پرسش: پسر دو ساله ای دارم که هنوز نمی تواند صحبت کند لطفا بفرمایید آیا تاخیری در تکلم کودکم به وجود آمده و چطور می توانم کمکش کنم؟
بررسي علت تاخير كلامي كودكان
دلبندم ! حرف بزن پسرتان دو ساله است و هنوز نمیتواند صحبت کند. او قادر به بیان تعدادی کلمه است اما شما تصور میکنید که در مقایسه با همسالانش عقبتر است. شما به یاد میآورید که خواهر او در این سن میتوانست یک جمله کامل را بیان کند. به امید این که او بزودی بهبود خواهد یافت، مشورت با متخصصان را به تاخیر میاندازید. شما به خود میگویید «برخی بچهها سریع شروع به راه رفتن میکنند و برخی سریعتر صحبت میکنند، پس جای نگرانی نیست»!
این نگرانی در بین والدین فرزندانی که در صحبت کردن تاخیر دارند، رایج است. اگرچه ممکن است والدین آهسته بودن رشد را در جنبههای دیگری از فرزند خود نیز مشاهده کنند اما در مشورت با متخصصان تردید داشته و آن را به تاخیر میاندازند. برخی حتی برای خود دلیلهایی نیز میآورند مثلا درخصوص دیر زبان باز کردن کودک خود میگویند «او بزرگتر خواهد شد و مشکلش رفع میشود» یا «او به کارهای فیزیکی بیشتر از صحبت کردن علاقه دارد.» دانستن این که در صحبت کردن و مهارتهای کلامی چه چیز معمول و نرمال است و چه چیز نیست، میتواند به شما کمک کند که بدانید کودکتان واقعا نیاز به کمک دارد یا خیر.
خصوصیات یک کودک با توانایی گفتار سالم و بدون تاخیر: در یافتن مشکل فرزندتان در توانایی ایجاد ارتباط و اطمینان پیدا کردن از نیاز او به توجهات و درمانهای خاص پزشکی، حائز اهمیت و البته کمی سخت است. البته میتوان با دانستن قوانین کلی در مورد خصوصیات یک کودک سالم و مقایسه فرزند خود با این خصوصیات تا حدودی به مشکل او پی برد.
قبل از 12 ماهگی
کودکان در این سن باید بتوانند نشانههایی را از خود بروز بدهند که نشاندهنده استفاده از صداها برای ایجاد ارتباط با محیط اطراف باشد. اولین مراحل پیشرفت گفتاری، ایجاد صداهای نامفهوم توسط کودک است. همینطور که کودک بزرگتر میشود (حدود 9 ماهگی) او شروع به ردیف کردن صداها میکند و سعی دارد تا آواهای مختلف را به هم پیوند بدهد و کلماتی مثل «ماما» و «بابا» را (بدون اینکه واقعا معنای دقیق این کلمات را بداند) بیان کند. قبل از 12 ماهگی، کودک باید به صداها هم توجه نشان دهد. کودکانی که نسبت به صداها عکسالعمل نشان نمیدهند ممکن است دچار مشکلات شنوایی باشند.
12 تا 15 ماهگی
کودکان در این سنین باید محدوده وسیعی از اصوات کلامی را به کار ببرند و حداقل یک یا چند کلمه صحیح را بیان کنند (نه فقط «ماما» و «بابا»). کلماتی مثل «توپ» از کلمات ابتدایی است که کودک قادر به گفتن آن است. فرزند شما باید همچنین قادر به فهم و انجام دستورات باشد (مثلا «لطفا آن اسباببازی را به من بده.»)
18 تا 24 ماهگی
کودک باید تا 18 ماهگی دامنه لغاتی در حد 20 کلمه داشته باشد و تا 2 سالگی قادر باشد حدود 50 کلمه یا بیشتر را بیان کند؛ به کودک باید یاد داده شود که دو کلمه را با هم ترکیب کند مثل «بابا رفت.» یک کودک 2 ساله قادر به انجام دستورات دو قسمتی میباشد (مثلا لطفا عروسکت را بردار و لیوانت را به من بده.)
2 تا 3 سالگی
در این سن، والدین اغلب شاهد یک تحول اساسی در صحبت کردن کودک خود هستند. دامنه لغات کودک شما به یکباره افزایش مییابد و او میتواند 3 کلمه یا بیشتر را با هم ترکیب کرده و جمله بسازد.
