فک کنم بذا ی لحظه چشامو ببندمو خواهرم و گریه شبونه و بغض مادرم بذا چشامو ببندمو بگم خوش بختم ک بی اینده نیستمو ب فردا چش دوختم
تو دلت میخندی اگه تو نازو نعمتی اخه زندگی واسه ما چیزه دیگش لعنطی
واسه ما لحظه هایه تو خاک رفته گریه سرخ چشاییه ک خون گرفته
واسه ما این زندگی نیست مثه جون کندنه صب زنده شدنو شب مردنه
باید خودتو بفروشی مجبوری پول میخوای تو سرتم اگه میزنن صدات در نمیاد زندگی ی قصه اخر ماه اجاره خونه انسجام ملی هه تویه سقف این خونه
به هر ک چیزی گفتم چیزی نگفت طرف ما ی شبه ی شبه بدخوف
طرف ما کلکسیون بدبختیه
طرف ما بـدکـاره ی زنه خونه داره جز این راه واسه شامه شبش چاره نداره طرف ما معرفت لب خیابونا وله اگه شرم نکنی از خودت خیلی مشکله
جایی ک معنی ادم همیشه زیره سواله مثه ی انسان زندگی کردن تقریبا محاله یباره سنگین اینجا از صب تا شب رو دوشته فقط صدایه وحشتو خفقان تو گوشته
طرف ما جانی تو دانشگاه درس میخونه طرف ما عجیبه هه دانشجو تو زندونه طرف ما ملیت ی تخته سنگ شکستس هویتم ی دره ک خیلی وقته بستس تو محله ما ادما نصف قیمتن اینجا ب ادما قد ی سگ ارزش نمیدن واسه ما خیلی وقته ک تو سری خوردن عادته ولی خدامون شاهده
اینجا دلت گرفت میگن خودکشی تنها راهه حله اینجا زندگی کردن از مردن مشکل تره
