- کـیـمـیا -
کاربر نگاه دانلود
هفته نامه سلامت - ترجمه از علی نیکویی: جانی کارسون زمانی گفته بود در هالیوود اگر روانپزشک نداشته باشید، افراد فکر می کنند دیوانه هستید!» جدا از شوخی، یک پنجم آمریکاییان دچار بیماری های روانی هستند و فقط 38 درصدشان در هالیوود و ... درمان دریافت می کنند.
با این که بسیاری از زنان در مورد تجربیات شان درباره درمان بیماری روانی سخن گفته اند، هنوز بیماری روانی و درمان های آن با انگ زنی همراه است. در ادامه به چند چهره مشهور هالیوودی اشاره می کنیم که درباره این تجربیات آشکارا سخن گفته اند.
1. گوینت پالترو
گوینت پالترو بازیگر استرالیایی تبار هالیوود درباره تجربیاتش در روان درمانی خودش بسیار صریح بوده است. پالترو در سال 2011 میلادی آشکار کرد پس از تولد پسرش در سال 2008 میلادی با ترغیب همسرش دنبال درمان برای افسردگی پس از زایمان رفت. او می گوید: «مشکل ترین بخش برای پذیرفتن مشکل بود. به نظر من مهم است که زنان در این باره سخن بگویند.»
2. بروک شیلدز
بروک شیلدز بازیگر آمریکایی نیز درباره درمان افسردگی پس از زایمانش به صراحت سخن گفته و حتی وارد مجادله پر سروصدایی با تام کروز درباره درمان پزشکی بیماری اش شده است. کروز که مدعی است از طریق آموزه های کلیسای بحث برانگیز (سایتولوژی) به افراد معتاد به مواد مخـ ـدر کمک کرده، می گفت: «شیلدز باید از ویتامین ها برای کنترل احساس ناامیدی و افسردگی اش استفاده می کرد.» او در سرمقاله ای در نیویورک تایمز نوشت: «وقتی دکترم به من گفت دچار افسردگی پس از زایمان هستم، نمی توانستم حرفش را باور کنم و او برای من داروی ضد افسردگی پاکسیل را تجویز کرد. من از مصرف دارو اکراه داشتم.
در واقع، پیش از موقع داروهایم را قطع کردم و به علت عود بیماری تقریبا نزدیک بود ماشینم را در حالی که پسرم روی صندلی عقب آن بود، به دیوار بکوبم اما این داروها همراه جلسات روان درمانی هفتگی من و خانواده ام را نجات دادند.»
3. اما تامپسون
اما تامپسون بازیگر انگلیسی نیز با افسردگی مربوط به بچه دار شدن دست و پنجه نرم کرد اما در حالی که پالترو و شیلدز دچار افسردگی پس از زایمان بودند، تامپسون به علت مشکل ناباروری اش دچار «افسردگی بالینی» شد. تامپسون پیش از تولید دخترش گایا در سال 1999 میلادی ظاهرا بچه های بیشتری می خواست، اما نتوانست باردار شود. او در مصاحبه ای گفت: «سال ها در خیابان تعداد بچه های مردم را می شمردم و فکر می کردم هیچ گاه بهبود نمی یابم.» او با رفتن هفتگی نزد یک روان درمانگر توانست بر افسردگی اش غلبه کند.
4. شریل کرو
شریل کرو، خواننده آمریکایی نیز به طور علنی درباره نبردش با افسردگی بالینی حرف زده است. از جمله دورهای در دهه دوم زندگی اش که بیماری او را کاملا ناتوان کرده بود، او در مصاحبه ای گفت: «داروهای ضد افسردگی و نیز روان درمانی به من کمک کردند. افسردگی با تغییرات شیمیایی در مغز همراه است که برخی از افراد دچار آن می شوند. افسردگی همیشه بخشی از زندگی من بوده است.»
5. کاترین زتا جونز
زتا جونز در سال 2011 میلادی به علت اختلال دو قطبی نوع 2 و نیز اوائل سال 2013 میلادی با بستری شدن در یک مرکز رسمی درمانی تحت درمان قرار گرفت و نیز پذیرفت به طور دوره ای نیاز به مراقبت درمانی دارد. او در مصاحبه ای گفت: «اگر علنی کردن این موضوع حتی یک نفر را ترغیب کند تا به جستجوی درمان بیماری اش برود، ارزشش را دارد. لزومی ندارد در خاموشی رنج برد و کمک خواستن برای درمان این بیماری دلیلی برای شرمساری نیست.»
