فرودگاه بینالمللی کابل در حالی اوایل دهه 1960 میلادی توسط مهندسان اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یک فرودگاه پیشرفته به شمار می رفت.
در اولیل دهه 1960 میلادی همزمان با آغاز دوران "ظاهرشاه" که به دهه مدرنیزاسیون در تاریخ شناخته میشود در 16 کیلومتری مرکز شهر کابل یک فرودگاه بین المللی با همکاری مهندسان اتحادجماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یکی از بزرگترین پایگاههای هوایی با ظرفیت پذیرش بیش از 100 هواپیما محسوب میشد.
ظاهرشاه که در آن زمان به قصد مدرنیزه کردن افغانستان دست به اصلاحات سیـاس*ـی و اقتصادی، زده بود و با تأسیس سیستم قانونگذاری دموکراتیک، ترویج نظام آموزش و پرورش مدرن، تأسیس دانشگاهها و آموزش برای زنان عصر تازهای در این کشور رقم زده بود معتقد بود چنین فرودگاهی برای تسهیل ارتباط پایتخت این کشور با دول اروپایی لازم است. با این حال این فرودگاه پس از دوران ظاهرشاه و آغاز دهههای آشوب در این کشور سرنوشت دیگری پیدا کرد؛ فرودگاه کابل در طی جنگ افغانستان با شوروی مورد استفاده نیروهای اشغالگر قرار گرفت. با پایان جنگ و خروج ارتش شوروی این فرودگاه تا سال 1992 دراختیار نیروهای دولت نجیبالله بود و پس از آنها تا سال 1996 امارت اسلامی افغانستان به رهبری برهانالدین ربانی کنترل آن را در اختیار داشتند.
در اولیل دهه 1960 میلادی همزمان با آغاز دوران "ظاهرشاه" که به دهه مدرنیزاسیون در تاریخ شناخته میشود در 16 کیلومتری مرکز شهر کابل یک فرودگاه بین المللی با همکاری مهندسان اتحادجماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یکی از بزرگترین پایگاههای هوایی با ظرفیت پذیرش بیش از 100 هواپیما محسوب میشد.
ظاهرشاه که در آن زمان به قصد مدرنیزه کردن افغانستان دست به اصلاحات سیـاس*ـی و اقتصادی، زده بود و با تأسیس سیستم قانونگذاری دموکراتیک، ترویج نظام آموزش و پرورش مدرن، تأسیس دانشگاهها و آموزش برای زنان عصر تازهای در این کشور رقم زده بود معتقد بود چنین فرودگاهی برای تسهیل ارتباط پایتخت این کشور با دول اروپایی لازم است. با این حال این فرودگاه پس از دوران ظاهرشاه و آغاز دهههای آشوب در این کشور سرنوشت دیگری پیدا کرد؛ فرودگاه کابل در طی جنگ افغانستان با شوروی مورد استفاده نیروهای اشغالگر قرار گرفت. با پایان جنگ و خروج ارتش شوروی این فرودگاه تا سال 1992 دراختیار نیروهای دولت نجیبالله بود و پس از آنها تا سال 1996 امارت اسلامی افغانستان به رهبری برهانالدین ربانی کنترل آن را در اختیار داشتند.