جالب و دانستنی فرازمینی ها و شگفتی های کیهان

[FATEMEH_R]

فرازمینی ها و شگفتی های کیهان

آیا حیات هوشمند بعد از پایان جهان و انجماد بزرگ می تواند زنده بماند؟

همانطور که می دانید جهان هستی در پایان عمر خود به دمای صفر مطلق می رسد و با یک انجماد بزرگ طومار آن برای همیشه در هم پیچیده می شود و به کام مرگ فرو خواهد رفت اما آیا حیات هوشمند می تواند از این شرایط جان سالم به در ببرد؟ تحت شرایطی می تواند نجات پیدا کند؟ راه های گریزی هست.
دانشمندان با بررسی شرایطی که در پایان یخبندان بزرگ منجر به از کار افتادن فکر و ذهن موجودات هوشمند می شودبه این مساله پرداختند که آیا گونه ای از حیات هوشمند تحت این شرایط می تواند زنده بماند؟
در نگاه اول بحث در این مورد در شرایطی که دما به صفر مطلق نزدیک می شود بی معنی به نظر می رسد ولی با این حال دانشمندان با جدیت تمام تلاش خود را به بررسی این موضوع معطوف کرده اند.
این بحث دو پرسش کلیدی دارد.

1.آیا موجودات هوشمند با نزدیک شدن دما به صفر مطلق هنوز هم قادر به استفاده از دستگاهها و تجهیزات خود خواهند بود؟
بر طبق قوانین ترمودینامیک از آنجا که انرژی از دمای بالاتر به دمای پایین تر جاری می شود از حرکت انرژی می توان برای انجام کارهای مکانیکی استفاده کرد.به عنوان مثال کار مکانیکی را می توان از طریق یک موتور گرمایی که دو منطقه با دمای متفاوت را به هم متصل می کند بدست آورد.هرچه تفاوت دما بیشتر باشد بازده موتور بیشتر خواهد بود.

2.آیا در این مرحله حیات هوشمند می تواند به نوعی اطلاعات را ارسال و یا دریافت کند؟
بر طبق نظریه ی اطلاعات، کوچک ترین واحدی که می تواند ارسال و یا دریافت شود با دما متناسب است.با افت دما تا نزدیکی صفر مطلق قابلیت پردازش اطلاعات به شدت تضعیف می شود.بیت های اطلاعات به خنک شدن هرچه بیشتر دما کوچکتر می شوند.

فریمن دیوسن و دیگران فیزیک حیات همشمند را در جهانی رو به مرگ مورد تحلیل و بررسی مجدد قرار داده اند.سوال آنها این است که آیا می توان راه های ابتکاری را یافت که حیات هوشمند بتواند به کمک آن ها حتی در دماهای نزدیک به صفر مطلق نیز زنده بماند؟
در ابتدا ممکن است موجودات با استفاده از مهندسی ژنتیک همراه با کاهش دما سعی در پایین آوردن دمای بدن خود نمایند.با کمک این روش استفاده از منابع انرژی رو به اتمام بهتر انجام می پذیرد.اما سرانجام دمای بدن به نقطه ی انجماد آب خواهد رسید.
در این دما موجودات هوشمند ممکن است مجبور شوند بدن های نحیف ساخته شده از گوشت و خون خود را رها کرده و بدن های رباتیک را جایگزین آن کنند.بدن های مکانیکی بهتر از گوشت می توانند سرما را تحمل کنند.اما ماشین ها نیز باید از قوانین نظریه ی اطلاعات و ترمودینامیک تبعیت کنند و بنابراین زمانی می رسد که زندگی حتی برای ربات ها نیز بسیار سخت خواهد شد.
حتی اگر موجودات هوشمند بدن های رباتیک خود را رها کرده و خود را به آگاهی خالص (داده های اطلاعاتی)تبدیل کنند هنوز مشکل پردازش اطلاعات باقی خواهد ماند.
با ادامه ی کاهش دما تنها راه برای زنده ماندن، آهسته تر فکر کردن خواهد بود.با طولانی تر کردن زمان مورد نیاز برای پردازش اطلاعات و همچنین با استفاده از حالت خواب برای صرفه جویی در انرژی گونه ای از حیات هوشمند قادر خواهد بود تحت این شرایط نیز به فکر کردن ادامه دهد.
اما اگر موجودات هوشمند آهسته تر فکر کنند در این صورت شاید بتوانند شاهد تحولات کوانتومی کیهانی باشند که در جهان رخ می دهد.
به طور معمول این تحولات کیهانی مثل پیدایش جهان های نوپا یا رفتن به یک جهان کوانتومی دیگر طی تریلیون ها سال رخ می دهد.اما در این مرحله زمان درونی فشرده شده و ممکن است از دید آن موجودات تنها چند ثانیه به نظر آید.آن ها احتمالا چنان آهسته فکر می کنندکه ممکن است شاهد وقوع رویدادهای کوانتومی بسیار عجیب در مقابل چشمانشان باشند.ممکن است به طور مداوم جهان های موازی را ببینند که از هیچ ظاهر شده یا شاهد جهش های کوانتومی به جهان های دیگر باشند.

ترک کردن جهان:

مرگ را می توان اینگونه تعریف کرد: توقف نهایی هرگونه پردازش اطلاعات.هر نوع هوش در جهان وقتی شروع به درک قوانین بنیادی جهان هستی می کند به ناچار با مرگ نهایی جهان و هر گونه حیات هوشمندی که ممکن است در آن وجود داشته باشد مواجه می شود.خوشبختانه برای جمع آوری انرژی لازم برای فرار از این شرایط زمان کافی وجود دارد.همچنین گزینه های دیگری نیز وجود دارد.

آیا قوانین فیزیک به ما اجازه ی فرار به جهان های موازی دیگر را خواهند داد؟

@charsooyelm