غار کُهَک در نزدیکی جاده قم – اصفهان و 86 کیلومتری جنوب شهر قم و در نزدیکی روستای کهک که در۵۵ کیلومتری دلیجان واقع شده است وجود دارد .
دهانه غار در ارتفاع 1950 متری از سطح دریا قرار دارد و به شکل دایرهای به قطر 70 سانتیمتر میباشد. این دهانه بالای دیوارهای به ارتفاع 8 متر واقع شده که برای ورود به غار بایستی حدود 8 متر اولیه را با طناب به پایین رفت.
غار کهک از تعدادی سکوی بزرگ متوالی تشکیل شده که هر کدام به وسیله یک پرتگاه 10 تا 20 متری، از یکدیگر جدا میشوند.
این پرتگاهها در زمانهای بسیار دور در اثر ریزش عظیمی که در داخل غار رخ داده، به وجود آمدهاند. در داخل غار دالان و دهلیز فرعی وجود ندارد. مسیر بازدید غار به علت وجود لایهای از خاک رس، مرطوب و لغزنده است. نکتهای که در پیمایش این غار حائز اهمیت است، وجود دو چاه عمیق در نیمه نخست مسیر است که در صورت بیدقتی و عدم مهارت، احتمال سقوط به داخل آنها وجود دارد.
پس از بازدید از تالارهای اصلی و بزرگ غار و عبور از مسیر های زیبا و شگفت انگیز می توان به وسیله طناب حمایت و وسایل فنی دیواره 10 متری انتهای غار را بصورت تراورسی به سمت راست صعود کرده و از مسیر تونلی بسیار تنگ و باریک و بصورت درازکش به تالارهای انتهایی غار دست یافت.
بلندی بعضی از ستونهای آهکی غار کهک در حدود 14 متر است که جزء بلندترین ستون های غارهای آهکی ایران می باشد با طی مسیر 250 متری، تالار غار به پایان رسیده و گودالی از آب زلال واقع در دخمهای پوشیده از چکندههای مرمرین و بلورین به چشم میخورد. این گودال عمیقترین نقطه غار است و 80 متر پایینتر از دهانه غار قرار دارد.
مسیر غار پس از گودال آب در جهت عکس و به طرف بالا، به طول 100 متر امتداد مییابد و غار به انتها میرسد. غار کهک 350 متر طول دارد.غار کهک از نظر وسعت از غارهای متوسط ایران است اما به دلیل برخورداری از غارسنگهای عجیب، پرتگاههای فراوان، آبشارسنگهای بلند و چکیدههای رنگارنگ و عظیمالجثه، یکی از منحصر به فردترین غارهای ایران و از قدیمیترین غارهای زایشیافته کشور است.
برای رسیدن به دهانه غار از سلفچگان تا سه راهی سمت راست که تابلو سیمان دلیجان قرار دارد فاصله حدود 20 کیلومتر است پس از رد شدن از سه راهی و پشت سر گذاردن روستای راوه از مسیر جاده آسفالته می توان به روستای کهک رسید و از مسیر بالای قبرستان ده؛ جاده خاکی پهنی ما را تا دهانه غار هدایت می کند دهانه غار در کف زمین با ورودی تنگی در حدود 50* 60 سانتی متر است.
دهانه غار در ارتفاع 1950 متری از سطح دریا قرار دارد و به شکل دایرهای به قطر 70 سانتیمتر میباشد. این دهانه بالای دیوارهای به ارتفاع 8 متر واقع شده که برای ورود به غار بایستی حدود 8 متر اولیه را با طناب به پایین رفت.
غار کهک از تعدادی سکوی بزرگ متوالی تشکیل شده که هر کدام به وسیله یک پرتگاه 10 تا 20 متری، از یکدیگر جدا میشوند.
این پرتگاهها در زمانهای بسیار دور در اثر ریزش عظیمی که در داخل غار رخ داده، به وجود آمدهاند. در داخل غار دالان و دهلیز فرعی وجود ندارد. مسیر بازدید غار به علت وجود لایهای از خاک رس، مرطوب و لغزنده است. نکتهای که در پیمایش این غار حائز اهمیت است، وجود دو چاه عمیق در نیمه نخست مسیر است که در صورت بیدقتی و عدم مهارت، احتمال سقوط به داخل آنها وجود دارد.
پس از بازدید از تالارهای اصلی و بزرگ غار و عبور از مسیر های زیبا و شگفت انگیز می توان به وسیله طناب حمایت و وسایل فنی دیواره 10 متری انتهای غار را بصورت تراورسی به سمت راست صعود کرده و از مسیر تونلی بسیار تنگ و باریک و بصورت درازکش به تالارهای انتهایی غار دست یافت.
بلندی بعضی از ستونهای آهکی غار کهک در حدود 14 متر است که جزء بلندترین ستون های غارهای آهکی ایران می باشد با طی مسیر 250 متری، تالار غار به پایان رسیده و گودالی از آب زلال واقع در دخمهای پوشیده از چکندههای مرمرین و بلورین به چشم میخورد. این گودال عمیقترین نقطه غار است و 80 متر پایینتر از دهانه غار قرار دارد.
مسیر غار پس از گودال آب در جهت عکس و به طرف بالا، به طول 100 متر امتداد مییابد و غار به انتها میرسد. غار کهک 350 متر طول دارد.غار کهک از نظر وسعت از غارهای متوسط ایران است اما به دلیل برخورداری از غارسنگهای عجیب، پرتگاههای فراوان، آبشارسنگهای بلند و چکیدههای رنگارنگ و عظیمالجثه، یکی از منحصر به فردترین غارهای ایران و از قدیمیترین غارهای زایشیافته کشور است.
برای رسیدن به دهانه غار از سلفچگان تا سه راهی سمت راست که تابلو سیمان دلیجان قرار دارد فاصله حدود 20 کیلومتر است پس از رد شدن از سه راهی و پشت سر گذاردن روستای راوه از مسیر جاده آسفالته می توان به روستای کهک رسید و از مسیر بالای قبرستان ده؛ جاده خاکی پهنی ما را تا دهانه غار هدایت می کند دهانه غار در کف زمین با ورودی تنگی در حدود 50* 60 سانتی متر است.