كودكان در دو سال نخست زندگی به هنگام زبانآموزی تنها در معرض شنیدن زبان هستند و اگر در این مدت از شكل كلمات و نشانههای دیداری نیز استفاده شود، یادگیری زبان در كودكان تقویت خواهد شد.
محمدرضا افشار در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان اظهار داشت: كودكان در جامعه كنونی یادگیری الفبا را در دبستان آغاز میكنند كه اگر این جریان زودتر آغاز شود و در كنار نشانههای صوتی كه قراردادی هستند، نشانههای نوشتاری نیز آموزش داده شود تاثیر بسزایی در زبان آموزی كودكان خواهد داشت، زیرا مهارتها به تقویت یكدیگر كمك میكنند.
وی ادامه داد: قدرت دوام حافظه بینایی از حافظه شنوایی بیشتر است، بنابراین با به كارگیری حافظه دیداری برای كودكان، فرآیند یادگیری زبان در آنان كوتاهتر خواهد شد.
افشار یادآور شد: اگر مادر به جای آن كه داستانی را از حافظه خود نقل كند، با نگاه كردن به كتاب برای كودك تعریف كند، نگاه كودك از مادر به كتاب میرود و به كتاب خواندن علاقهمند میشود.
همچنین والدین میتوانند با انتقال شكل نوشتاری یك پیام به كودك به هنگام دادن یك شی به او، كودكان را متوجه تصاویر نیز كنند.