гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
علل خشونت و پرخاشگری در کودکان
یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند.
چنانچه پدر یا مادری خلق و خویی عصبانی و پرخاشگر داشته باشند، مسلماً فرزندشان نیز پرخاشگر خواهد شد. این رفتار توسط کودک یاد گرفته می شود.
از آنجا که کودکان با والدین همانندسازی می کنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فراگرفته می شود. توضیح این که فرآیند همانندسازی کاملاً ناخودآگاه صورت می پذیرد...
نکته دیگر این که حتماً لازم نیست والدین با خود کودک پرخاشگری کرده باشند؛ چنانچه او شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر با افراد دیگر نیز باشد، این گونه رفتار را فرامی گیرد.
بنابراین کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند. بر این نکته می توان تاکید کرد که کودکان با چشمان خود می آموزند،
یعنی آنچه را مشاهده می کنند، یاد می گیرند، حتی اگر آن رفتار به طور مستقیم در مورد خود آنها صورت نگیرد.
**************************************
●کودکان ناکام پرخاشگر می شوند
ناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می زند پرخاشگری است.
**************************************
●اضطراب و پرخاشگری
کودکان مضطرب نمی توانند کودکان آرامی باشند. آنها رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می دهند؛ البته بلافاصله پشیمان می شوند و از والدین خود عذرخواهی می کنند.
اگر از کودک مضطرب بپرسیم که چرا پرخاش می کنی و عصبانی هستی، خواهد گفت نمی دانم، یا خواهد گفت دست خودم نیست.
چنانچه کودکی بلافاصله بعداز عصبانیت و پرخاشگری پشیمان شد و عذرخواهی کرد، علت پرخاشگری او اضطراب است. برای از بین بردن خشم کود ک بایستی اضطراب و نگرانی وی را شناسایی کنیم و در رفع آن بکوشیم.
**************************************
●پرخاشگری، نشانه ای از تضادهای درونی
گاهی کودکان در دوگانگی و تضادهای درونی قرار می گیرند.
یا بهتر بگوییم، گاهی بر سر دو راهی هایی گیر می کنند و نمی دانند کدام راه را انتخاب کنند و این حالت آنها را دچار تعارض، اضطراب و خشم می کند.
مثلاً کودکی که دوست دارد نزد مادرش در منزل بماند و از طرفی وقتی می بیند تمام کودکان به مدرسه می روند، همزمان تمایل به مدرسه رفتن نیز دارد، دچار دوگانگی می شود.
به کودکان خود کمک کنیم که در دوراهی های زندگی، مدتی طولانی قرار نگیرند.
آنها بایستی به سرعت و با دقت درست ترین کار را انجام دهند.
یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند.
چنانچه پدر یا مادری خلق و خویی عصبانی و پرخاشگر داشته باشند، مسلماً فرزندشان نیز پرخاشگر خواهد شد. این رفتار توسط کودک یاد گرفته می شود.
از آنجا که کودکان با والدین همانندسازی می کنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فراگرفته می شود. توضیح این که فرآیند همانندسازی کاملاً ناخودآگاه صورت می پذیرد...
نکته دیگر این که حتماً لازم نیست والدین با خود کودک پرخاشگری کرده باشند؛ چنانچه او شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر با افراد دیگر نیز باشد، این گونه رفتار را فرامی گیرد.
بنابراین کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند. بر این نکته می توان تاکید کرد که کودکان با چشمان خود می آموزند،
یعنی آنچه را مشاهده می کنند، یاد می گیرند، حتی اگر آن رفتار به طور مستقیم در مورد خود آنها صورت نگیرد.
**************************************
●کودکان ناکام پرخاشگر می شوند
ناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می زند پرخاشگری است.
**************************************
●اضطراب و پرخاشگری
کودکان مضطرب نمی توانند کودکان آرامی باشند. آنها رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می دهند؛ البته بلافاصله پشیمان می شوند و از والدین خود عذرخواهی می کنند.
اگر از کودک مضطرب بپرسیم که چرا پرخاش می کنی و عصبانی هستی، خواهد گفت نمی دانم، یا خواهد گفت دست خودم نیست.
چنانچه کودکی بلافاصله بعداز عصبانیت و پرخاشگری پشیمان شد و عذرخواهی کرد، علت پرخاشگری او اضطراب است. برای از بین بردن خشم کود ک بایستی اضطراب و نگرانی وی را شناسایی کنیم و در رفع آن بکوشیم.
**************************************
●پرخاشگری، نشانه ای از تضادهای درونی
گاهی کودکان در دوگانگی و تضادهای درونی قرار می گیرند.
یا بهتر بگوییم، گاهی بر سر دو راهی هایی گیر می کنند و نمی دانند کدام راه را انتخاب کنند و این حالت آنها را دچار تعارض، اضطراب و خشم می کند.
مثلاً کودکی که دوست دارد نزد مادرش در منزل بماند و از طرفی وقتی می بیند تمام کودکان به مدرسه می روند، همزمان تمایل به مدرسه رفتن نیز دارد، دچار دوگانگی می شود.
به کودکان خود کمک کنیم که در دوراهی های زندگی، مدتی طولانی قرار نگیرند.
آنها بایستی به سرعت و با دقت درست ترین کار را انجام دهند.