6. جی کی رولینگ
رولینگ یکی از موفق ترین نویسندگان رمان و خالق رشته کتاب های هری پاتر،درباره افسردگی بالینی که هنگام نوشتن نخستین کتاب هری پاتر دچار آن بود، سخن گفته است. درگیری او با افسردگی باعث شد او بازنمایی تخیلی از آن را به شکل «دمنترها» - مخلوقات شروری که از شادی انسان تغذیه می کنند – خلق کند. مشهور شدن رولینگ پس از آن او را برانگیخت با وجود موفقیت بزرگش به درمان ادامه دهد. رولینگ در مصاحبه ای در سال 2012 میلادی گفت: «شما انتظار مشکلاتی که شهرت با خود همراه می آورد، ندارید. من احساس می کردم باید مشکلات هر کسی را حل کنم. موجی از تقاضاها به سویم سرازیر شده بود. احساس درماندگی می کردم. واقعا نگران بودم که کم بیاورم. مجبور بودم در این نقطه که زندگی ام داشت ناگهان تغییر می کرد، دوباره به روان درمانی روی آورم و این درمان واقعا به من کمک کرد.»
7. جنیفر آنیستون
لزومی ندارد کسی حتما دچار یک بیماری روانی شود تا به روان درمانی روی آورد. همان طور که جنیفر آبیستون بازیگر آمریکایی اخیرا یادآور شد، روان درمانی می تواند به شخص کمک کند بهتر خودش را بشناسد. آنیستون در پاسخ به سوالی درباره توصیه اش در این مورد گفت: «نزد روان درمانگر بروید. عواطف تان را تخلیه کنید. خودتان را بشناسید. درباره خودتان بیاموزید. شما می توانید بسیاری از مشکلات را برای خودتان حل و فصل کنید. اگر شادمان نیستید، می توانید شادمان شوید. شادمانی یک انتخاب است.»
8. جنیفر گارنر
گارنر، بازیگر آمریکایی نیز مانند آنیستون چهره مشهوری است که درباره سودمندی های مراجعه به روان درمانگر بدون این که فرد بیماری روانی مشخصی داشته باشد، سخن گفته است. گارنر پس از پایان یافتن ازدواج اولش از روان درمانی کمک گرفت. او در سال 2010 میلادی در مصاحبه ای گفت: «آسان است هنگامی که آسیب دیده و خشمگین هستید، فقط بگویید: تقصیر آنهاست، اما من مجبور شدم درباره خودم بیندیشم. من فکر کردم: «چرا این رابـ ـطه موفق نبود؟ من چقدر مسئول این شکست بودم؟» بنابراین روان درمانی را شروع کردم تا پاسخی به این پرسش ها بیابم.»
با این که بسیاری از زنان در مورد تجربیات شان درباره درمان بیماری روانی سخن گفته اند، هنوز بیماری روانی و درمان های آن با انگ زنی همراه است. در ادامه به چند چهره مشهور هالیوودی اشاره می کنیم که درباره این تجربیات آشکارا سخن گفته اند.
1. گوینت پالترو
گوینت پالترو بازیگر استرالیایی تبار هالیوود درباره تجربیاتش در روان درمانی خودش بسیار صریح بوده است. پالترو در سال 2011 میلادی آشکار کرد پس از تولد پسرش در سال 2008 میلادی با ترغیب همسرش دنبال درمان برای افسردگی پس از زایمان رفت. او می گوید: «مشکل ترین بخش برای پذیرفتن مشکل بود. به نظر من مهم است که زنان در این باره سخن بگویند.»
2. بروک شیلدز
بروک شیلدز بازیگر آمریکایی نیز درباره درمان افسردگی پس از زایمانش به صراحت سخن گفته و حتی وارد مجادله پر سروصدایی با تام کروز درباره درمان پزشکی بیماری اش شده است. کروز که مدعی است از طریق آموزه های کلیسای بحث برانگیز (سایتولوژی) به افراد معتاد به مواد مخـ ـدر کمک کرده، می گفت: «شیلدز باید از ویتامین ها برای کنترل احساس ناامیدی و افسردگی اش استفاده می کرد.» او در سرمقاله ای در نیویورک تایمز نوشت: «وقتی دکترم به من گفت دچار افسردگی پس از زایمان هستم، نمی توانستم حرفش را باور کنم و او برای من داروی ضد افسردگی پاکسیل را تجویز کرد. من از مصرف دارو اکراه داشتم.
در واقع، پیش از موقع داروهایم را قطع کردم و به علت عود بیماری تقریبا نزدیک بود ماشینم را در حالی که پسرم روی صندلی عقب آن بود، به دیوار بکوبم اما این داروها همراه جلسات روان درمانی هفتگی من و خانواده ام را نجات دادند.»