درک کودک نیز در این سنین افزایش مییابد. تا سن 3 سالگی کودک شروع به فهم این مطلب میکند که «آن را روی میز قرار بده» یا «آن را زیر تخت بگذار» چه تفاوتی با هم دارند. در این دوران کودک شما همچنین باید شروع به تشخیص رنگها و درک صفتها کند (مثل «بزرگ» در مقابل «کوچک»)
بررسي علت تاخير كلامي كودكان
دلبندم ! حرف بزن پسرتان دو ساله است و هنوز نمیتواند صحبت کند. او قادر به بیان تعدادی کلمه است اما شما تصور میکنید که در مقایسه با همسالانش عقبتر است. شما به یاد میآورید که خواهر او در این سن میتوانست یک جمله کامل را بیان کند. به امید این که او بزودی بهبود خواهد یافت، مشورت با متخصصان را به تاخیر میاندازید. شما به خود میگویید «برخی بچهها سریع شروع به راه رفتن میکنند و برخی سریعتر صحبت میکنند، پس جای نگرانی نیست»!
این نگرانی در بین والدین فرزندانی که در صحبت کردن تاخیر دارند، رایج است. اگرچه ممکن است والدین آهسته بودن رشد را در جنبههای دیگری از فرزند خود نیز مشاهده کنند اما در مشورت با متخصصان تردید داشته و آن را به تاخیر میاندازند. برخی حتی برای خود دلیلهایی نیز میآورند مثلا درخصوص دیر زبان باز کردن کودک خود میگویند «او بزرگتر خواهد شد و مشکلش رفع میشود» یا «او به کارهای فیزیکی بیشتر از صحبت کردن علاقه دارد.» دانستن این که در صحبت کردن و مهارتهای کلامی چه چیز معمول و نرمال است و چه چیز نیست، میتواند به شما کمک کند که بدانید کودکتان واقعا نیاز به کمک دارد یا خیر.
خصوصیات یک کودک با توانایی گفتار سالم و بدون تاخیر: در یافتن مشکل فرزندتان در توانایی ایجاد ارتباط و اطمینان پیدا کردن از نیاز او به توجهات و درمانهای خاص پزشکی، حائز اهمیت و البته کمی سخت است. البته میتوان با دانستن قوانین کلی در مورد خصوصیات یک کودک سالم و مقایسه فرزند خود با این خصوصیات تا حدودی به مشکل او پی برد.
قبل از 12 ماهگی
کودکان در این سن باید بتوانند نشانههایی را از خود بروز بدهند که نشاندهنده استفاده از صداها برای ایجاد ارتباط با محیط اطراف باشد. اولین مراحل پیشرفت گفتاری، ایجاد صداهای نامفهوم توسط کودک است. همینطور که کودک بزرگتر میشود (حدود 9 ماهگی) او شروع به ردیف کردن صداها میکند و سعی دارد تا آواهای مختلف را به هم پیوند بدهد و کلماتی مثل «ماما» و «بابا» را (بدون اینکه واقعا معنای دقیق این کلمات را بداند) بیان کند. قبل از 12 ماهگی، کودک باید به صداها هم توجه نشان دهد. کودکانی که نسبت به صداها عکسالعمل نشان نمیدهند ممکن است دچار مشکلات شنوایی باشند.
12 تا 15 ماهگی
کودکان در این سنین باید محدوده وسیعی از اصوات کلامی را به کار ببرند و حداقل یک یا چند کلمه صحیح را بیان کنند (نه فقط «ماما» و «بابا»). کلماتی مثل «توپ» از کلمات ابتدایی است که کودک قادر به گفتن آن است. فرزند شما باید همچنین قادر به فهم و انجام دستورات باشد (مثلا «لطفا آن اسباببازی را به من بده.»)
18 تا 24 ماهگی
کودک باید تا 18 ماهگی دامنه لغاتی در حد 20 کلمه داشته باشد و تا 2 سالگی قادر باشد حدود 50 کلمه یا بیشتر را بیان کند؛ به کودک باید یاد داده شود که دو کلمه را با هم ترکیب کند مثل «بابا رفت.» یک کودک 2 ساله قادر به انجام دستورات دو قسمتی میباشد (مثلا لطفا عروسکت را بردار و لیوانت را به من بده.)
2 تا 3 سالگی
در این سن، والدین اغلب شاهد یک تحول اساسی در صحبت کردن کودک خود هستند. دامنه لغات کودک شما به یکباره افزایش مییابد و او میتواند 3 کلمه یا بیشتر را با هم ترکیب کرده و جمله بسازد.
درک کودک نیز در این سنین افزایش مییابد. تا سن 3 سالگی کودک شروع به فهم این مطلب میکند که «آن را روی میز قرار بده» یا «آن را زیر تخت بگذار» چه تفاوتی با هم دارند. در این دوران کودک شما همچنین باید شروع به تشخیص رنگها و درک صفتها کند (مثل «بزرگ» در مقابل «کوچک»)