گل و گیاه لوپن وحشی یا چندساله:

ساینا · 2015/08/30

خصوصیات گیاهشناسی:

لوپن وحشی یا چندساله، گیاهی زینتی و دارویی، چندساله و از خانواده بقولات است که در بخش هایی از شرق ایالات متحده آمریکا (از تگزاس و فلوریدا تا ماین) و مینه سوتا و کانادا، روی تپه های شنی و اطراف جاده ها رشد می کند.
این گیاه در سال اول رشد فقط برگ تولید می کند. برگ ها مرکب و پرمانند، با 7 تا 11 برگچه به صورت رزت کنار یکدیگر قرار گرفته اند. برگچه ها واژتخم مرغی با انتهای بدون نوک یا نوک دار و نیزه ای است. در قسمت زیرین این برگچه ها کرک های پراکنده ای دیده می شود. دمبرگ ها طویل تر از برگچه های بوده و گوشوارک ها بسیار کوچک و نامشخص می باشند.
ساقه ها متعدد، افراشته، شیار دار و دارای کرک های اندکی است.
گل آذین ها طویل، با گل های پراکنده و گاهی چتری دیده می شوند. گل ها به رنگ های آبی تا صورتی اما اغلب به رنگ های آبی یا ارغوانی مایل به آبی وجود دارد. زمان گلدهی طی ماه های جون تا جولای می باشد. این گل ها هرمافرودیت بوده و گرده افشانی آنها توسط زنبورهای عسل صورت می گیرد.
نیام ها یا غلاف ها به رنگ های زرد-مایل به سبز-قهوه ای، با خطوط مستقیم، گردن بند شکل، کوتاه و کرکدار می باشند. هر غلاف دارای 5 تا 6 بذر می باشد. بذرها تخم مرغی می باشند.
لوپن ها نیز مانند بسیاری از گونه های خانواده ی نیام داران، می توانند عمل تثبیت نیتروژن خاک را انجام دهند.

شرایط محیط رشد:

لوپن باغی گیاهی آسان رشد بوده و معمولاً در انواع خاک های متوسط و نیز شرایط آفتابی کامل رشد می کند. این گیاه می تواند به خوبی در خاک های شنی و فقیر رشد کند. خاک هایی یا پی اچ اسیدی تا خنثی را ترجیح می دهد.
این گیاهان تا دمای حدود -25 درجه سانتیگراد را تحمل می کنند.
این گونه ها نسبت به حمله ی حلزون ها بسیار حساس می باشند.
لوپن ها با باکتری های تثبیت کننده ی ازت ارتباط همزیستی دارند. این باکتری ها در روی گره هایی که روی ریشه ی گیاه وجود دارد، رشد می کنند و ازت موجود در اتمسفر را تثبیت کرده و به فرم قابل استفاده برای گیاه تبدیل می کنند.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:

لوپن ها به دلیل تولید گل های زیبا به عنوان گیاهی زینتی مورد کشت و کار قرار می گیرند.
همچنین دمکرده ی برگ های این گیاه برای درمان حالت تهوع و خونریزی های داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.

تکثیر:

برای تکثیر این گیاه، یک یا دو بذر آن را مستقیماً در هر گلدان کشت می کنند. بذر این گیاه بسیار نامنظم جوانه می زند و پس از سبز شدن، بوته های بسیار ضعیفی تشکیل می شوند که در نتیجه گرمای تابستان از بین می روند. در پاییز، بوته های باقی مانده گل مختصری می دهند. از بین آنها پایه های نامناسب را حذف می کنند و بقیه را زیر شاسی می چینند تا زمستان سپری شود.
برای تولید گل بریده، این گیاهان در اردیبهشت ماه به فاصله 80 سانتیمتر از یکدیگر، در خاکی قوی و عمیق کشت می شوند که با گرم شدن هوا به گل می روند و مجدداً در پاییز گل فراوانی تولید می کنند.