3. اما تامپسون
اما تامپسون بازیگر انگلیسی نیز با افسردگی مربوط به بچه دار شدن دست و پنجه نرم کرد اما در حالی که پالترو و شیلدز دچار افسردگی پس از زایمان بودند، تامپسون به علت مشکل ناباروری اش دچار «افسردگی بالینی» شد. تامپسون پیش از تولید دخترش گایا در سال 1999 میلادی ظاهرا بچه های بیشتری می خواست، اما نتوانست باردار شود. او در مصاحبه ای گفت: «سال ها در خیابان تعداد بچه های مردم را می شمردم و فکر می کردم هیچ گاه بهبود نمی یابم.» او با رفتن هفتگی نزد یک روان درمانگر توانست بر افسردگی اش غلبه کند.
4. شریل کرو
شریل کرو، خواننده آمریکایی نیز به طور علنی درباره نبردش با افسردگی بالینی حرف زده است. از جمله دورهای در دهه دوم زندگی اش که بیماری او را کاملا ناتوان کرده بود، او در مصاحبه ای گفت: «داروهای ضد افسردگی و نیز روان درمانی به من کمک کردند. افسردگی با تغییرات شیمیایی در مغز همراه است که برخی از افراد دچار آن می شوند. افسردگی همیشه بخشی از زندگی من بوده است.»
5. کاترین زتا جونز
زتا جونز در سال 2011 میلادی به علت اختلال دو قطبی نوع 2 و نیز اوائل سال 2013 میلادی با بستری شدن در یک مرکز رسمی درمانی تحت درمان قرار گرفت و نیز پذیرفت به طور دوره ای نیاز به مراقبت درمانی دارد. او در مصاحبه ای گفت: «اگر علنی کردن این موضوع حتی یک نفر را ترغیب کند تا به جستجوی درمان بیماری اش برود، ارزشش را دارد. لزومی ندارد در خاموشی رنج برد و کمک خواستن برای درمان این بیماری دلیلی برای شرمساری نیست.»
6. جی کی رولینگ
رولینگ یکی از موفق ترین نویسندگان رمان و خالق رشته کتاب های هری پاتر،درباره افسردگی بالینی که هنگام نوشتن نخستین کتاب هری پاتر دچار آن بود، سخن گفته است. درگیری او با افسردگی باعث شد او بازنمایی تخیلی از آن را به شکل «دمنترها» - مخلوقات شروری که از شادی انسان تغذیه می کنند – خلق کند. مشهور شدن رولینگ پس از آن او را برانگیخت با وجود موفقیت بزرگش به درمان ادامه دهد. رولینگ در مصاحبه ای در سال 2012 میلادی گفت: «شما انتظار مشکلاتی که شهرت با خود همراه می آورد، ندارید. من احساس می کردم باید مشکلات هر کسی را حل کنم. موجی از تقاضاها به سویم سرازیر شده بود. احساس درماندگی می کردم. واقعا نگران بودم که کم بیاورم. مجبور بودم در این نقطه که زندگی ام داشت ناگهان تغییر می کرد، دوباره به روان درمانی روی آورم و این درمان واقعا به من کمک کرد.»
7. جنیفر آنیستون
لزومی ندارد کسی حتما دچار یک بیماری روانی شود تا به روان درمانی روی آورد. همان طور که جنیفر آبیستون بازیگر آمریکایی اخیرا یادآور شد، روان درمانی می تواند به شخص کمک کند بهتر خودش را بشناسد. آنیستون در پاسخ به سوالی درباره توصیه اش در این مورد گفت: «نزد روان درمانگر بروید. عواطف تان را تخلیه کنید. خودتان را بشناسید. درباره خودتان بیاموزید. شما می توانید بسیاری از مشکلات را برای خودتان حل و فصل کنید. اگر شادمان نیستید، می توانید شادمان شوید. شادمانی یک انتخاب است.»
8. جنیفر گارنر
گارنر، بازیگر آمریکایی نیز مانند آنیستون چهره مشهوری است که درباره سودمندی های مراجعه به روان درمانگر بدون این که فرد بیماری روانی مشخصی داشته باشد، سخن گفته است. گارنر پس از پایان یافتن ازدواج اولش از روان درمانی کمک گرفت. او در سال 2010 میلادی در مصاحبه ای گفت: «آسان است هنگامی که آسیب دیده و خشمگین هستید، فقط بگویید: تقصیر آنهاست، اما من مجبور شدم درباره خودم بیندیشم. من فکر کردم: «چرا این رابـ ـطه موفق نبود؟ من چقدر مسئول این شکست بودم؟» بنابراین روان درمانی را شروع کردم تا پاسخی به این پرسش ها بیابم.»
