فرشته رحمانی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/09/17
- ارسالی ها
- 812
- امتیاز واکنش
- 6,489
- امتیاز
- 571
- سن
- 28
فرهنگ و آداب و رسوم هند
هرچند مردم هند در زندگی انفرادی و انزوا از سایر ملل متمایز هستند و مذهب هندو و اعتقاد به سیستم اصناف و طبقات،انها را به تنهایی و دوری از معاشرت ناگزیر ساخته است،ولی زندگی اجتماعی و انس و الفت که از خصایص طبیعت بشری است،در ان کشور از دیرباز،ادابی ایجاد کرده که تا امروز معمول و متداول است
در شهر و روستا،معابد هندوان،جایگاه تجمل و محل تلاقی و برخورد اجتماعی ایشان است.در ان جاست که مسائل مذهبی و مشکلات محلی را حل و فصل می کنند.در حقیقت،معابد ، میعادگاه و محل ملاقات مردم هند است و حتی پسران و دختران جوان در انجا مقدمات ازدواج خود را فراهم می کنند. دراین معابد است که مجالس جشن و ضیافت محلی و انواع بازی ها و تفریحات و نمایش ها برگزار می شود.
سالی یکبار در هر معبد،جشن بزرگی به نام خدای ان پرستشگاه برپا می شود و جماعت کثیری از اهل محله، یا از محلات مجاور در ان جشن شرکت می کنند و با انواع خوراکی ها و شیرینی ها و شربت های خنک پذیرایی می کنند.
قاعده ی مهمانی و مهمان نوازی از سنن قدیم کشور هند است.در هر مجلسی مهمان محترم را به حمایلی مزین می سازند،یعنی حلقه ای از گل و یا گلابتون و گاهی از رز و سیم ساخته و بر دوش او می اندازندواین حمایل که به هندی سهیرایاهار گفته می شود بزرگترین علامت تشخص و احترام است که از طرف میزبان به میهمان تقدیم می شود.هر هندو در هر سال برای هموطنان و بزرگان محل خود چند ضیافت بزرگ برگزار می کند.
هرچند مردم هند در زندگی انفرادی و انزوا از سایر ملل متمایز هستند و مذهب هندو و اعتقاد به سیستم اصناف و طبقات،انها را به تنهایی و دوری از معاشرت ناگزیر ساخته است،ولی زندگی اجتماعی و انس و الفت که از خصایص طبیعت بشری است،در ان کشور از دیرباز،ادابی ایجاد کرده که تا امروز معمول و متداول است
در شهر و روستا،معابد هندوان،جایگاه تجمل و محل تلاقی و برخورد اجتماعی ایشان است.در ان جاست که مسائل مذهبی و مشکلات محلی را حل و فصل می کنند.در حقیقت،معابد ، میعادگاه و محل ملاقات مردم هند است و حتی پسران و دختران جوان در انجا مقدمات ازدواج خود را فراهم می کنند. دراین معابد است که مجالس جشن و ضیافت محلی و انواع بازی ها و تفریحات و نمایش ها برگزار می شود.
سالی یکبار در هر معبد،جشن بزرگی به نام خدای ان پرستشگاه برپا می شود و جماعت کثیری از اهل محله، یا از محلات مجاور در ان جشن شرکت می کنند و با انواع خوراکی ها و شیرینی ها و شربت های خنک پذیرایی می کنند.
قاعده ی مهمانی و مهمان نوازی از سنن قدیم کشور هند است.در هر مجلسی مهمان محترم را به حمایلی مزین می سازند،یعنی حلقه ای از گل و یا گلابتون و گاهی از رز و سیم ساخته و بر دوش او می اندازندواین حمایل که به هندی سهیرایاهار گفته می شود بزرگترین علامت تشخص و احترام است که از طرف میزبان به میهمان تقدیم می شود.هر هندو در هر سال برای هموطنان و بزرگان محل خود چند ضیافت بزرگ برگزار می کند.
